од корнер: ЗОРАН ИВАНОВ
Најуспешната политичарка и воопшто најуспешниот европски и не само европски политичар во изминатата декада, германската канцеларка, германската премиерка Ангела Меркел, си ја спакува торбичката, си ги обу чевлите, си ја преметна наметката, воздивна длабоко и ја тресна вратата од својот кабинет во Берлин. Замина за Париз за повторно да одработи нешто за нас некадарните.
Место пред самиот крај од својата вонредна кариера да си почине од децениските стресови и премрежија, највилјателната европска дама без комплекс се з`гна да коленичи пред оној надуенко Макрон кој претендира да и го земе приматот во ЕУ. Таа да го моли да не го тупи повеќе со нас балканците, туку како и сите други од друштвото, да крене и тој рака за нашиот европски старт.
Наместо самите ние, еве таа, германската канцеларка, го оди нашиот пат. По деценија ипол во место, таа да го поттурне и овој некадарен балкански корнер. И сите нас во него. Од прв до последен. И државава и сите во неа кои три цели децении дозволуваме нашите неизживани, алчни и криминогени политички експоненти да не`корумпираат и да не`владеат, да не`крадат, осиромашат и опустошуваат и да не`иселуваат и раселуваат.
Евроатланскиот избор е нели нашиот избор. И германската премиерка, токму поради таа наша стратегиска определба, ни помогна или не`принуди, сеедно, да исчекориме храбро и во спорот со јужнбот сосед и така да ја тргнеме нашата најголемата интеграциска пречка. На двапати, на свој трошок, дури и Прибе ни го праќаше. А од нас, пак ништо. Практично не решивме ниту една равенка од задачите што и тој ни ги нацрта. Само ветувања, само празни ветувања. Од реформите ништо. Нула.
Нула во админстрацијата, нула во судството, нула со институциите, минус во здтравството, минус во образованието. По сите линии и натаму сме на најниските европски вредносни скалила. И згора, безобразно си тврдиме дека сме ја заслужиле Европа ама она младо галско петле неправедно не`блокотра.
А Меркeл, таа Ангела Меркел и така и така, нели, догодина или наредната заминува во политичка пензија. Ете можност, наместо по светот да коленичи за нас, да се обидеме да си ја прибереме овде за премиер. Макар на година, две.
На брзина малку да не`потспастри. Онака, по германски.