од корнер: ЗОРАН ИВАНОВ
Државава ниту ваму, ниту таму. Без епилог. Ниту во стагнација, ниту во реформи. Судскиве процеси ниту со казни, ниту со ослободувања. Обвинетите, ниту криминалци, ниту чесни. И ова со избориве капак. Ниту предвремени, ниту редовни. Македонија во лимбо. Кој ова го смисли, за Нобел е.
Од нема правда, нема мир, само мир. Во отсуство на правда, и тој со доза на немир. А веќе баш и нема кој да прави немир. Шарените се бирократизираа, зелените се зазимија, ентузијастите се иселија. Македонија е шашардисана. По откачувањето од Макрон, нешто баш и не мириса на арно. Горивото ентузијазам се потроши. А без него, возилото може само удолу. Па, од немајкаде, од немање одговор на тоа – „што сега?“, партииве ќе нѐ возат на избори. Гратис.
И сложно. И власта и опозицијата. На избори што ќе ги загубат. И едните и другите. И пак исто, зашто државава нема каде. Пак изборот е Европа. Натаму и патот е познат. Послан со трње, а нашиве, ниту едните, ниту другите, ниту третите, не се научени по трнливо. Ниту кондиција имаат, ниту табани за дотаму.
Тие немаат, ама други имаат. Најобразованите, лекарите на пример. Само лани и во оваа нецела година, од земјава во Европа си киднаа повеќе од двесте и педесет лекари. Не друго, ќе им скокне цената на бајачките, а партиите нека нѐ`влечкаат по избори. И нека земаат кредити. Важно е мир. За правдата неважно. И така сите се невини, амнестирани, ослободени, пуштени, парите вратени. И тој нека се врати, избори се ближат.
И Преспанскиот нека не важи. Бил врзан со преговорите. Силењето малку неумесно, несолено, последично, авантуристичко. Некој покажува мускули, ама нека внимава да не се преигра. Рингот не е голем. Ќотекот може бргу да се врати.
Македонија се искачи. Се извлече од тоталитарните трауми. Го стори тоа со силата, со желбата, со жртвата на граѓаните. Нивниот активизам урна режим и откри перспективи и за мир и за правда.
Сега, по Макроновото не, Македонија лизга наназад. До некаде ќе долизга. Или до нов ентузијазам или до нов режим. Наместо во Европа, до изборите на пролет секако.
И, како тргнало, неправдата можела пак лесно да стаса, па во април ќе може дури и Груевски да гласа.