пишува: КОСТА СТОИМЕНОВСКИ
Словенечката политичарка Аленка Братушек, која беше премиер на Словенија од 20 март 2013 година до 18 септември 2014 година, во една пригода рече дека политичарите не треба да даваат лесни и нереални ветувања, бидејќи ќе им се вратат како бумеранг!
Кога бев мал, слушајќи ги луѓето како се жалат дека немаат пари, се чудев зошто државата не испечати толку пари колку што се потребни за сите луѓе во државата да бидат задоволни и среќни?! Подоцна разбрав дека проблемот со парите е сепак многу комплексен и дека е поврзан и зависен од развојот на економијата, поточно од зголемувањето на производството, продуктивноста, услугите и извозот и дека економските и социјалните проблеми не можат дa се решаваат со печатење на пари!
Во предизборната кампања за парламентарните избори што се одржаа во 2016 година, лидерот на тогашната опозиција, а сегашен премиер Зоран Заев настапуваше како „Дедо Мраз“, ветуваше зголемување на платите, зголемување на субвенциите и на разни бенефиции на граѓаните и најавуваше „живот за сите!“ Поаѓајќи од сознанието дека долгогодишното владеење на една партија во транзициските земји води кон авторитаризам, енормно зголемување на криминалот и корупцијата, суспендирање на владеењето на правото, насилства, изборни нерегуларности и слични негативни појави, безрезервно го подржав опозицискиот лидер за иден премиер на државата, а, бидејќи немав можност да се сретнам со него, се обидував посредно, преку луѓе блиски до него, да му сугерирам да се воздржува од давање на лесни и нереални ветувања. Истовремено му сугерирав да им се извини на граѓаните за тешките хипотеки што беа направени во време на владеењето на претходните раководни гарнитури на СДСМ: криминалната приватизација, партизирањето на судството (во 1996 година кога во Собранието немаше опозиција, беа избрани сите судиии!) и на сите државни органи и институции,, пирамидалните штедилници, нерегуларните парламентарни и претседателски избори во 1994 година, по кои беше реинкарнирано едноумието во државата, гафовите, грешките и глупостите во надворешната политика и слично! Му сугерирав исто така тежиштето во изборната кампања да го стави на критики на грешките и глупостите во десетгодишното владеење на претходната власт. Укажувајќи на грешките што ги правеше поранешната власт, опозицискиот лидер требаше да настапи со цврсти гаранции дека ќе ги напушти нејзините погрешни политики и дека ќе настапи со визија за иднината на државата.
Откако успеа со тешки маки да формира влада, наместо да дефинира паметна економска стратегија и политика, кои би создале услови за забрзување на економскиот развој на државата, премиерот Заев се определи за козметички промени во системот: ја укина радиодифузната такса, го преполови бројот на советниците во неговиот кабинет, го ограничи правото на репрезентација на раководните личности на 500 евра месечно, ја лансира идејата за „Мој ДДВ“. Премиерот Заев е во голема заблуда доколку мисли дека со вакви козметички промени во системот ќе овозможи „живот за сите“!?
Имајќи ги предвид предизборните ветувања, премиерот Заев посебно внимание посветува на зголемувањето на платите, со верување дека тоа може да биде панацеум за сите болки во економијата и во државата! Со определбата за зголемување на платите, премиерот Заев ја активира опасната спирала за нереални барања за зголемување на платите на разни синдикални и/ли еснафски здруженија, што води кон постојано зголемување на незадоволството како во поодделните општествени структури, така и во целото општество! Ветувањето дека платите на лекарите ќе бидат 100 илјади денари, најпрво предизвика незадоволство кај лекарите кои очекуваа дека ваква плата треба да добијат веднаш по смената на власта, а незадоволство изрази и останатиот медицински персонал кој побара соодветно зголемување на платите. Потоа следеа барања за зголемување на платите на сите останати структури во државната администрација, полицијата, војската, учителите, професорите и останатите професии! Зголемувањето на платите на администрацијата предизвика незадоволство кај вработените во приватниот сектор, но, и во целото општество.
Во економијата е мошне добро познато дека административното зголемување на платите неизбежно води кон активирање на спиралата за пораст на цените, со реални изгледи да се загрози и стабилноста на курсот на националната валута! Сега тешко може да се предвиди како ќе се развиваат работите во иднина?.
Македонските граѓани се фрустрирани поради тоа што ги снајде еврејската клетва: – „Да имаш, па да немаш.“ Во времето на социјализмот граѓаните на Југославија и на Македонија живееја подобро отколку сега! Државата од домашната акумулација и од странски кредити градеше фабрики, имаше бесплатно школство, бесплатно здравство, луѓето одеа на годишен одмор, работниците уживаа гарантирани работнички права, постоеја силни синдикати кои ги бранеа правата на работниците итн. Во повеќе наврати пишував дека во времето на социјализмот и на Југославија Република Македонија спроведуваше целосно погрешна економска стратегија и политика, а потоа дојде крајно неуспешната транзиција олицетворена во криминалната приватизација, со која релативно лошата економија и релативно доброто општество се трансформирани во апсолутно лоша економија и апсолутно лошо општество во кое луксузен живот имаат само 5-10% од вкупното население во државата, додека голем број граѓани немаат пари ни за леб! Со транзицијата која доведе до тоа значителен број граѓани да немаат пари за леб, Македонија е вратена во втората половина од четвртата деценија од минатиот век и наместо кон Европа е пренасочена кон Африка! Поранешниот претседател на Египет, Хосни Мубарак ги зголеми цените на лебот, што предизвика жестоки протести на населението, така што беше приморан да ја суспендира одлуката за зголемување на цената на лебот! Со цел создавање на услови сиромашните граѓани да можат да купуваат леб треба да се подготват соодветни социјални програми со кои сиромашните граѓани би можеле да купуваат леб и други прехранбени производи по ниски цени!
Иако беше еден од главните протагонисти на неолиберализмот, Џорџ Сорос ја согледа опасноста од прогресивното продлабочување на социјалните разлики во развиените земји и во светот, сега, заедно со некои добитници на Нобеловата награда за економија и некои енормно богати луѓе, се залага за поголеми даноци на богатите луѓе! Со слични ставови настапува и најавениот кандидат на американската Демократска партија за претседател на САД, Берни Сандерс, кој во едно интервју призна дека е социјалист, поради што неговите опоненти од Републиканската партија го обвинуваат дека сака да воведе социјализам во САД!?
Како партија која е дериват и наследник на Сојузот на комунистите на Македонија (СКМ), СДСМ, за жал, не успеа да подготви програма за намалување на социјалните разлики во македонското општество, како предуслов за хармоничен развој на државата и општеството! Лидерот на СДСМ и актуелен премиер Заев настапува како експонент на плутократијата, а не како државник со визија за иднината на државата и добробит на граѓаните! Поради обидот да воведе скандинавски економски и социјален модел во државата, кој не и одговара на македонската плутократија, „курбан“ отиде екс министерот за финансии Тевдовски! „Фактурата“ за ваквото владеење на премиерот Заев ќе му биде испорачана на наредните предвремени или редовни парламентарни избори! Меѓутоа, евентуалната победа на опозицијата на претстојните избори ќе зависи првенствено од подготвеноста на ВМРО-ДПМНЕ да се реформира, да се демократизира и да се ослободи од тешките хипотеки во времето на нејзиното 11-сет годишно владеење! Обидот на некои челници од ВМРО-ДПМНЕ со аферата „Рекет“ да ги „исперат“ криминалот, корупцијата и насилството во 11-сет годишното владеење не само што нема да успее, туку ќе биде контрапродуктивен!
Преземање на содржините e ЗАБРАНЕТО (!!!), освен со писмена дозвола од ЦИВИЛ и тоа исклучиво според Условите за користење, авторски права и заштита на приватноста. Повредата на авторските права е забранета со закон. Врз основа на договор за соработка, оваа содржина е достапна за Плусинфо и Слободен печат без ограничувања.
