ЏЕЛАЛ ХОЏИЌ
Претседателот на Србија, Александар Вучиќ, зборува за „потрчковци“ на Албин Курти во Владата на Северна Македонија. Се реферира на реакциите на министер од редовите на ВЛЕН за злоупотребата на Вучиќ, како осуда за правењето политички поени врз лицата кои се лечат во Белград после трагедијата во Кочани. Тоа што Вучиќ го премолчува е дека и тој има свои „потрчковци“ во македонската влада. Можеби и остава Курти да ги нацрта неговите „потрчковци“ во реакција на неговата изјава денес-утре. Но изјавата на Вучиќ најдобро зборува на кое дереџе е падната Република Северна Македонија, да биде кусур во ривалските односи помеѓу Александар Вучиќ и Албин Курти.
Пред само некоја година, поточно во 2023 година, Северна Македонија како успешна приказна од регионот беше домаќин на разговорите помеѓу Србија и Косово, а резултатите од тие разговори во Охрид станаа обврски и за Србија и за Косово на нивниот европски пат. Денес, во 2025 година, ситуацијата е свртена наопаку, Северна Македонија сама си го блокира европскиот пат, а нејзината власт ја сочинуваат коалициски партнери кои се „потрчковци“ на Александар Вучиќ и Албин Курти. Денес Србија и Косово кусурот на нивните лоши односи го пребиваат во државата која се понуди во најдобра намера да им биде домаќин за разговори, преку кои требаше да си ги надминат проблемите.
Фасцинантен е молкот на претседателите на македонските големи партии кон деструктивната политика на Александар Вучиќ. Негативната тенденција за поддршка на една таква деструктивна политика има свои длабоки корени во југоносталгичарските и анти-западни филмови на македонската политичка сцена, уште од периодот на стекнување на независноста на државата. Негативните тенденции станаа уште посилни со иницијативата „Отворен Балкан“, каде што еден автократ како Вучиќ, заедно со неговата приколка Милорад Додик, станаа речиси домашни херои за предводниците на владите во Скопје.
ВЛЕН е во офсајд
Кај Албанците е друг контекстот. Еди Рама беше дел од грешката на иницијативата „Отворен Балкан“, на која Албин Курти аргументирано ѝ се спротистави. Како што знаете, Албанија и Еди Рама се повлекоа од таа иницијатива, во која за жал Северна Македонија остана со Србија. Во исчекување сме на некој нов Саем на виното и храната, во Скопје или Белград, сеедно. Грешката на Албин Курти е што се нафати да игра танго со „потрчковците“ на големосрпскиот национализам во Скопје, преку политичкиот проект ВЛЕН. Иако му беше јасно дека имаат јасна цел да го блокираат европскиот пат на Северна Македонија кон ЕУ.
Колку за илустрација: политичкиот проект ВЛЕН, кој Албин Курти го поддржува, е во коалиција со оние кои му аплаудираа на Додик, во сред Скопје, во јануари, сосе рускиот амбасадор, на неговиот анти-НАТО и анти-ЕУ говор. Или со друг пример, ВЛЕН е дел од Влада која го именува Петар Богојески за директор на Национална агенција за европски образовни програми и мобилност. Што јасно укажува како власта го вреднува зборот „европски“.
Резултатот на тоа танго е дека Северна Македонија е сопрена на европскиот пат, дека со голема брзина влегува во српскиот свет и дека прозападната политика на Албанците е дефакторизирана. Ако е тоа идејата на Курти во неговите расправии со командантите на УЧК во Косово и Македонија, цената навистина е преголема. Доволно е Курти само да поразговара со „неговиот“ кандидат за претседател на Северна Македонија, Арбен Таравари – зошто најавува излегување од ВЛЕН? Огромно мнозинство Албанци владата на „потрчковците“ ја доживува како прокси на големосрпската политика во Северна Македонија. Во таква ситуација ВЛЕН е само во офсајд.
Има ли некој да заигра за европска Северна Македонија?
Во целото поткусурување на Србија и Косово преку пропагандните војни и „потрчковците“ на Вучиќ и Курти, на грбот на Северна Македонија, се поставува прашањето: Има ли некој сериозен фактор во државава да игра за демократска, функционална, економски развиена, мултиетничка, европска Северна Македонија? Европска, во вистинска смисла на тој збор, не само географска.
Потребно е некој да игра за Македонија, да не биде потрчко на Белград или Приштина, ниту на кој било регионален центар. Потребно е некој да се води од стратешките цели на нашата државата, како што е членството во ЕУ, а не да бидеме кусур во односите помеѓу ривалствата на соседните држави.
Текстот е личен став на Авторот.
