ЈАНЕ ЃОРЃИОСКИ
Додека вмровските, дуиовските и вленовските мачиња и лавчиња се касаат, Скопје, чаирчани, дебармаалци, аеродромци, ѓорчепетровци, киселоводци и другите граѓани се гушат во дивоградби, тонат жедни во ѓубре и смет и се чудат што му направивте на градот. Оние што би требало да носат одлуки се борат на грбот на скопјани, продолжуваат со ганстерски пуцкарања и влегуваат во лични пресметки поради политички и тендерски анимозитет. Во недостиг од институции и визија, добиваме селфи пресметки и фејсбук-драми на ниво на баци-пцуј-блуј.
Фуј!
Од друга страна, Мицкоски – новиот „патриотски премиер“ бара органите на прогонот и правдата да си ја водат постапката и да не се крева многу галама околу ова. Вели имало од се по нешто и дека наскоро ќе сме дознаеле и други детали. Какви детали црни Мицко и зошто наскоро, се прашувате? Па затоашто за да се испеглаат и дотераат политичките калкулации и тендерските љубовчиња секогаш треба време и секогаш се поважни од животот на граѓаните.
Во меѓувреме, скопјани и чаирчани буквално страдаат. Не како метафора – туку со реална жед и мизерија. Тука се и фарсите од типот – „ЈП Водовод и канализација информира дека системот се празни пребрзо поради прекумерна потрошувачка и неефикасна мрежа“.
Додека институциите „постапуваат полека и постепено“, граѓаните „од онаа страна на Вардар“, отвораат чешми од кои не тече ништо и се гушат во ѓубре и шут од шутовите што ги водат, односно, што сами си ги избрале. И општински и градски.
И повторно, никој не презема одговорност. Арсовска тврди дека „полицајците не смеат да примат пријава од неа, ѝ затворале слушалка кога ќе слушнат кој пријавува“, Мицкоски вели „жал ми е што Арсовска добива смртни закани и да оставиме ЈО да си сработи“, а Висар Ганиу и Изет Меџити – наместо објаснување за дивоградбите и неплатените сметки на Општината, обвинуваат за „дестабилизација“ и велат не е така само во Чаир.
Единствената константа драги мои во целата оваа калакурница е – Скопје тоне.
Колку време ќе гледаме како ни го цицаат градот со уцени, со калкулации, додека пред камерите си играат гневни мачки и изморени лавови? И не, не ни е гајле кој кому прв рекол лопов, корумпиран или што ти јас знам како. Ни е гајле што го угушивте градот, што дишеме смрден воздух, водата не тече, кучиња скитници касаат луѓе на плоштад, а ѓубрето станува урбана опрема.
Ако нешто е „дестабилизирано“, тоа е трпението на граѓаните. И ако некој добива поени од ваквиот хаос, тоа не е демократијата, туку криминалот.
А за урбаната култура и упропастената естетика на градот во вакви егзистенционално загрозувачки моменти не останува простор ни да се гукне.
Избори идат. Ќе гукне ли некој?