• Latest

Капитализам, брат…

April 4, 2018
Фото: Скриншот од видео на ABC News (Australia)

Во Појасот Газа за еден ден загинаа најмалку 60 луѓе, а 284 се повредени

May 31, 2025

ЕУ: Законот за странски агенти ја оддалечува Грузија од европскиот пат

May 31, 2025
Фотографија: СДСМ

СДСМ на првата од низа прес конференции за трагедијата во Кочани: Прв заштитен од Коцевски и Мицкоски за Кочани е Дејан Салтировски

May 31, 2025
Стево Пендаровски, поранешен претседател на Северна Македонија (Фото: Б. Јордановска / ЦИВИЛ)

Пендаровски за Дојче Веле: Владата нема намера да оди кон ЕУ

May 31, 2025
Суми, Украина, 13 април 2025 (фото извор: објава од украинската амбасадорка Дир)

Наредена задолжителна евакуација на 11 погранични села во Сумскиот регион

May 31, 2025
ОЈО/ Фото Б. Ј., ЦИВИЛ

ОЈО: Данела Арсовска како службено лице да ги посочи парцелите за коишто се сомнева дека има незаконитости

May 31, 2025

Турските власти издадоа налози за апсење на 47 опозициски функционери, досега приведени 28

May 31, 2025
Фото: Скриншот од видео на официјалниот канал на White House

Трамп најави двојно зголемување на царините за увоз на челик, од 25 на 50 отсто

May 31, 2025
Ивон Величковски, 26 јуни 2024/ фото: Ариан Мехмети- ЦИВИЛ

Брисел насетува оти Мицкоски е подготвен да го жртвува и Извештајот во ЕП

May 31, 2025
Фото: Архива

Јаглеродните траги од израелската војна врз Газа го надминува оној на цели земји

May 31, 2025
CivilMedia
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • ИЗБОРИ
  • ОПШТЕСТВО
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ВО УКРАИНА
No Result
View All Result
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • ИЗБОРИ
  • ОПШТЕСТВО
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ВО УКРАИНА
No Result
View All Result
CivilMedia
No Result
View All Result
Home СЛОБОДНА ЗОНА

Капитализам, брат…

April 4, 2018 10:00
in СЛОБОДНА ЗОНА
Share on FacebookShare on Twitter

                                       „Луѓето мислат дека се слободни,

                а всушност мозоците до тој степен им се испрани

                               што комунистичките лидери, од она време,

                 можеа само да сонуваат за граѓанство какво што е ова!“

Петок е. Утро. Брзам на многу важен состанок кој треба да почне во 9 часот во центарот на градот. Обично одам пеш или со велосипед, но, овој пат одлучувам да одам со автобус. 8:10 е. Излегувам од дома. До автобуска станица која е на седум – осум минути оддалечена од мојот дом, одам пеш.

пишува: Војо Цветановски

Чекорам брзо, да го фатам автобусот во 8:22. Улицава по која одам речиси и да е празна. Во мене зјаат нови градби на згради кои никнаа на улицава преку ноќ. Буквално ко печурки. За момент почувствував како да не го препознавам ниту мирисот, ниту духот, ниту лицето на мојата улица, лицето на мојот град. Одам и низ глава ми се врти една мисла која одамна сакам да ја запишам. Брзам да стигнам на автобус, ќе ја запишам кога ќе седнам. Стигнувам на автобуската. Чудно, нема гужва. По кратко пристигнува автобусот. Влегувам. Автобусот е речиси празен. Двајца повозрасни господа седат на крајот. Се „откуцувам“ и одам да седнам. Седнувам веднаш зад нив. Нешто разговарат, но, не ги слушам. Брзам да ја запишам мислата од пред малку додека ми е уште свежа. Од ранецот го вадам мојот мал син тефтер во кој си ги запишувам идеите. И додека веќе вози автобусот по својата вообичаена рута, го потпирам тефтерот на десната нога и со молив ја запишувам мислата клатејки се неконтролирано, лево – десно, напред – назад, од дупките на улицата по која се возиме;

Градов престана да мириса на себе. Мириса чудно. Туѓо некако. Местата кои некогаш ме потсетуваа на животот во него, денес како да се некои нови, кои, кога ги гледам, се чувствувам како вчера прв пат да сум ги видел и не знам како да реагирам на нив, ги знам, а не ги препознавам.

Го затворам тефтерот. Го враќам во ранец. Се загледувам низ прозорецот. Одеднаш, разговорот на двајцата возрасни кои седат пред мене станува гласен. И да не сакам, го слушам. Пред очи ми е.

– … и, до кај е ќерка ти, се вработи ли. Што беше она, стоматолог? – прашува едниот.

– Да. Еве веќе три години како седи дома без работа. На кој конкурс и да се јави, секаде ја одбиваат. – рече другиов со треперлив глас, скоро и пред расплакување.

– Ајде, ајде ќе биде подобро. – проговори другиов, со полуотворена уста.

– Кога? Еден век веќе чекаме да биде подобро. Не, пријателе, мислам дека е време да престанеме да се лажеме сами себе. Тука одамна веќе не одлучува образованието кое човек го стекнал учејќи, влегувајќи во нови предизвици, патувајќи низ светот, запознавајќи нови луѓе, нови средини, стекнувајќи се со нови искуства. Тука веќе одамна не одлучуваат сите оние непреспани ноќи поминати над книга за повеќе да се надградиш во науката, за денес повеќе да знаеш од вчера, и да си среќен дека утре ќе бидеш попаметен од денес. Години и години минати над книга, во пракса, и сето тоа со крвта, потта и солзите на родителите кои како кртови работат за да му обезбедат образование на своето дете во кое безрезервно веруваат и пресреќни се кога гледаат колку е среќно додека се стекнува со наука. Сиот умор кој ми беше збран во коските од работа за да и’ обезбедам мирно и спокојно студирање ми поминуваше кога ја гледав колку е среќна дека осознова нови работи. И, што од тоа? Сето тоа знаење, учење, патување, нови искуства денес и сè бадијала. Не, пријателе, тука веќе не одлучува тоа колку знаеш, колку си образован и колку си предодреден да напредуваш за општото добро. Тука друго одлучува. А тоа другото е нешто на што ниту сме ги воспитувале нашите деца додека растеле, ниту сме имале намера да ги претвориме во такви полтронизирани граѓани. Сите знаеме колку е тоа штетно за нашето општество, всушност колку е штетно за било кое општество, а еве никако, со години не можеме да најдеме лек за таа болест. Те молам, се вознемирувам кога зборувам на оваа тема. Да го прекинеме разговоров тука.

Настапи молк. Неподнослив молк. Во тишина се возевме уште две станици. Автобусот стигна во Центар. Слегов. Двајцата осатанаа. Сето ова што го слушав ми е многу добро познато. Ништо ново не е. Ова беше само уште еден несреќен случај во морето од болка кое го преплави ова поднебје и како испарен темен облак стои над нас и никако да си замине одовде. Со години веќе…

Полека стигнав до зградата каде што ми беше состанокот. 8:50 е. Влегов. Една пријатна госпоѓа во средни години ми пријде во ходникот.

– Вие сте за состанокот? – ме праша. – Да. – кусо одговорив.

– Директорот мораше да замине. Итно го свикаа на друг состанок. Ми рече да ви пренесам дека денес нема да доаѓа, но дека ќе ве прими некој друг ден. Слободно побарајте го. – рече без никаков израз на лицето и брзо замина.

Седнав шокиран на столчињата во ходникот. До мене седеше непознат за мене човек. Го погледнав. А тој со блага насмевка на лицето проговори:

– Знам дека не е, но, ако ти е за утеха, не си сам во приказнава. Капитализам брат, тоа е…

 

Print Friendly, PDF & Email
Tags: вработувањеживоткапитализамприказни
Share71Tweet21Send

НАЈЧИТАНИ 5

  • Путин и Си ја гледаа парадата по повод Денот на победата во Москва. Фото: Скриншот од видео на WSJ News

    Си Џинпинг: Русија е наш вазал отсега па натаму

    92 shares
    Share 37 Tweet 23
  • (ВИДЕО) Експлозија во Ставропол го уби рускиот функционер кој ги предводеше нападите врз украинскиот Мариупол

    92 shares
    Share 37 Tweet 23
  • Брисел насетува оти Мицкоски е подготвен да го жртвува и Извештајот во ЕП

    91 shares
    Share 36 Tweet 23
  • Илон Маск ја напушта Белата куќа

    88 shares
    Share 35 Tweet 22
  • Меџити најави кривична за „инспектор“ Данела Арсовска: Ова е последен обид на Али Ахмети за дестабилизација преку општините

    87 shares
    Share 35 Tweet 22

CIVIL MEDIA NEWSLETTER

Check your inbox or spam folder to confirm your subscription.

CivilMedia

СЛОБОДНО.НЕЗАВИСНО.ОТВОРЕНО

  • ЗА НАС
  • ИМПРЕСУМ
  • КОНТАКТ
  • АВТОРСКИ ПРАВА
  • Политика на приватност
  • МАРКЕТИНГ

Следете нè

No Result
View All Result
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ВО УКРАИНА
  • ДЕЗИНФО
  • ФОРУМ
  • ГРАЃАНСКА АКЦИЈА
  • МАРКЕТИНГ
  • ИМПРЕСУМ