Ќе почнам со оксфордската дефиниција за тероризам: „Незаконита употреба на насилство или заплашување, посебно кога е врз цивили, со намера да оствари и докаже некоја политичка цел.“
Петочното сончево утро сите нè шокираше со терористичкиот напад кој се случи во Нов Зеланд, земја географски далеку од нас, но сепак многу блиска со мотивите на овој тероризам. Во оваа земја има само 1% муслимани, но терористот Брентон Тарант, добива инспирација и ја храни својата омраза со српска музика во која се слави геноцидот врз Бошњаците т.е. муслиманите на Балканот. Всушност, на крајот на 2018-та година, терористот Брентон Тарант шетал низ Балканскиве земји, најверојатно да ја нахрани својата омраза, да ги нахрани своите радикални ставови, да ја јакне исламофобијата! Ах, кога сме кај исламофобијата, термин кој ретко се користи и не се прифаќа, но во светот и те како стравот од исламот и муслиманите претставува мотив за напад над муслимани и муслиманки, напад врз џамии и други објекти кои се користат од муслиманите. Но, сето тоа невино се доживува бидејќи, фрлениот камен врз џамија не е ништо сериозно, вандалски чин кој причинил само материјална штета! Толку!
Говорот на омраза од страна на политичарите кои доаѓаат од десничарските партии, националистичките, се нарекува „популистички говор“ кој носи гласови, а ретко осуда. Дури ни терористичките напади кои се иницирани од припадниците на десничарските идеолози, нема да повлечат црвени линии кон нетолерирање на ширењето на исламофобијата, ксенофобијата и расизмот.
Кон припадниците на „привилегираната бела раса“, треба да се работи со методите и наративите кои се користат против ненасилниот екстремизам, во моментов процес исклучиво наменет за муслиманите. Треба да се работи на превенција на екстремизмот, а не постојана шокираност од мирните и повлечени поединци во нашето општество кои стануваат наутро и го убиваат првиот различен од нив на кој ќе наидат. Радикалните десничари секојдневно ја хранат својата омраза, секојдневно му се одушевуваат на Хитлер, Караџиќ, Младиќ, Брејвик и другите злосторници зад кои стои холокауст, геноцид, агресија! Но, ниту еден не почнал веднаш со убивање.
Омразата почнала со ширење на истата на социјалните мрежи, понатаму со приклучување на групи кои ја делат истата омраза. Групите формираат и политички партии и тогаш говорот на омраза има поширок импакт врз голема маса. А таму, на крајот од редицата стои терористот како Брејвик, како Тарант, кој од говор на омраза преоѓа кон злосторства од омраза. И сето тоа се случува во држави каде говорот на омраза кон муслиманите, бегалците, мигрантите, Евреите, Ромите и други, скоро секогаш поминува неказнето и се толерира како слобода на говор. И, во петок наутро, светот се буди шокиран од терористичкиот напад во кој се масакрирани верниците во две џамии.
Сè додека говорот на омраза поминува неказнето, истиот ќе прераснува во поголеми злосторства. Затоа медиумите ја играат клучната улога во борбата и превенцијата. Медиумите треба да ги користат вистинските термини за конкретни случувања. Тероризмот не е чин кој само го извршуваат терористи со муслимански имиња! Тероризмот и терорист е чин и човек кој ќе нападне џамија само заради верниците во неа, ќе нападне синагога, ќе нападне хиндуски храм, ќе пука врз катедрали и цркви! Новинарите треба да ги имаат истите аршини кон сите овие напади! Тероризмот не познава религија или нација, тоа е зло кое треба во корен да се спречи.
Преземање на содржините e ЗАБРАНЕТО (!!!), освен со писмена дозвола од ЦИВИЛ и тоа исклучиво според Условите за користење, авторски права и заштита на приватноста. Повредата на авторските права е забранета со закон.
Врз основа на договор за соработка, оваа содржина е достапна за Плусинфо и Слободен печат без ограничувања.