По Втората битка кај Ел Аламеин во 1942 година, во која британските сили предводени од Бернард Монтгомери ги победија германските сили на Ервин Ромел во Египет, Винстон Черчил ја даде сега веќе антологиската изјава:
„Сега, ова не е крајот. Тоа не е ни почеток на крајот. Но, тоа е, можеби, крајот на почетокот“.
Коментарите на Черчил се релевантни за неодамнешното преземање на Херсон од страна на Украина и потребата на САД да се подготват за долготраен конфликт. На 14 ноември, насилството се прелеа во Полска кога најмалку една ракета земја-воздух СА-10 од ракетниот систем С-300 истрелана од Украина во обид да ги ресретне руските ракети, откако Русија истрела приближно 100 проектили врз украинската цивилна инфраструктура, при што загинаа две лица,
Досега, украинските единици повторно освоија неколку илјади квадратни милји територија во Харкив, Луганск, Доњецк и Херсонската област. Во текот на нивната офанзива, украинските сили спроведоа импресивни операции за комбинирано вооружување, воени иновации и тактики за негирање и измама. Руските сили беа многу помалку импресивни. И покрај обидот на претседателот Владимир Путин да даде позитивен спин на војната и да спроведе делумна воена мобилизација и анексија на украинска територија, Русија претрпува се поголеми загуби на бојното поле. Руските копнени единици страдаат од слаб морал, лошо извршување со комбинирано оружје, подеднаква лоша обука, недоволна логистика, корупција, па дури и пијанство. За да бидат работите уште полоши за Москва, се зголемува домашното спротивставување на делумната мобилизација на претседателот Путин и распарчената економија по санкциите на САД и другите западни земји.
Сепак, има се поголеми повици од страна на некои странски лидери до украинскиот претседател Володимир Зеленски да ја заврши војната преку мировни преговори. Како што му рече претседателот Зеленски на еден од западните жители, тој е под зголемен притисок од некои западни претставници да направи отстапки и да ги започне мировните преговори. Некои американски функционери, исто така, го охрабрија Зеленски и другите украински лидери јавно да сигнализираат отвореност за преговори со Русија, иако има несогласувања меѓу американските официјални лица околу тоа дали сега е вистинско време да се заложат за сериозни преговори. Некои западни функционери и експерти се загрижени дека продолжувањето да обезбедува оружје за Украина – вклучително и пософистицирано оружје, како што побараа украинските власти – може да ја ескалира војната на територијата на НАТО, зголемувајќи ја веројатноста претседателот Путин да користи нуклеарно оружје и ризикува директен конфликт меѓу САД и руските сили. Како што заклучи една проценка, Соединетите Држави треба да спроведат политика на „пресметана воздржаност“ кон Украина што ја ограничува продажбата на оружје и избегнува ескалација.
Но, овие грижи се погрешни, како и напорите да се принуди Зеленски да преговара за договор сега. Иако дијалогот меѓу Кијив и Москва е важен, притисокот за решение сега ќе го награди претседателот Путин за неговата воена агресија, ќе обезбеди руска де факто или де јуре анексија на украинска територија преку гола моќ и ќе го ослабне одвраќањето против идните агресори – вклучително и Кина. Ако ова е крајот на почетокот на војната во Украина, на Кијив му претстои долг и тежок пат. Сега е време САД јасно да ја заокружи политиката што ја поддржува Украина, обезбедува доволно оружје за да и помогне на Украина да ја врати сопствената територија, да понуди економска поддршка за да се спротивстави на руската енергетска изнуда и да започне со обнова на Украина и гарантира подобра транспарентност и одговорност на странската помош.
Воени цели
Примарната воена цел на Кијив е да го врати територијалниот интегритет на Украина нарушен од руските сили и нивните поддржувачи почнувајќи од 2014 година. Соединетите Држави треба јасно да стават до знаење дека ја поддржуваат оваа цел и ќе направат се што е можно за да и помогнат на Украина да успее. Помагањето на Украина да ја постигне оваа цел не е само затоа што земјата беше нападната од руските сили – тоа има и неколку други придобивки за Вашингтон.
За почеток, јасната цел на САД за поддршка на украинскиот суверенитет може да помогне да се одврати Москва од повторно обид за промена на границите на своите соседи со сила или принуда. Слабеењето на руската армија од страна на украинските сили и рускиот воено индустриски комплекс ќе ги намали заканите за земјите од НАТО на периферијата на Русија – барем во блиска иднина. Ова ќе им овозможи на Соединетите Држави да ги концентрираат оскудните одбранбени долари на спротивставување на Кина во Индо-Пацификот. Слабеењето на руската војска, исто така, може да биде шок што му треба на руското политичко тело за да продолжи понатаму по ерата на Путин. Дополнително, тоа може да послужи како предупредување за другите диктатори кои се обидуваат да ги освојат земјите преку брутална сила. Обезбедувањето Русија да не ја постигне својата цел, исто така, помага да се зајакне одвраќањето во Азија со демонстрација на западната воена, економска и дипломатска решителност во лицето на агресијата.
Додека поддршката на САД, сојузниците и партнерите за одбраната на Украина беше клучна во обезбедувањето алатки за одбивање на првичните офанзива, Соединетите Држави сè уште не објавија јасна политичка и воена цел на војната. Најблиску до официјалните политички најави од американската администрацијата беа непишаните забелешки на претседателот Бајден во Полска во март 2022 година, дека претседателот Путин „не може да остане на власт“, како и коментарите на секретарот за одбрана Лојд Остин во април дека „сакаме да ја видиме Русија ослабена до степен што не може да ги прави оние работи што ги направи со инвазијата на Украина“.
Важно е да се отстрани двосмисленоста на посакуваната крајна состојба на САД во Украина. Машинеријата за надворешни работи на Соединетите Држави е во најдобра форма кога е фокусирана на јасна закана и водена од јасна политика. Таа, исто така, обезбедува водилка за другите сојузници и партнери што треба да ја следат во нивната политика кон војната во Украина. Следствено, Соединетите Држави треба да спроведат комбинација од воени, дипломатски, економски и владини чекори за да се стави крај на војната во Украина под најдобри услови за безбедноста на Украина и кои ќе ја одвратат идната агресија.
Вистинските оружја за вистинската борба
Соединетите Држави обезбедија околу 19 милијарди американски долари безбедносна помош за Украина во периодот од февруари до ноември 2022 година. Сепак, вкупниот износ на помошта е во голема мера ирелевантен доколку тоа не е вистинскиот тип на опрема. Потребите на Украина еволуираа од раните барања за одбранбено оружје со краток дострел, како што се противтенковските и противвоздушните ракети „Јавелин“, кои беа корисни за спроведување одбранбени операции против напредните руски сили. Заедно со обуката и разузнавањето, на Украина сега и се потребни напредни системи за извидување со долг дострел, огнена моќ со долг дострел, опрема за оклопни операции и блиска воздушна поддршка за поддршка на офанзивните операции, како што се беспилотни летала MQ-1C, армиски тактички ракетни системи MGM-140 (ATACMS ), системи за противвоздушна одбрана и борбени авиони.
Овој тип на муниција и системи за оружје се од суштинско значење за да им се помогне на украинските сили да спроведат ефективни офанзивни операции против вкопаните руски сили. Пред сè, на Украина и требаат ракети, проектили и друга муниција, бидејќи војната еволуираше во тешка војна на трошење во која двете страни водат модерна, долготрајна и индустриска војна што не е видена од Втората светска војна. Ваквите војни се ненаситни консументи на муниција, а нивната тешка употреба зема данок врз системите и платформите за оружје. Во некои денови руската војска лансираше 50.000 артилериски гранати врз украинските воени и цивилни позиции, а украинската војска често ангажира дури една десетина повеќе против руските позиции.
ATACMS би бил корисен. Станува збор за проектили земја-воздух кои можат да бидат истрелани од артилериски ракетен систем со висока мобилност (HIMARS), кој Украина веќе го поседува. Но, ATACMS може да биде истрелан од трипати поголем радиус од стандардните ракети, дозволувајќи им на украинските копнени сили да се оддалечат подалеку од смртоносната артилерија на Русија со долг дострел. Тенковите и борбените возила на пешадијата се од суштинско значење за обезбедување огнена поддршка и носење на пешадија во битка, бидејќи војната најверојатно ќе остане долготрајна копнена војна на трошење. Беспилотните летала MQ-1C обезбедуваат корисни разузнавачки, надзорни, извидувачки и ударни способности за украинските сили. Украинската војска ефикасно ги интегрираше беспилотните летала во комбинирано вооружување, каде што тие беа особено вредни во спорна средина за да се подобри свеста на бојното поле без да се ризикува загуба на животи.
Конечно, на воздухопловните сили на Украина од советската ера им требаат подобри авиони. Борбените загуби во изминатите пет месеци го чинеа речиси четириесетина борбени авиони со фиксни крила од оригиналната флота од помалку од 150. Со помалку достапни авиони, секој авион мора да издржи повеќе летови и побрзо се троши. Без надополнување од Западот, Украина би можела да ја изгуби способноста да го брани својот воздушен простор и да ги гаѓа руските копнени сили. Воздухопловните сили на САД продаваат повеќе од 200 авиони А-10, Ф-15 и Ф-16 за да направат простор за ловци од шестата генерација, хиперсонично оружје и други системи. Украина би можела да користи некои од овие авиони, особено за мисии за блиска воздушна поддршка за да им помогне на украинските копнени сили.
На Украина и се потребни овие системи и муниција во соодветен обем. На крајот на краиштата, Русија сè уште има предност пред Украина во бројот на муниција и квалитетот на некои системи за оружје, вклучувајќи артилерија со долг дострел, напредни авиони со фиксни крила и поморски способности. Досегашната воена помош на САД, сојузниците и партнерите беше исклучителна и неограничена, но како што се менува војната, мора да биде обезбедена константна помош. Вредноста на американската воена помош не треба да се оценува според вкупната вредност во долари, туку според ефектите на бојното поле.
Лажни стравови
Некои креатори на политиката се загрижени дека напредното оружје може да донесе уште поголема ескалација на војната или дури и да ја принуди раката на Русија да посегне по нуклеарно оружје. Овие стравови беа главен фактор за неподготвеноста на Соединетите Држави да обезбедат напредно конвенционално оружје. Сепак, постојат неколку проблеми со овие аргументи.
Прво, тие претендираат да ги намалат руските способности и да го игнорираат фактот дека Русија го употреби практично секое можно конвенционално оружје во Украина и опширно го гаѓаше цивилното население на Украина. Руските воени напори долго време беа на максимално ниво на бруталност. Дополнително, руската армија ги распореди речиси сите свои тактички единици во војната и нема стратешка резерва на компетентни маневарски единици за продолжување на војната во Балтикот или која било друга земја на НАТО. Најавата на рускиот претседател Владимир Путин на 21 септември 2022 година, дека ќе повика околу 300.000 воени резервисти, веројатно нема да создаде компетентни, борбено подготвени сили во Украина. Залихите на руската муниција, особено на муниција со прецизно наведување, се исцрпени до тој степен што сега купува артилериски гранати од Северна Кореја и беспилотни летала од Иран. Конечно, неговиот логистички систем се покажа неспособен да поддржи една војна; во никој случај не може да поддржи уште една војна против НАТО.
Второ, овие стравови ја преувеличуваат веројатноста на Путин да користи нуклеарно оружје прикажувајќи го како ирационален актер. Путин, секако, направи извонредни погрешни пресметки за тоа како Украинците ќе одговорат на руската инвазија, ефективноста на неговата армија и решеноста на Западот во спроведувањето на широки економски санкции и обезбедувањето воена помош за Украина. Но, тој не бил ирационален. Тој не ја прошири војната во земјите на НАТО, како што стравуваа некои. Ниту, пак, спроведе изнемоштени сајбер операции против САД и другите западни земји, како што другите се загрижени.
Руските нуклеарни закани против Западот за неговата поддршка на Украина може да направат Путин да се чувствува подобро, но тие не се веродостојни освен ако руската војска не е подготвена да му дозволи на Путин да изврши општествено самоубиство. Секој нуклеарен напад против земја на НАТО не само што ќе се спротивстави на нуклеарната моќ и способноста за втор удар на Соединетите Држави, туку и на способностите на Обединетото Кралство и Франција. Покрај тоа, малку е веројатно дека употребата на нуклеарно оружје на бојното поле би го променила текот на војната. Руската армија имаше слаби перформанси на бојното поле, а нејзините сили се бореа со слаб морал, лошо извршување на комбинирана воена тактика и корупција. Руските воздухопловни сили не успеаја да постигнат воздушна супериорност и остануваат без прецизна муниција. Нуклеарното оружје нема да ги реши овие проблеми.
Украина не е заштитена со нуклеарниот чадор на НАТО и постои ризик, колку и да е мал, Русија да користи нуклеарно оружје. Целта на политиката на САД треба да биде јасно да се стави до знаење на Путин и на руските елити дека секоја употреба на нуклеарно оружје ќе доведе до економска пропаст за нивната нација. Многу од светските либерални демократии воведоа економски санкции кон Русија. Но, Кина, Индија и многу нации од Блискиот Исток, Латинска Америка и Африка не го направија тоа. Повеќето од овие нации, особено оние кои живеат во сенката на другите нуклеарни сили, се надеваме дека ќе заклучат дека нуклеарната држава што ќе напаѓа ненуклеарна држава со атомско оружје е преседан што ја поткопува националната безбедност на речиси сите држави во светот.
Спречување на изнудувањето од Русија
Сојузот што Соединетите Држави помогнаа да се формира за да и помогне на Украина е речиси исто толку импресивен како оној што го создаде претседателот Џорџ Х.В. Буш наспроти инвазијата на Садам Хусеин на Кувајт во 1991 година. Со обезбедувањето воена и економска помош за Украина, поддршката на Алијансата беше клучна во свртувањето на бранот на војната зад сопствената крв, пот и солзи на Украина.
Сепак, Путин можеби верува дека со вооружување на енергетските резерви на Русија, тој може да го растури сојузот оваа зима и да стави крај на повеќето санкции против Русија. Следниот столб во политиката на Соединетите Држави кон Украина треба да биде продолжување на обезбедувањето неопходна економска и енергетска помош за да се спречи расцепување на алијансата поради недостаток на гас во Европа. Владата на САД и бизнис заедницата веќе презедоа чекори за да се придвижат во оваа насока. Соединетите Американски Држави сега извезуваат над 60 отсто од својот течен национален гас (ЛНГ) во Европа, што е повеќе од 20 отсто пред една година. Увозот на ЛНГ од САД во моментов обезбедува повеќе гас за Европа отколку гасоводот од Русија, во обид некои да го наречат Берлин „Гас лифт“. Соединетите Држави, исто така, треба да и дадат на Европа технолошка и економска поддршка за проширување на можностите за фракинг и производство на електрична енергија преку нуклеарна енергија.
Последната надеж на Путин е дека недостатокот на енергија оваа зима ќе предизвика алијансата да се распадне и да престане да и помага на Украина. Акциите што се преземаат за Европа да помине низ зимата и да се одржи решеноста на сојузниците и партнерите треба да ја уништат секоја руска надеж за ослободување од нејзините проблеми преку економска принуда. Уништувањето на последната надеж за успех на Путин, се надеваме дека ќе го забрза сфаќањето на руските елити дека не можат да победат во оваа војна и дека мора да се договорат со правични и поволни услови за Украина.
Транспарентност и добро владеење
Друг трик на Москва е ширење пропаганда дека странската помош залутала и дека корумпираните украински функционери се расфрлаат со економската и воената помош. Украина се бореше со корупцијата, а претседателот Зеленски се кандидираше за функцијата критикувајќи ги украинските политичари дека „создаваат земја на можности – можности за крадење, поткупување и грабеж“. Оттогаш, Зеленски усвои некои конкретни антикорупциски мерки, иако големите количества странска помош што се влеваа во Украина по инвазијата ги зголеми шансите за понатамошна корупција.
САД можат да помогнат да се отфрли руската пропаганда и загриженоста за корупцијата со работа со владата на Зеленски за зајакнување на антикорупциските напори со посебен акцент на водење сметка за помошта обезбедена од 24 февруари 2022 година. На пример, НАТО може да создаде „комора за ревизија“. да работи со украинското Министерство за одбрана за следење на употребата и фрлањето на целиот воен материјал, вклучително и Стингер и други преносни противвоздушни ракети. Во соработка со Европската Унија, треба да се создаде слична ревизорска комора за следење на статусот и користењето на целата економска помош. Должностите на ревизорската комора на ЕУ, исто така, би можеле да се прошират за следење на веројатната странска помош и процесите на склучување договори, воспоставени за обнова на Украина. Овие ревизорски и антикорупциски напори можат да ја поткопаат руската пропаганда и да го уверат западното население дека нивните даночни долари се правилно и легитимно потрошени за поддршка на Украина против руската агресија.
Променливата плима
Кога Винстон Черчил го одржа својот говор на Ел Аламеин во ноември 1942 година, имаше уште речиси три години од војната, Черчил правилно почувствува дека бранот на војната се менува. Војната во Украина, се разбира, не е завршена. Далеку од тоа. Но, украинската одбрана на Кијив во првите денови и неодамнешните успешни напори за повторно заземање на Изјум, Лиман и други градови од руските сили беа удар за руската армија.
Во светлината на овие случувања, Соединетите Држави и нивните западни партнери треба да бидат подготвени да и помогнат на Украина во врска со она што може да биде долготраен конфликт. Вашингтон не може да биде заплашен од бунтот на Путин. Војната сега е една од тешките трошења, а на украинската војска и се потребни системи за оружје што ќе направат разлика на бојното поле за да може да продолжи со контранапади и да ја поврати својата суверена територија. Покрај воената помош, Соединетите Држави треба да обезбедат доволна економска и енергетска помош за да го неутрализираат обидот на Путин да ги вооружи испораките на гас и нафта во Европа во обид да го разбие сојузот што ја поддржува Украина. Откако Русија ќе види дека не може да користи енергетски изнудувања за да ги натера западните земји да ја прекинат нивната поддршка за Украина, ќе останат малку карти за Кремљ да игра. Украинската војска која ќе ја врати нејзината суверена територија, руската армија која се соочува со пораз и Западот обединет зад Украина е најдобриот начин да се стави крај на војната што е можно поскоро. Черчил го заврши својот говор со рецитирање на неколку редови од песната на Лорд Бајрон, која им оддаде почит на оние што паднаа во битка. Тоа е директно поврзано со војната во Украина денес:
Милиони јазици те снимаат и одново
Усните на нивните деца ќе ги одгласат и ќе речат:
Овде, каде што го извлекоа мечот обединетите народи,
Нашите сонародници се војуваа тој ден.
И ова е многу и сè што нема да помине.
Автори: Сет Г. Џонс, сениор потпретседател на Харолд Браун Чеар и директор на Меѓународната програма за безбедност во Центарот за стратешки и меѓународни студии (CSIS) во Вашингтон, како и автор, неодамна, на„ Три опасни мажи: Русија , Кина, Иран и подемот на нередовното војување“ (В.В. Нортон, и Филип Г. Васиелевски, пензиониран оперативен офицер во Централната разузнавачка агенција и соработник на Темплтон за национална безбедност во Институтот за надворешна политика.
Подготви: Д. Мишев
