„Папската курија“ од Правниот факултет во Скопје

пишува: САШО ОРДАНОСКИ

Ја гледам, од страна, јавнава дебата за Предлог-законот за Јавно обвинителство и две работи никако не ми влегуваат во глава…

Прво, во целата таа расправа, од експертската професорска правна фела, и во оваа прилика повторно се поканети САМО (се извинувам ако имало еден-два исклучоци што не сум ги забележал) угледните правни дејци од Правниот факултет на УКИМ. Во држава со 20 и кусур (!) постоечки правни факултети, си остана социјалистичката традиција негувана со децении наназад САМО државниот Правен факултет од Скопје да е, ексклузивно, „надлежен“ да ни ја толкува правната стварност и секоја точка и запирка во законите кои важат за целата македонска држава.

Тоа се истите луѓе кои тие закони ги пишуваат, ги толкуваат, како министри ги спроведуваат, а потоа се расправаат на долго и широко – меѓу себе, се разбира – зошто се нивните закони недоволно добри, па мораат да ги менуваат. Истите тие луѓе се главните домашни експерти ангажирани во владини и невладини, често странски проекти за сите можни аспекти на реформите во правосудството и седат во сите можни тела за акредитации, верификации и регулации на секој правен „прдеж“ што ќе се испушти во земјава.

Дури и кога некој од тоа респектабилно професорско „врело“ ќе замине во пензија, „светата мисија“ на исправањето на „кривите – правни – Дрини“ во државава ја преземаат или нивните некогашни асистенти, а не ретко и нивните синови и ќерки. За никако да не престане правниот „крвоток“ од светата „наследна“ линија на Правниот факултет во Скопје.

Речиси исклучиво оваа „Римска курија“ е секогаш задолжена – urbi et orbi! – за толкување на „Светото правно писмо“ во Македонија! Тие се и Инквизиција и Опус Деи и Главната канцеларија на Светата конгрегација за евангелска пропаганда, со подеднаков број на машки и женски „Папи“ истовремено, независно од политичката „сезона“ на власт, па иако се меѓусебно скарани и поделени како „шиити“ и „сунити“, не им пречи „здружено“ да владеат со македонското право како расприкажани попови и, особено, попадики, кои мрсат секој петок (и четврток и вторник и сабота и понеделник и недела и среда)!

Па, си велам, којзнае зошто ни една правосудна реформа во Македонија не ги дава потребните резултати во изминатите триесет години…

Второ, ја гледам јавнава расправа и си велам, зошто пратениците Албанци во Собранието правосудната реформа ја третираат само како „меѓумакедонска“, ВМРО-СДСМ работа? Зошто и тие не повикале некој свој учесник во расправата (нормално, никој не вели дека тоа мора неопходно да биде етнички Албанец или Албанка!), туку си седат од страна и си се кикотат („Артан и Илија, то су срца два!“), небаре темата за поставеноста и работата на Јавното обвинителство не се однесува на граѓаните кои и нив ги бирале? … Чудно.

Во таква весела атмосфера се приведува кон крај политичкиот процес за усвојување на Предлог-законот за Јавно обвинителство. Ако сега се усвои, претпоставувам дека веќе годинава повторно ќе биде предмет на нови измени и дополнувања, предложени, дебатирани и пропишани, од кого друг, ако не од нашите угледни експерти од Правниот факултет во Скопје.

„Жива материја“ е правото, тоа е.

Сите права се задржани.  Услови за користење, авторски права и заштита на приватноста.