Западот и помага на Југославија (и на Македонија) кога е најтешко. Не само за време на антифашистичката борба и по војната кога земјата се соочува со глад. Западот воено ѝ помага на Југославија (и на Македонија) кога Тито се соочува со реална закана од воена инвазија од страна на Сталин. Западот економски ја помага Југославија (и Македонија) и кога престанува опасноста од воена инвазија од СССР.
Заканата од советска инвазија на Југославија по резолуцијата на „Информбирото“
Експанзионистичката и империјалистичка политика на Путин и Русија денес во многу работи наликува на политиката на Сталин и СССР по Втората светска војна. Да потсетиме, под диктат на Сталин и Советскиот сојуз, Информбирото ја донесе својата фамозна Резолуција против Југославија во 1948-та година во Букурешт. И називот на резолуцијата беше дел од Сталиновата пропаганда против Тито: „Југословенската комунистичка партија во рацете на шпиони и убијци“. КПЈ беше осудена и изолирана поради одбивањето да биде послушна на диктатите на СССР, а Тито беше пропагандно оцрнуван како „нацист“, „шпион“, „убиец“ и платеник на Западот.
Осудата на Сталин доаѓа по чекорите кои Тито ги преземал без консултација со Москва, за создавање на „Балканска федерација“ заедно со Бугарија, Албанија и Грција. Ваков силен Балкански сојуз, со кој се решаваше и македонското прашање, воопшто не му одговараше на Сталин, кој сакаше да ги држи балканските земји во состојба на потполна потчинетост.
По резолуцијата на Информбирото, следуваа бројни закани на Советскиот сојуз и неговите сојузници на Балканот за воена инвазија врз Југославија. На границите на Унгарија, Романија, Бугарија и Албанија беа позиционирани силни воени единици на Советскиот сојуз и неговите сателити. Пограничните инциденти и уфрлањето на диверзанти на територијата на Југославија чија цел беше да се испровоцира повод за вооружен конфликт на Источниот блок со земјата – станаа секојдневие.
Тито добива помош од Западот кога на Југославија ѝ е најтешко
Соочена со воена закана од Сталин и сериозни економски санкции од Источниот блок, Југославија на чело со Тито одговори со приближување кон Западот. Источниот блок ја отпиша Југославија, а Западот ѝ помогна кога ѝ беше најтешко.
Од САД и другите западни земји и претходно пристигнуваше голема помош во воена опрема, пари, храна и лекови. Поголем дел од испорачаната помош за партизаните била од западните земји, главно американска, доставувана со британски авиони. Да не заборавиме дека по „Десантот на Дрвар“, Тито и неговите команданти се пренесени прво со седум американски авиони, а потоа донесени на Вис со британски воен брод (HMS Blackmore).
Веднаш по војната, над 70% проценти од помошта од ООН за исхрана и реконструкција на Југославија, доаѓаше од американски извори. Постарите генерации од поранешна Југославија сè уште ги паметат „Трумановите јајца“ – јајцата во прав со кои се надминуваше кризата со прехранбени производи по војната.
И по Резолуцијата на Информбирото, кога Југославија се соочуваше со глад, САД испратија итна помош во храна (600 илјади тони!), а подоцна ја вклучија Југославија и во помошта од Маршаловиот план. САД ја поддржаа Југославија да добие во 1949 и место во престижниот Совет за безбедност на ООН.
Благодарение на Западната помош, пред сѐ, од САД, Тито и Југославија успеаја да ја преживеат и надминат економската, политичка и воена криза наметната од страна на Сталин и СССР.
Кога Сталин му се закануваше на Тито, Југославија доби воени авиони од Западот
Во почетокот на 1950-тите, Титовата ЈНА доби значителна воена помош – неколку стотици британски и американски бомбардери и хеликоптери кои значително ја зголемија борбената готовност на југословенската авијација. Југословенските пилоти се обучуваа во Германија и во Колорадо. И во 1960-тите, југословенската авијација добива најсовремени американски авиони, а југословенските пилоти се обучувани на воените полигони во Тексас.
Покрај130-те моќни F-86D американски авиони, југословенската авијација добива уште многу западни авиони и хеликоптери, а ЈНА користи и американски воени камиони, хаубици, над илјада тенкови и оклопни возила (од кои 599 „Шерман“), и друго моќно наоружување, кое било стандардна опрема на НАТО.
Сета оваа воена помош од Западот, пред сѐ, од САД, ја оневозможуваат реалната закана од воена инвазија на Сталин. А дека заканата од воена инвазија била повеќе од реална, се виде подоцна, кога Црвената армија, за да спречи демократски процеси и оттргнување од своето влијание, влезе со тенкови во Унгарија во 1956-та година и во Чехословачка во 1968-та година.
„Кршко“ и „Фени“ се изградени со американска технологија и кредити
Покрај воена помош и технологија, Западот, пред сѐ, САД, ја помагаа Југославија и со развојна технологија.
Единствената нуклеарна електрана „Кршко“ е изградена со технологија на американски компании, со согласност на владата на САД.
И мега-проектот „Фени“ од Кавадарци е изграден со помош на инженерска компанија од САД, инвестиција поддржана од конзорциум на повеќе европско-американски банки.
Овие два економски гиганти се примери дека Западот го помагал економскиот развој на Југославија и кога престанале заканите за воена инвазија од страна на СССР.
Југославија му кажа НЕ на Сталин, Македонија му кажува НЕ на Путин
Сите овие примери сведочат дека Западот ја помагал и економски ја стабилизирал Југославија, особено кога била соочена со опасност од воена инвазија од страна на СССР.
Југославија и нејзиниот неколку децениски економски развој не може да се замисли без „Титовото НЕ“ на диктаторот Сталин и СССР, и без воената, политичка и економска помош од страна на Западот.
Како што Тито му кажа НЕ на диктаторот Сталин и на империјализмот на СССР во 1948, и Балканот и Македонија му кажуваат „не“ на диктаторот Путин и на империјалистичка Русија, која е генератор на дестабилизација на Источна Европа, Балканот и на Македонија.
