ДИЈАНА ТАХИРИ
Синоќа имало земјотрес во Скопје, но малкумина го почувствувале бидејќи бил со низок степен по некои мерни скали, но дека Скопје се тресе ( а и цела држава), чувствуваат речиси сите, освен оние кои немаат грижи како „обичните смртници“ кои патем се огромно мнозинство во нашата мала држава.
Утрово нема автобуси, јавен превоз, кој е една од најважните потреби на граѓаните од раните утрински часови, до доцна навечер. Голем број граѓани се зависни токму од јавниот превоз, да објаснам како за четиригодишни деца, немаат превозни средства за пристигнување на работните места, и враќање во своите домови. Зошто нема јавен превоз денеска, е веќе тема за подлабока анализа на политиките на институцијата Град Скопје, и не само. Не мислам дека се во прашање само неисплатените месечни примања на вработените во ЈСП, освен долговите за што вчера протестираа со автобуси пред Влада. Но, сигурна сум дека за овие прашања ќе има уште многу препукувања и обвинувања помеѓу опозициските и позициските страни. Што лично, не ме засега, ниту ме интересира. Ме интересира, на пример, за кого игра градоначалничката на мојот град, Данела Арсовска. За другите, знаеме ( некој помалку, некој повеќе).
Непотребно е да се напомене дека Арсовска за (сега веќе) една година мандат на управување со главниот град, успеа да го сврти вниманието, но и бесот на граѓаните со своите (како што вчера при враќање со автобус накај дома, кога дознавме дека денеска нема да имаме превоз, еден од патниците ја нарече “малце ко недоквакана, час се смее во воздух, час глуми тигрица од село“) дезориентирани, ретки но „впечатливи“ јавни настапи и уште „повпечатлива“ работа. Никако да се реши дали нешто што ветила „ќе има“, или „ќе нема“. Зависи од учеството по тендери, така личи. Но да ја оставиме Арсовска, мислам дека е крајно време да се потегнат кои и да се тие механизми за менување на градоначалник.
Што се случува денеска во главниот град на државата? Се случува следното, граѓани висат на автобуски станици, иако се информирани дека ќе немаат јавен превоз, во надеж дека можеби ќе има. Одат на работа, на училиште, на лекар… Повеќето немаат можност за работа од дома, како што и повеќето не можат да си дозволат да платат такси превоз, не живеат сите во близина на работните места, дотолку повеќе, има граѓани на кои им се потребни два автобуси за да стигната на работното место. Да не зборуваме за толеранцијата на работодавците, слушам дека одредени работодавци немаат слух за тоа што се случува, односно за околностите од кои зависат нивните работници, па може да им одбијат од плата. Затоа што вработените во ЈСП не добиле плата и нема кој да ги вози. И ова е само мал дел од синџирот со кој ќе се соочува градот денеска, а можеби и наредните денови, до исполнување на барањата на вработените од ЈСП. Некој кажа, „сега им е мајката на таксистите“… во смисла дека додека нема јавен превоз, ќе имаат повеќе работа, а некои велат „пешки му е мајката“. А ретко кој вели дека овој хаос, покрај длабоката економска криза, ќе се одрази речиси исклучително на тенкиот буџет на граѓаните. Што ќе се случи доколку се реши септемвриската плата за вработените од ЈСП, а нема за октомври, ноември итн.? Според тоа дека градската каса е празна, а исплатата на септемвриската плата во моментов е само експресно краткорочно решение…
Навидум, денеска се тресе Скопје. Од „пешки му е мајката“.
