На 25 декември ЦИВИЛ потсетува на 25-иот член од Универзалната декларација за човекови права кој гласи: 1.Секој има право на животен стандард кој му обезбедува здравје и благосостојба, нему и на неговото семејство, вклучувајки ја исхраната, облеката, станот, и лекарската нега и потребната социјална служба, како и правото на осигурување во случај на невработеност, болест, немоќ, вдовство, старост или други случаи на губење на средства за издржување поради околности независни од неговата волја.
2.Мајките и децата имаат право на посебна нега и помош. Сите деца родени во брак или надвор од него, уживаат еднаква социјална заштита.
Во Република Македонија право на социјална парична помош има лице способно за работа и домаќинство (заедница на членови на семејството и други роднини меѓу кои не постои законска обврска за меѓусебно издржување, кои заеднички придонесуваат, стопанисуваат и трошат). Подносител, односно носител на правото на социјална парична помош е невработено лице, кое активно бара работа согласно со Законот за вработување и осигурување во случај на невработеност, материјално необезбедено и кое според други прописи не може да обезбеди средства за егзистенција. За материјално необезбедено се смета лице и домаќинство кое остварува приходи по сите основи пониски од износот на социјалната парична помош, утврден со овој Закон и кое не поседува имот и имотни права од кои може да се издржува.
Социјално загрозени лица се: корисници на постојана парична помош и лице кое до 18 годишна возраст имало статус на дете без родители и без родителска грижа, односно и по престанување на старателството, а најмногу до 26-годишна возраст.
Средствата за остварување на правото на парична помош за социјално домување, се обезбедуваат од буџетот на општината, на Градот Скопје и на општините во градот Скопје, односно од Буџетот на Република Македонија.
Но, во пракса, најчесто тоа изгледа многу поразлично во реалноста во Македонија. И покрај законите кои се донесени за заштита на социјално загрозените лица, често пати може да се „потфрли“ во тоа поле. Секојдневно сме сведоци на луѓе кои единствен извор за храна за да преживеат им се контејнерите, да питачат по улица и да бидат оставени на улица. Правото на пристоен живот е првото и основно човеково право!
Универзалната декларација за човекови права е донесена од Генералното собрание на Обединетите нации, на 10 декември во 1948 година.
ЦИВИЛ го означи декември како месец на човековите права и секојдневно потсетуваме на сите членови од Универзалната декларација за човекови права.