На бескрајната листа на инструменти на руската агресија, меѓу најизразените е организацијата позната како ПВК „Вагнер“. Да го прикрие своите терористички активности, оваа групација користи дел на приватна воена компанија, сепак, ова нема врска со тоа како се сфаќа поимот тероризам во цивилизираниот свет. За оваа групација сведочат бројни истражувачки стории од независни редакции и во самата Русија, како и извештаи од военото разузнавање во Европа и пошироко.
За разлика од приватните воени компании на демократските држави, чии вработени строго ги следат меѓународните и националните законодавства, како и внатрешните одделенски инструкции, милитантите на „Вагнер“ не се водени ниту од правни норми ниту од морални вредности во нивните активности.
Групацијата Вагнер е целосно финансирана од руската влада од државата буџет и во суштина работи исклучиво за раководството на Руската Федерација, извршување какви било задачи на режимот на Путин.
За возврат, недостатокот на правен статус на компанијата му дозволува на Кремљ лесно да се ослободи од какви било обвинувања, а на „Вагнерите“ им овозможува да продолжат да ја вршат валканата работа за нивните господари.
Според основачот на групацијата, Дмитро Уткин, поранешен руски специјалец и жесток поддржувач на нацистичката идеологија, договорот со „Вагнер“ е договор со ѓаволот. Уткин отворено ја нарекува компанијата како воено организирана криминална група и се чини дека очигледно е горд на тоа. Откако го започна своето патување во 2014 година за време на руската агресија на истокот на Украина, „Вагнер“ се покажа дека е ефективно средство за спроведување на хибридната експанзија на Кремљ.
Своето присуство компанијата брзо го прошири на Блискиот Исток, Африка, па дури и Јужна Америка, додека Кремљ ги охрабрува своите борци да дејствуваат слободно.
Пред неколку години, медиумите постојано објавуваа снимки од Вагнер групата со убивање луѓе со чекани, обезглавување и палење живи луѓе, но на времето овие факти не го убедија светот дека Вагнер е терористичка организација и дека Русија, уште тогаш беше спонзор на тероризмот.
Од почетокот на целосната руска инвазија, милитантите од „Вагнер“активно учествуваа во агресијата врз Украина, умножувајќи ја веќе долгата листа на нивните злосторства. Сепак, ситуацијата што се разви во овој момент е поопасно и се заканува на целото човештво, и сега веќе зборуваме за нуклеарен
тероризам.
Од почетокот на март руските окупатори јо зазедоа Нуклеарната централа Запорожјеа, најголемата нуклеарна централа во Европа. Надевајќи се на успешен „Блицкриг“, напаѓачите планирале да ја задржат контролата над објектот, но кога „специјалната операција“ пропадна и пред тоа се појави перспектива за пораз на Кремљ, Москва одлучи да прибегне кон нуклеарна уцена.
Руската команда даал наредба да се постави експлозив во нуклеарна централа, но руските вооружени
сили категорично одбија да ја извршат наредбата. Претставниците на „Росгварда“, и покрај гласните изјави на раководството, исто така одби, очигледно сфаќајќи дека последиците од нивните постапки би можеле да бидат нуклеарна катастрофа, која далеку би ја надминала Чернобил во однос на обемот.
Во исполнување на наредбата беа вклучени милитантите на „Вагнер“, со што конечно се потврди
нивниот статус како терористичка организација.
Минирањето на нуклеарната централа Запорожје ја става не само Украина во ризик од нуклеарна енергија
катастрофа, но и цела Европа, а светот мора јасно да биде свесен за тоа. На предлозите на одделни лидери за потребата да се „дојде до договор“, „да се разбере“ или „да се дозволи да си го спаси образот“ само ќе го испровоцира агресорот да изврши дополнителни злосторства во кој било агол на земјината топка.
Русија е терористичка земја, покрај која Ал Каеда, Талибанците и ИСИС изгледаат како неубедливи имитатори. Земја која проповеда „расизам“ – одвратна комбинација на нацистичката идеологија со шовинизмот на големите сили, предводен од неадекватен лидер и населен со народ зомбиран од пропаганда, можеби и не е толку опасна. Но, Русија е терорист со нуклеарна палка и одговор на светската заедница треба да биде дециден и недвосмислен – консолидација и зголемен притисок врз Руската Федерација.
Московската закана мора да се неутрализира и дури по денуклеаризацијата, демилитаризацијата и денацификацијата на режимот на Путин би било соодветно да се зборува за укинување на санкциите или воспоставување дијалог.
Засега, Украина е на првата линија во борбата за безбедноста на слободниот свет, а секако и на светот – помогнете ѝ на нашата земја да го порази терористот.
Авторката на овој текст е новинарка од Украина која, од самиот почеток на руската агресија, ѝ се придружи на украинската борба за слобода.
