ЈАНЕ ЃОРЃИОСКИ
Тричковски или го разбираш во сиот негов богат колорит од метафори и други преносни литературни украси, спакувани маестрално, или го разбираш.
Трето нема.
Или пак дека си еден инфериорен потпросечен новинарчич што со сите сили се обидува да ја елиминира колумнистичката и пред се литературна величина на Тричкоски, а никако да му успее.
Или трето може да биде… туку ајде сега да не завршам и јас во полициска станица.
Еве за што ми е муабетот:
Авторот и колумнист на Фронтлајн, Бранко Тричковски вчера бил повикан на информативен разговор во полициската станица во Лисиче откако негов ироничен коментар на Фејсбук предизвикал „бурни реакции“ во јавноста и притисок од провладини кругови.
Тричковски, коментирајќи за случајот со „куферот“ оставен на плоштадот ВМРО, напишал:
„Најголем предизборен штос би направиле кога во куферот би го напикале распарчаното тело на Христијан!“
Поканата за информативен разговор му била доставена на врата од неговиот дом од полицајци, а Тричковски во објавата опишува дека отишол во полициската станица доброволно.
„Навлеков панталони, ги обув ‘хоганките’ и трк до ‘Ланчата’. Правец: Лисиче!“, пишува тој, додавајќи дека бил сослушан од инспекторска двојка – „убава и убаво дотерана жена и млад сталожен човек“ кои го третирала коректно.
Според Тричковски, полицијата го прашувала дали со „Христијан“ мислел на премиерот и лидер на ВМРО-ДПМНЕ, Христијан Мицкоски. Тој вели дека јасно објаснил: „Не, им реков, Христијан е општо име за манипуланти кои шират атмосфера на страв и несигурност. Жал ми е ако некој името Христијан го разбрал поинаку.“
Тричковски пренесува дека пред неговото сослушување: инспекторката му рекла дека во полициските служби пристигнале реакции од провладини медиуми и од вмро-дпмне – „Веќе има реакции од ‘Република’, од ВМРО-ДПМНЕ, дека се бара оградување од СДСМ бидејќи мене ме сметале за идеолог или нешто слично,“ наведува тој.
Тричковски како што пишува во објавата им објаснил дека целта на коментарот била критика на „неподносливото ниво на манипулација со јавноста“ во предизборната кампања – практики кои се користат за мобилизација на гласачкото тело преку исфабрикувани информации. „Тоа се дејствија преку кои се произведува мобилизација на гласачкото тело со лажни, исфабрикувани информации,“ пишува тој.
…
И сега, кои се јавните прашање што произлегуваат од овој случај?
Дали државните институции под влијание на партиски притисоци вршат диспропорционален надзор над јавното мислење и – кога сатиричен или провокативен јазик богат со метафори преминува во причинител за правно-полициска интервенција?
Или, Тричковки е државен непријател нумеро уно, капо ди тути капи и треба да се сосече во корен?
Ма да се делка со сатор и да се спакува во куфер и да се фрли куферот во… еве нека биде на Бихачка!
Тоа да служи за ум на сите што го следат и што му се воодушевуваат на умешноста, анализата, аналогијата и проникливоста да ги држи со дух и ентузијазам во овие најскапани времиња кастрирани од литература, сатира и метафори.
Следно, (може да биде) нека се запалат сите на клада што ставиле лајк кај Тричко, а на оние што скришум го читаат и не оставаат импресии, да им се одреди затворски притвор.
А? Кое е главното јавно прашање драги мои?
И „Христијан на Тричковски и „другарите“ што се плашат од неговите метафори“, е исто добар наслов.
Ајт!
Текстот е личен став на Авторот. Извор: Фронтлајн
