Нашиот премиер на Владата, Мицкоски, имајќи го предвид фактот дека за осум месеци владеење многу го користи пасошот, може да го позиционира во ситуација кога е да речеме паталец во една здравствена смисла, за што и самиот се жалеше во една прилика, објаснувајќи ја потребата да инсистира на користење на супер луксузни превозни средства и класи.
Нема сомнение дека идејата Владата да си купи сопствен авион во услови на недостиг на пари во многу области, да не набројуваме, практично во сите, произлезе од намерата да се намали колку што може физичката непријатност, можеби дури и болка од тој број на патувања, што, пак е противречно со самата идеја на неотстапувањето од потребата често да се менуваат аеродромите! (https://24.mk/details/vladata-kje-kupuva-nov-avion)
Таа идеја се јави на стартот на годинава, ама после усвојувањето на буџетот (!) што значи дека како една сериозна ставка не била планирана претходно. Или не се сакало да се обремени дискусијата по Предлог-буџетот со таа идеја, бидејќи, би се јавиле многу гласови и во Парламентот во стилот „зошто пари за авион, а не за оваа или друга потреба!“. Па се мислело буџетот да помине, а за реакциите по однос на купородажбата на леталото ќе мислиме отпосле!
Во интервју за „360 степени“ за потребата од купување на владин авион говореше директорот на Службата за општи и заеднички работи Ивица Томовски. Постојниот авион стар 20 години имал проблеми од таков вид што летот со него бил опасен.
Во Владата се размислувало дека со набавка на нов или половен авион но не постар од три години би се потрошиле од буџетот 30 до 40 милиони евра, а поправка на стариот би чинела 15 милиони евра. Томовски мислел дека лесно би се постигнал консензус со опозицијата (владејачката коалиција е значи „купена“ по тоа прашање).
Но, како и самата Влада да отстапи од таа идеја и се отиде на решението – колку и да чини превозот со постојни авиони на авио компании нека чини, тоа не оди на гласање и никој нема да прави математика, пишува Љубомир Костовски во колумната „Патувачката треска на македонската влада е загрижувачки феномен“.
Текстот е личен став на авторот.
