Малинка Ристевска Јорданова од Институтот за европска политика (ЕПИ), на прашање од МИА за тоа каков е впечатокот четири години подоцна и дали можеше да се постигне подобар договор помеѓу Северна Македонија и Бугарија, со оглед на денешната ситуација, вели дека тоа сега не е главното прашање, туку сега е важно остварување на овој Договор во добра волја.
-По војната е лесно да се биде генерал. Секако дека отпосле може да се каже дека можело да се постигне подобар договор. Меѓутоа, тоа не е сега основното прашање. Основното прашање е остварувањето на Договорот во добра волја, што е клучно за секој меѓународен договор. Она што ние сега го гледаме е дека Договорот не се остварува во добра волја, со самото тоа што Бугарија го злоупотреби за блокада на отворањето на пристапните преговори на ЕУ со Македонија, вели таа.
Ристевска-Јорданова, во однос на тоа дали Договорот е навистина основата да се постигне решение за билатералното прашање, оценува дека Договорот е инструмент за наметнување на бугарско решение на наметнатото прашање.
– Досега не сум видела дефиниција или попрецизно определување на „билатералното прашање“. „Билатералното прашање“ е наметнато од бугарска страна, а бугарското толкување на Договорот е инструментот за наметнување на бугарско решение за наметнатото прашање, и тоа низ евроинтегративниот процес. Во моментов Договорот е претворен во негов антипод – инструмент за негирање на идентитетот на рамноправна потписничка на Договорот, оценува таа.
Во врска со последните дебати за внесување на Бугарите во македонскиот Устав, Ристевска Јорданова посочува дека проблемот е што нема дебата ниту став заснован на дебата, туку само став на премиерот.
– Во нашата држава имаше научни дебати, издадени се и публикации околу промените што ќе бидат неопходни во Уставот при пристапувањето во ЕУ, при што беа проучени најдобрите практики и примери. Не се сеќавам дека имаше ваков предлог. Ова е дотолку попроблематично што вакво барање нема во Рамковната позиција на Бугарија за отворањето на преговорите со Македонија. Ставот уште повеќе иритира кога ќе се има предвид дека Бугарија не ги спроведува ни одлуките на Европскиот суд на човековите права кои се однесуваат на слободно здружување на македонското национално малцинство во Бугарија, рече таа.
Ристевска-Јорданова оценува дека за сите барања што доаѓаат од бугарска страна потребна е многу поголема внимателност, а властите мора да ги консултираат институциите, научната и пошироката јавност и да заземат став во постапка согласно нашите закони, а нејзините претставници да се воздржат од давање избрзани изјави кои може да имаат далекусежни последици.
– Во контекст на билатералниот договор со Бугарија, секако треба да се консултира и македонскиот дел од Мешовитата комисија за историски и образовни прашања која има најдобра слика за целината на бугарските барања во врска со Договорот (а бугарските барања се однесуваат главно на овие прашања, нема посебен интерес за другите делови од Договорот). Нашиот дел од Комисијата досега покажа капацитет на европски начин да се справува со задачата што воопшто не ѝ е лесна, вели таа.
За очекувањата од новата бугарска влада и дали може да се направи пробив годинава, и со тоа да се одржи првата меѓувладина конференција, Ристевска-Јорданова вели дека не можеме да имаме поголеми очекувања со оглед на поделените резултати од изборите и фактот дека повеќето од партиите го повторуваат веќе познатиот став.
– Бугарската политичка криза ќе трае и ние не треба да впливуваме во нивната матна вода. Треба да се концентрираме на консолидација и заврстување на нашата позиција, натамошно лобирање со државите членки на ЕУ и домашната агенда, рече таа.
Според неа, погрешно е да се концентрираме само на првата меѓувладина конференција.
– Таа е битна затоа што на неа би се претставила Преговарачката рамка – значи дека претходно треба да биде усвоена, односно Бугарија да се согласи со сега предложениот текст. Ништо друго досега не се случувало на оваа конференција. Меѓутоа, според португалскиот предлог, во нашиот случај се додаваат повеќе изјави со кои се настојува да се задоволи бугарската страна, за да се согласи за усвојување на Преговарачката рамка, а со нив веќе се релативизира содржината на предложениот документ, вели таа.
Ристевска-Јорданова потсетува дека бугарската страна во Рамковната позиција има барања кои се однесуваат и на Втората меѓувладина конференција, која досега беше фактички почеток на преговорите. Значи, истакнува таа, треба да се имаат предвид сите бугарски барања од Позицијата зашто тие претставуваат меѓусебно поврзана конструкција и целина која во суштина го негира македонскиот идентитет.
-И конечно – да потсетиме дека и досега, но особено со новата Методологија, преговорите за пристапување во ЕУ се исполнување на сѐ потешките и посложени услови поставени од ЕУ, одошто преговори во класична смисла. Ако се дозволи условеноста во пристапувањето да се претвори во наметнување на услови од страна на држава членка надвор од поставената рамка и спротивно на вредностите на ЕУ, тоа ќе го направи преговарачкиот процес апсурден и ќе има лоши долгорочни последици за нас, заклучува Ристевска-Јорданова.
