ЏАБИР ДЕРАЛА
Кримскиот мост беше симбол на Путинова мегаломанија и неговата злосторничка доктрина за присвојување на Украина и бришење на украинската нација. Тој нареди изградба на овој мост веднаш по окупацијата на Крим во 2014 година, по што го прогласи големиот украински полуостров за руска територија. За да го зацврсти руското владеење со овој дел од украинската територија, тој го поврза рускиот регион Краснодар Крим со мост долг 19 километри на кој има автопат и железничка пруга.
Мостот на Путин е логистичка артерија за снабдување на окупираните територии директно од руско тло. Истовремено, тој мост ја симболизира неговата цврста решеност да ја освои Украина, да ја збрише украинската нација и историја и да ги прогласи за руски.
Путин со изградба на овој мост упати скапа порака, платена со парите украдени од луѓето што ги владее со железна ракавица, дека тој има намера да остане на Крим, стратешки важен полуостров за Европа, но и за светот, бидејќи голем дел од светот се снабдува со храна. Путиновиот мост е порака и до Европа и светот дека тоа што наумил и ќе го направи, по секоја цена. Долг 19 километри, тоа е најдолгиот мост во Европа, за чија целосна изградба беа потребни речиси пет години, целосно е пуштен во употреба за автосообраќај во 2018, а за железнички сообраќај во 2019 година.
Неполни три години подоцна, еден ден по неговиот седумдесетти роденден, Путин доби „роденденска честитка“ од воените воздухопловни сили на Украина – неговиот мост пламна и дел од него се урна во морето.
Дури ни руските медиуми под строгата контрола на Кремљ не можеа да ја прикријат катастрофата на мостот. Јавија дека се запалиле цистерни со гориво. Но руските медиуми кажа само дел од вистината, што е голем напредок, бидејќи за нив е вообичаено целосно да ги прикриваат фактите. А факт е дека воената авијација на храбрата Украина го погодија мостот. Тоа го најавија уште кон средината на август.
Мостот до Крим не е идеја на Путин. Согледувајќи го стратешкото значење на таа врска, и Хитлер сакаше да воспостави врска меѓу Крим и Краснодар. Неговата инженерија тоа и го стори, а неговите архитекти веќе подготвуваа проект за изградба и на мост. На почетокот на Втората светска војна, беше изградена жичарница над морскиот теснец. Завршена во јуни 1943 година, жичарницата имаше дневен капацитет од 1.000 тони.
Истата година, во април, 1943 година, Хитлеровите инженери започнаа и со изградба на мост за комбиниран патен и железнички сообраќај. Изградбата се одвиваше со забрзано темпо, но откако настана пресвртница во војната, при повлекувањето, германските трупи ги кренаа во воздух завршените делови од мостот и ја уништија жичарата.
По Втората светска војна, во 1944 година, и Сталин сакаше да го обнови мостот што го започна Хитлер. Прво изгради привремен железнички мост, но конструкцијата страдаше од голем број грешки и веќе во 1945 година беше уништена.
Историјата се повторува. Мостот на Путин ја доживеа истата судбина како и оние на Хитлер и Сталин. Треба тоа да се запомни.
Точно е дека мостовите служат за поврзување меѓу луѓето. Но мостовите на Хитлер, Сталин и Путин симболизираат агресија и хегемонија.
Во хаосот во кој се наоѓа рускиот деспот, воениот злосторник Путин, тешко дека ќе може да ја поправи штетата што му ја направија украинските борци за слобода. Освен што е воено стратешки пораз, падот на мостот е и политички и морален пораз за Путин и неговата злосторничка машинерија.
Текстот е личен став на Авторот. Дозволено е преземање на текстот според лиценцата Creative Commons 4.0.
