Операцијата Пајажина ги запрепасти и нашите непријатели и партнери, но првите ќе продолжат со својот блеф, додека од вторите очекуваме конкретни акции, а не само охрабрувачки изјави, пишува Татјана Нехода во анализата на руско-украински преговори во Истанбул објавена на Укринформ.
Претседателот на САД, Доналд Трамп, во бројни наврати повтори дека Украина „нема карти во оваа војна“. Од недела, 1 јуни, само мрзливите не ги споменаа тие карти и адути, бидејќи брилијантната операција со беспилотни летала спроведена од Безбедносната служба на Украина (УБС) и бројот на руски авиони погодени во овој напад се еднакви на адут карта од шпилот на Трамп. Мосад правилно ги процени резултатите од специјалната операција Пајажина на Украина, за време на која беа неутрализирани вкупно 41 руски стратешки бомбардери.
„Украинската операција против Русија е повик за будење во ерата на војување со беспилотни летала. Еден човек еднаш рече дека Украина нема карти. Ова се покажа како погрешно“, соопшти израелската агенција за разузнавање и специјални операции Мосад на својата X платформа.
Според „Телеграф“, на 1 јуни Кијив спроведе тајна операција што може да го преобликува балансот на моќта во војната,
И со оваа позадина при рака, украинската делегација пристигна во Истанбул за нова рунда преговори со Русија. Разговорите во Истанбул меѓу Русија и Украина веројатно нема да доведат до пробив, како што веќе предвиде „Тајмс“. Како и да е, околностите се променија донекаде откако шефот на руската преговарачка делегација, Владимир Медински, ја изговори својата позната „Можеме да се бориме засекогаш, а вие?“, а нашите непријатели и партнери барем мора да го земат предвид ова.
Да беа преговорите навистина значајни, можеше да се постигне опиплив резултат
Експертите и медиумската заедница имаа причина да ги нарекуваат разговорите со Русија театар на мирот, имитација, и покрај фактот дека процесот напредува, барем формално, не се очекува да се постигне примирје.
„Не очекувам никакви значајни резултати од овие преговори. Сè укажува дека Русите не се подготвени да направат никакви отстапки, туку ќе истраат со своите ултиматуми, надевајќи се дека западните партнери ќе извршат притисок врз Украина“, тврди Станислав Желиховски, аналитичар за меѓународни прашања.
На Русија и е важно да продолжи да го влече времето, играјќи во процесот на преговори, за Доналд Трамп да не даде наредба за воведување построги санкции против неа и секундарни санкции против нејзините партнери. Од преговорите во Истанбул не можеме да очекуваме ништо друго освен размена на затвореници, што е навистина важно, но не е елемент на планот за прекин на огнот како таков.
„Путин сè уште се надева дека ќе постигне големи пробиви на бојното поле за време на неговата летна офанзивна кампања и, откако ќе добие терен на новозаземените територии, да оди на преговори во втората половина од годината и да ги диктира своите максималистички барања“, вели тој. „Но, мислам дека по операцијата со беспилотни летала на Украина на 1 јуни, тој навистина е нервозен.“
Бидејќи Русија, според Желиховски, блефира кога на различни платформи изјавува дека е подготвена да се бори бесконечно. И сега има причина да се размисли дали воопшто вреди да се одолговлекува војната – којзнае каде и кога ќе се зададе нов удар и дали, со текот на времето, ќе биде потребно да се оди на преговори не од позиција на ултиматуми, туку во потрага по компромиси.
„Можеби нивната делегација на преговорите ќе стане, барем, помалку ентузијастична, бидејќи се однесуваа апсолутно бесрамно за време на претходната рунда, заканувајќи се дека ќе заземат нови региони итн.“, коментира експертот и продолжува: „Најновите случувања ќе ги принудат да ги ревидираат, ако не своите барања, тогаш, барем, своето однесување, а Русите ќе станат пофлексибилни на еден или друг начин – ако не во Истанбул, тогаш на други платформи.“
Малку е веројатно дека Русите ќе попуштат по шокантмата специјална операција на SBU – ова не е точно за Путин, вели Максим Јаковлев, магистер по политички науки и раководител на одделот за меѓународни односи и директор на Школата за политичка аналитика на Киевско-Мохилската академија.
Процесот на преговори изгледаше осуден на пропаст од самиот почеток, барем затоа што составот на руската делегација изгледа потсмевачки. Но, добро е што Украина повторно им предочи на своите западни партнери: Дали руската пропаганда тврди дека ја губиме војната? Всушност, тоа не е случај, бидејќи имаме капацитети и ресурси дури и за сеопфатни, софистицирани операции.
„Добро е што сè уште нема никакви индикации дека нашите партнери се налутени или вознемирени, обвинувајќи ја Украина за попречување на преговорите. Бидејќи се согласивме на 30-дневен прекин на огнот, но Руската Федерација не го стори тоа, одолговлекувајќи се од неразбирлива причина, – вели експертот. – Но, пропагандистите веќе искажаа таков наратив – како можеме да преговараме со Украина кога тоа само му штети на процесот“. Украинската делегација дојде во Истанбул со мапа на патот за постигнување одржливо мировно решение и никој не може да ја прекори земјата што не се стреми кон мир, смета Желиховски.
Добро беше да се покаже дека сме способни дополнително да ја ослабиме Русија, митовите за чија воена моќ се уште се силни на Запад. Постојат стравувања дека, доколку ова не работеше против нас – Европејците традиционално го одложуваа обезбедувањето воена помош – тогаш одеднаш ќе одлучат дека Украинците ќе можат сами да се справат, зошто тогаш да им помагаат? Но, тие нема да одлучат така, убеден е Јаковлев.
„Логиката треба да биде поинаква – ние правиме што можеме со нашите ресурси, и колку повеќе од нив ни дадете, толку посилно ќе се бориме“, вели тој. И сега, принципот повторно се докажа: вреди да се помогне на оние кои се подготвени да си помогнат самите на себе.
Операцијата со беспилотни летала „Пајажина“ на 1 јуни беше како порака до партнерите: подготвени сме да се бориме, но ни треба само вашата поддршка.
„Би било добро конечно да добиеме средства и дозвола да напаѓаме длабоко на руската територија“, вели Станислав Желиховски. „Но, дури и сега имаме креативни пристапи за да ги достигнеме целите што се недостижни дури и за американските Томахавки“.
Тоа е, Украина е способна да спроведува специјални операции што не сите западни земји би можеле да ги извршат.
Специјална операција #2: Да се убеди Трамп
Европските партнери сè уште не дале никаква причина за сомневање дека нивната поддршка ќе биде што е можно потемелна и поодзивна, па затоа запалените руски аеродроми треба само да ја консолидираат нивната позиција. Главната интрига е што мисли Вашингтон за тоа, кој, како што објави новинскиот медиум Аксиос, не сподели планови за операцијата Пајажина. Ниту, пак, сподели разузнавачки информации со Украина за операцијата Пајажина, според CBS News.
„Ги следев како реагираа Американците – сè уште нема официјален одговор, и тоа е добро, бидејќи ако веднаш се појавеше негативна изјава, во која се вели дека Зеленски е провокатор, тоа ќе беше лош сигнал“, вели Олександр Краев, аналитичар за меѓународна политика во украинскиот Совет за надворешна политика Призма.
Идеално, требаше да нè пофалат како што направи Мосад, но Доналд Трамп не го стори тоа, ниту Пентагон, само рекоа дека биле известени и дека гледаат.
„Ова е подобро отколку што можеше да биде.“ Тие гледаат дека додаваме сила на нашата преговарачка позиција, ние сме способни да го направиме тоа и може да се работи со нас“, вели тој.
Главниот аргумент на Трамп беше дека Украина бара помош, но нема шанси, потсетува експертот, па затоа нема причина САД да интервенираат. И сега, стана јасно дека има шанси дури и без помош од САД.
„И ова е добар контрааргумент на обвинувањата на Трамп“, вели Краев. „Најважно е да се покаже дека Украинците се силни, полноправни, соодветни партнери – какви што им се потребни на САД“.
„Путин се надева дека Трамп ќе продолжи да се залага за прекин на огнот. Тој не покажува желба да дејствува од позиција на сила кон Русија, а тоа создава, особено, услови Русија да испрати делегација од толку ниско ниво на преговорите и да ги постави истите барања како и претходно“, вели Станислав Желиховски. „Досега не гледам дека Трамп е подготвен да воведе построги санкции врз Русија, чекајќи да види каде ќе заврши овој процес“.
Но, покрај очекувањата на Москва, постои и реалност, а таа реалност е дека, на политичката сцена во САД, се слушаат сè повеќе гласови кои бараат зголемен притисок врз Москва. Граѓаните на САД, како што покажуваат анкетите, во огромно мнозинство го поддржуваат ова, а Доналд Трамп не може да го игнорира тоа.
Подготви: Д. Мишев