Двојните аршини на руската дипломатија постојано се покажуваат во практика. Во обид да се додвори на домашната јавност во Македонија, руската амбасада во земјава не пропушта на социјалните мрежи да честита одбележување на ден на национален херој или пак значајна личност од историјата.
Но, се наметнува прашањето дали овие честитки се дволични или искрени и каква е нивната вистинска намера. Воедно, се поставува и дилемата каква е официјалната руска позиција и гледиште за значајни настани од минатото.
Па така, амбасадата на Руската федерација во Скопје на македонскиот народ му ја честиташе 150-годишнината од раѓањето на Гоце Делчев. Во написот тие наведоа дека тој е народен херој кој станал симбол на ослободителната борба во Македонија и им честитаат на сите кои ги споделуваат неговите идеали.
Безмалку истовремено, руската амбасада во Софија ја чествуваше 190-годишнината од раѓањето на рускиот дипломат Николај Игнатиев, по кого е именуван и плоштад во бугарскиот главен град. Токму Игнатиев, по руската победа над Османлиите во 1878 година, го потпишува Санстефанскиот договор, кој е поразителен за Македонија. Со Договорот, всушност е воспоставена Санстефанска Бугарија како независна држава и во нејзини рамки влегуваат делови од Македонија, сосема спротивно од идеалите за обединетост и независност за кои се бореше Делчев.
Уште појасен пример за дволичноста на руската дипломатија, особено во односите Скопје-Софија, е честитката за Денот на сесловенските просветители Свети Кирил и Методиј. На 24-ти мај, ден кој се празнува и кај нас, но и во Бугарија, руската амбасада не ја пропушти приликата да се обрати до јавноста.
Во Скопје, амбасадата на Русија го честиташе празникот на твитер, каде беше додаден цитат од рускиот претседател Владимир Путин, кој гласи: „Денеска во Русија е свечен ден – Денот на словенската писменост, а писменоста дојде кај нас токму од македонската земја“. Сепак, на само четиристотини километри од Скопје, во Софија, тамошната руска амбасадорка Елеонора Митрофанова го честиташе празникот на светите браќа, како Ден на бугарската азбука. Таа додаде дека без сомнение улогата на Бугарија во распространувањето на словенската писменост, јазик и култура била бесценета.
Овие примери јасно укажуваат дека Кремљ ја адаптира својата позиција „по потреба“, хранејќи ги и македонскиот и бугарскиот национализам. Москва со ваквите потези јасно ја отвора вратата за сомнежи во искреноста на намерата, но уште повеќе зачудува што игра на националистичка карта во обид да се додвори.
Руската дипломатија, со својата долгогодишна историја и искуство, јасно знае дека национализмот води единствено до конфликти и насилство.
Дозволено е преземање на текстот според лиценцата Creative Commons 4.0.
