• Latest

Во Македонија е нескромно да се пишува за убави нешта

January 25, 2017

ЕУ не исклучува можност за одложување на спроведувањето на делови од Законот за вештачка интелигенција

June 6, 2025
Фото: Креирано со помош на ВИ

Москва е подготвена да му даде азил на Маск ако затреба поради расправијата со Трамп

June 6, 2025
Фото: МИА

Кошта посочи дека ЕУ ќе го казни Израел за војната во Појасот Газа

June 6, 2025
Фото: Скриншот

Белградскиот Основен суд ја отфрли иницијативата за лишување на Вучиќ од деловна способност, но утврди елементи на кривично дело

June 6, 2025
Фото: МИА

ЕУ со поддршка за Меѓународниот кривичен суд по санкциите од САД

June 6, 2025
Фото: Креирано со ппомошна ВИ

Односот Трамп-Маск се распаѓа со меѓусебни навреди и закани

June 6, 2025
Трагедија во кочанската дискотека Пулс, 16 март 2025 (фото извор: скриншот од снимка на ТВ Кочани)

Од Клиничкиот центар во Белград отпуштени последните два пациента поврдени во пожарот во Кочани

June 6, 2025

Усвоен план за подобро справување со сајбер напади и кризи во ЕУ

June 6, 2025
Семејна фотографија од министрите за одбара во НАТО Фото: НАТО

Министрите за одбрана на НАТО дефинираа нови цели за капацитети за зајакнување на Алијансата

June 6, 2025
Војо Маневски

Дали да гласа дијаспората не е вистинското прашање

June 6, 2025
CivilMedia
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • ИЗБОРИ
  • ОПШТЕСТВО
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ВО УКРАИНА
No Result
View All Result
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • ИЗБОРИ
  • ОПШТЕСТВО
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ВО УКРАИНА
No Result
View All Result
CivilMedia
No Result
View All Result
Home СЛОБОДНА ЗОНА

Во Македонија е нескромно да се пишува за убави нешта

January 25, 2017 10:49
in СЛОБОДНА ЗОНА
Share on FacebookShare on Twitter

Каде отиде шаренилото, смеата, мирот, мирисот, спокојот, песната, едуцираноста, сигурноста, слободата и социјалната правда и еднаквост од годините на достоинствено опкружување и на култура на живеење?… Ајде, уредно да ги запечатиме мирисите, сликите и вредностите што важеа за сите нас, во еден фолдер со екстра-меморија. И да се надеваме дека еден ден,  додека не сме станале сите до еден сенилни, ќе ни се повторат.

Пишува: Енис Хилми

Нема така лесно да го заборавам овој 31-ви декември. Охрид. Доцна попладне. Празен маркет. Дечурлаана на каса, со по некое сокче и вино од најефтиното. Баба со внуче, со едно лижавче во рака. Возрасен човек со еден бел леб и снопче праз. Зад него чека госпоѓа со 100 грама какао и кило мандарини. Две другарчиња прашуваат: „Што имате за пет денари?“

Пред маркетот измрзната мајка со две деца, седи на картон. Дува силен север.  Касиерката радосно ми раскажува дека едвај „скрпила” 500 денари за новогодишен подарок за внукот.

Надвор, ретки минувачи, сите до еден со главата надолу. Што од студ, што чинам, од мака. Некои, полупијани итаат кон попатните обложувалници.

Едно детенце ми побара да му купам ѓеврек. Две измрзнати кучиња ме испраќаат до влезот, до дома. Во слаткарницата продавачката дреме пред преполниот пулт со торти. Недостасува само девојчето со кибритчињата. И  комшијата, кој со години тажни ми погледнува во куферот, и ми раскажува дека ете, не може да оди ни до Скопје. И при крајот на секоја  година, се надева дека тоа ќе се случи во наредната. Неколку  петарди пукаат кај некогашниот детски полигон, денес претворен во паркиралиште и отпад. Потоа, тишина насекаде. Нагоре, по катовите, ниту еден препознатлив мирис и звук на Новата година…..

Во кој век, во кој  филм, во какво тоа општество, ние заталкавме?

Каде отиде шаренилото, смеата, мирот, мирисот, спокојот, песната, едуцираноста, сигурноста, слободата и социјалната правда и еднаквост од годините на достоинствено опкружување и на култура на живеење?

Веројатно, по ѓаволите. И во охридските длабочини.

А паметам и еден, сосема поинаков град. Но, тоа сега, може само излитено, бајковито, па дури, и разлигавено да звучи. Имам чувство како да е нескромно  да се пишува и зборува за убави нешта. Дури и да се  тие  дамнешни. Дури и да е тоа времето кога  комшијата патуваше многу подалеку од Скопје; кога  децата без исклучок беа со пакетчиња во рака и во камиони дефилираа на Новогодишна парада по чаршијата; кога мајките меѓу фризерот и пеглањето на новите ни алишта, правеа „орахова торта” и ни печеа ролат со месо и јајца… Кога туристите беа елитни, прославите и журките – вистински, кога се подаруваа и читаа книги, кога редиците во маркетите беа сериозно долги, а мирисот на достоинство, заедно со тазе спремената храна и песна, ги имаше во секоја куќа од истото мое опкружување.

Сиромаштијата веројатно привлекува сиромаштија. По сите аршини. Претходно, дента, наидов и на една организирана, предновогодишна забава. Не знам од која причина, но некој решил дека е модерно среде бел ден, среде плоштад, да се пушта техно-музика. И тоа неколку часа без престан, со децибели што преку езерото, можеби се слушаа и до Струга. Го забележав единствено стариот крофнаџија, како застанат пред бината, најревносно си слуша… Што и да слушал. Што и да му се чинело. Каде и да бил со умот. Си реков, барем некој ужива.

Дедо Мраз во чаршијата, пред еден фотографски дуќан, ме развесели. Истиот тој Дедо мраз кој во годините наназад, со изветвената облека и пластичната, накитена санка, ми изгледаше тажен и кичест.

Пред дуќанот, еден малку чуден човек, уште почудно ме погледна, во моментот кога му давав кекс на моето куче. Некако, ем жалосно, ем со презир ме гледаше. Не му се лутам. Го разбрав. Немаштијата зборуваше од него. Едно бесно возило со монахињи ме запре, да ме праша како да стаса до Плаошник.  Ете, ни нов туристички бран, си помислив. За бетоните на Плаошник.

На клупа покрај езеро, сретнав и пар познаници. Во половината од четриеската се. Останале и двајцата без работа. Не знаев. Едниот од нив, само знам дека беше првенец на генерацијата. К’смет, ќе рече некој. Животишче, ќе рече друг.  Партија, ќе рече трет… Држава, секако, одамна веќе  никој не спомнува. Децата, класика, им живеат во некои други држави. Се прашуваат колку би ги чинело едно кафе, доколку седнат во околните кафулиња. Решиле сепак, да си понесат термос од дома. Повеќе од непристојно беше да се праша: Каде вечер?

Дајте, уредно да ги запечатиме мирисите, сликите и вредностите што важеа за сите нас, во еден фолдер со екстра меморија. И да се надеваме дека еден ден,  додека не сме станале сите до еден сенилни, ќе ни се повторат .

“За многу години!”,секојдневно се поздравуваат охриѓани.

„Аман, не повеќе вакви, благодарам!“, тивко си возраќам, во себе.

Во поштенското сандачe ме чекаше честитка. Од оние уредно адресирани, со марка. И со елки, снег и светки .

Како топол знак за  некои поубави години.

 

(Авторката е поранешен државен службеник)

Print Friendly, PDF & Email
Tags: Дедо МразНова годинаОхридПлаошниксиромаштијаСтруга
Share33Tweet21Send

НАЈЧИТАНИ 5

  • Бранимир Јовановиќ за ЦИВИЛ МЕДИА: Македонија навистина е четврто место во Европа по економски развој – ама од позади!

    105 shares
    Share 42 Tweet 26
  • Осумнаесетгодишниот син на Блерим Беџети од ДУИ примил 12.000 евра од Комунална хигиена – Скопје за „интелектуални услуги и совети“ за заштита на животната средина

    96 shares
    Share 38 Tweet 24
  • Украинските дронови погодија над 40 руски стратешки бомбардери во шокантен напад далеку зад линиите на фронтот

    94 shares
    Share 38 Tweet 24
  • Поранешниот командант на ОВК, Бреза, уапсен по 22 години бегство

    92 shares
    Share 37 Tweet 23
  • РЕАКЦИИ: „Ако не влеземе во ЕУ, Коридорите 8 и 10 никогаш нема да се завршат“; „Ако му одговара на НАТО, со Британците ќе се завршат и Коридорите“

    88 shares
    Share 35 Tweet 22

CIVIL MEDIA NEWSLETTER

Check your inbox or spam folder to confirm your subscription.

CivilMedia

СЛОБОДНО.НЕЗАВИСНО.ОТВОРЕНО

  • ЗА НАС
  • ИМПРЕСУМ
  • КОНТАКТ
  • АВТОРСКИ ПРАВА
  • Политика на приватност
  • МАРКЕТИНГ

Следете нè

No Result
View All Result
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ВО УКРАИНА
  • ДЕЗИНФО
  • ФОРУМ
  • ГРАЃАНСКА АКЦИЈА
  • МАРКЕТИНГ
  • ИМПРЕСУМ