Ви благодарам професорке д-р Улчар за вниманието и за можноста со неколку зборови да Ви се обратам на страницата на која сте ми посветиле внимание: Прво, констатирам дека ништо не демантиравте, ништо. Со тоа што нема што да демантирате само го потврдувате мојот исказ во врска со документот што македонската влада преку МНР го испратила во Брисел. Ништо не спорите, ниту еден факт што е содржан во таа таканаречена дипломатска нота, значи нота, а не научна студија за македонскиот јазик.
Ништо од содржината. Ниту фактот дека, цитирам: Литературниот македонски јазик е кодиран во 1945 година“. (Точен е податокот или не?)
Ниту тврдењето во документот, (научно, позајмено и од вас научниците потписници на т.н. „проглас“) дека „македонскиот јазик има свој јазичен, ПРОСТОРЕН и временски континуитет“ … „овој континуитет се заснова на специфичниот развој на ДИЈАЛЕКТИТЕ што се во негова основа и биле распространети на територијата на денешна РСМ“. Значи, дијалектите кои ги дефинирала и Комисијата предводена од Великанот Конески, а тие, знаете подобро од мене и Вие и сите потписници на памфлетот, се прилепски, велешки, кичевски, битолски, (тоа сум го учел од вас лингвистите, ако сте грешеле, еве грешам и јас). Точно или не?
Натаму, документот се однесува на македонскиот литературен јазик кој е и службен јазик на РСМ пријавен и во ООН. Во документот упатен во ЕУ никаде не стои дека тој јазик нема и други дијалекти и дека македонскиот јазик не се зборува, попрецизно, дека Македонците надвор од матичната држава не го зборуваат. Напротив, во документот прецизно стои дека македонскиот јазик, цитирам: „… низ векови (македонскиот јазик) растел, се развивал и се издигнал во наддијалектен, НАЦИОНАЛЕН стандарден јазик на МАКЕДОНСКИОТ НАРОД“, точно или не?
Ете тоа се фактите, наспроти Вашите и инсинуациите на потписниците на прогласот. Патем, и Вие не се симнувате од медиумите па следната прилика објаснете дека документот за македонскиот јазик е со чисти факти, дека е дипломатска нота, а не научна дисертација, дека во овие околности е наменски за потребите на македонските ЕУ интеграции, дека нашиот македонски јазик е запишан и на светско ниво рамноправен во ООН, дека станува рамноправен и признат и во ЕУ, (26 и засега минус една држава), дека наспроти бугарските шовинистички негирања македонството идентитетски влегува во ЕУ.
Факти професорке, факти. Од Вас како Врвен државен едукатор, (и од вашите потписници), се очекува да презентирате факти, факти, а не инсинуации, претпоставки, веројатности…
Професорке Улчар, ако намерата Ви беше, очигледно Ви беше, (можеби по „задача“, можеби не, не знам), да ме истурите и заедно со „Вашата јавност“ да ме исплашите, поколебате, масакрирате, навредувате, да ми подметнувате, па не знам, можеби мислите дека сте успеале.
Не.
Само успеавте да ги изманипулирате и да ги „наговорите“ неупатените што карактерно упатува на Вас, не на мене.
Ви посакувам среќни денови почитувана професорке Улчар!
Текстот е одговор на јавното обраќање на Е. Јачева – Улчар до Зоран Иванов, објавено и на овој линк.
Текстот е личен став на Авторот. Илустрацијата е избор на уредникот. Дозволено е преземање на текстот, според условите на Creative Commons 4.0.
