коментира: ЏАБИР ДЕРАЛА
Пред самиот крај на овој долг пат, изгорени претходниот пат, треба да бидеме претпазливи до последниот миг, пред навистина да го започнеме процесот на преговори за членство во ЕУ. Ова се часови и кога црната пропаганда ќе ги јавне највисоките коњи и ќе јава до последниот здив. Само да не станеме членка на ЕУ. Бидејќи, за криминалните структури и нивните соучесници со умисла, ова е битка на живот и на смрт. Да, мора да се направи разлика меѓу оние што, со умисла, се борат против нашата заедничка европска иднина и оние што од глупост, суета или замаеност од алуминиум ги држат опашките на антизападната пропаганда.
Како што ќе напишат и изјават уште многумина во деновите пред нас, овој документ на Европската комисија е уште едно големо признание. Читајќи го нацрт документот во кој се даваат максимални оценки и препорака за старт на преговорите за ЕУ интеграции, може некој да каже дека во домашната јавноста има помалку свест и признание за постигнувањата, отколку кај строгите оценувачи во Брисел. Но, навистина, од овој документ, малку шеговито, а уште повеќе сериозно: Не видовме колку сме добри! Не видовме колку сме добри од црната магла на жестоката антимакедонска и антизападна пропаганда.
Попрво, има премногу цинизам и негирање, а премалку прифаќање на фактите какви што се, за притоа да се создаде простор и за поставување добри и критички прашања… Како процесите да ги забрзаме уште повеќе, а животот да го направиме подобар, поубав и полесен? Како никој во јавноста да не сака да го постави тоа прашање, а уште помалку да го одговори. На секој извештај, на секоја изјава за постигнувањата, на секој повик за вклучување во напорите да се справиме со последиците од режимот – отров.
Со други зборови, од прашината што ја креваат црните пропагандисти, често не успеваме да ги согледаме реалните проблеми. Од секојдневниот, организиран напад против правната држава, не успеваме навистина да ги лоцираме и критикуваме погрешните чекори. На секој чекор блокада и закана. Како да не се работи за нашите животи, како да не се работи за нашата земја. Не можеме да учествуваме и да ги поддржиме успесите, а притоа да не бидеме „спружени“ од криминалната клика под диктатот на еден азилант во плишани папучи.
Од нацрт-оценката на Европската комисија можеме, уште еднаш, да „научиме“ дека владеењето на правото е најважно во овој процес. И дека Законот за јавно обвинителство и неговото донесување не е ни оддалеку неважен чекор, туку напротив, таквата решителност нѐ донесе до овде, каде што сме сега. Но, за да зачекориме со сигурен чекор, треба да ѝ се отсвири крај на неказнивоста за организираниот, криминален атак на македонските национални интереси.
Сите права се задржани.
