Драган Ивановски, главен и одгворен уредник на Тв Плус, Куманово, во интервју за ЦИВИЛ Медиа изјави дека без финансиска независност со тек не време, сите медиуми стануваат пристрасни кон некоја опција, со цел да опстанат.
Ивановски истакна дека проблем е што донаторите ги немаат локалните медиуми на радар и ретко кога имаат повик што се однесува на медиуми.
ЦИВИЛ: Што подразбирате по слобода на изразувањето, медиумски слободи и активизам?
Ивановски: Под слобода на медиуми подразбирам начин да се пренесат вистински работите до гледачите и да не се манипулира со информациите. Убеден сум дека за слободни медиуми треба да бидат финансиски независни. Без независност во финансиите, со тек на време медиумите стануваат пристрасни кон некоја опција за да опстанат и се одлучуваат за тип на информирање кој предизвикува проблеми, кога некој дргу ти ја диктира уредувачката политика.
Под активизам не подразбирам само упатување од граѓанските организации кон работи што се некоректни во општеството, затоа што и медиумите имаат свој удел. Тие можат да апострофираат на некои работи што се случуваат во општеството, во секојдневието и да апелираат до надлежните тие работи да се корегираат. На тој начин ќе ги изложат на увид на јавноста, со што јавноста би извршила притисок на надлежните, со надеж дека тие ќе превземат нешто и работите да тргнат во вистинска насока.
ЦИВИЛ: На кој начин ги поддржувате или можете да ги поддржите слободата на изразувањето, медиумските слободи и активизмот?
Извновски: Локалните и регионалните медиуми имаат огромни потешкотии во опстојувањето. Има еден сет на закони што се косат сами со себе. На пример, ние плаќаме концесија за одредена општина или регион, а во истиот тој регион кабелските телевизии немаат обврска да ве пренесуваат. Апсурдна ситуација која може да ве доведе до работ на опстанок. Дополнително се присутни давачките кон државата. На пример, концесијата, ако веќе не можат да те следат сите гледачи во регионот, тогаш зошто се плаќа за целиот регион… тоа создава одредена тежина посебно кон локалните медиуми затоа што се слаби и неорганизирани. За разлика од националните што се поорганизирани и посилни и можат да дојдат да своите права. Ние никако да се здружиме и да направиме некој обид да се избориме за нашите права.
И покрај овие проблеми, што се појавуваат во нашето работење, се обидуваме да бидиме во контакт со реалноста и да им ја пренесеме на граѓаните, а исто така да ја одржуваме соработката со невладините организации.
Оттаму потекнуваат големиот број на акции што ние ги поддржуваме… Мал проблем претставува тоа што донаторите како да не немаат на нивниот радар. Многу ретко постојат повици за медиуми, преку кои ќе можеме да си помогнеме и во финансирањто. За сега тоа го правиме во партнерство со невладините организации.
ЦИВИЛ: Дали се соочувате со притисоци од политичките и бизнис центрите на моќта и како се справувате со нив?
Ивановски: Директни закани сме немале. Ако мислите на пример, некој да ви се јави на телефон и да се закани или да те сретне на улица и да се заканува, тогаш не, таков вид на закани сме немале. Веројатно веќе сфатија, до толку се интелегентни дека на тој начин сами на себе ќе си направат проблем.
Меѓутоа, доволен е притисокот кога ќе чуеш муабет од трет човек, дека тоа што го работиш, не треба така да се работи. Доволен е притисокот ако некои фирми имаат забрана да се рекламираат во вашиот медиум. Или, во некои конкурентски медиуми, некои фирми имаат наредба таму да се рекламираат. Доволен е тој притисок, кога ти се соочуваш со опстанок, а конкурентскиот медиум нема таков проблем. Тогаш настануваат проблеми од типот, поголема плата, преминување од медиум во медиум, што е сосема логично при пазарна економија…
ЦИВИЛ: Кои се вашите препораки, како да се одбранат слободата на изразувањето, медиумските слободи и активизмот?
Ивановски: Првин треба да се преиспитаме самите себе и мора да смениме некои работи во начинот на размислување. Ние медиумите сигурно можеме да одиграме голема улога во тој процес. Кога велам дека треба да го смениме начинот на размислување, не мислам само на новинарите, туку и на граѓаните на Република Македонија.
Сè додека ние сме држава во којашто младите својот просперитет го гледаат во припадност на некоја партија, со квалитетот што го поседуваат, сè дотогаш нема да бидеме држава што негува вистински вредности. Мора нешто во менталитетот да се промени. Ние како медиуми и членовите на невладините организации и активистите мора да делуваме на терен тоа да се промени. Ништо нема да се промени на чудесен начин, преку ноќ, но верувам ако тргнеме во тој правец со годините можеби ќе можеме да стигнеме до некое правилно размислување каде неправилностите ќе се истакнуваат, а нема да се кријат под тепих.
Биљана Јордановска
Камера: Атанас Петровски