На местото од каде вчера беше отстранет споменикот на Андон Јанев Лазов – Ќосето, пред комплексот судови, ќе никне Гинко-билоба дрво, коешто според градоначалникот на Скопје, Петре Шилегов, ќе биде „Дрво на човековите права“.
На дрвото ќе стои изгравирана плоча донирана од збратимениот град Нирнберг на која ќе биде испишан текстот од членот 10 од Декларацијата за човекови права на Обединетите нации во кој стои „Секој има потполно еднакво право на праведно и јавно судење пред независен и непристрасен суд, при одредувањето на неговите права и обврски и во услови на какво и да е кривично обвинение против него“.
Ако излеговме од екстазата поради отстранувањето на Ќосето, ајде уште еднаш да се потсетиме, што тоа правевме изминативе години, за што се боревме, зошто ги меревме улиците, кој не правеше будали и зошто повторно ни се случува истото?
Не би имало ништо чудно во пораката која што градоначалникот на Скопје сака да ја пренесе до граѓаните, доколку навистина се применува во пракса и доколку почувствуваме барем еден исчекор нанапред во справувањето со коруптивното судство во земјата. Но флоскулата „дека правдата е слепа“, која македонското правосудство многу пати досега ја покажа и докажа на дело, се чини дека ќе продолжи да живее и понатаму. Но, не онака како што треба, туку преку селективната правда која и понатаму се дели во нашата држава.
Сè додека кражба на 100 ќебапчиња, неколку тегли ајвар или, пак, некој кубик дрва според македонските судии е поголем криминал од затајувањето данок од страна на заштитените мечки, нема да имаме еднаков пристап до правда за сите!
Инаку, Гинко е листопадно дрво коешто може да расте и до 40 метри и има голема отпорност на екстремни услови (отрови, загадувачи, радијација, инсекти итн.). На ова дрво му се припишуваат голем број лековити својства, но сè уште не е познато како врз него делуваат корупцијата, алармантната загаденост на правосудниот систем и Сваровски кристалите.
Очигледно, Гинкото останува последна надеж за македонското правосудство, со оглед дека експертите избегаа од Советот за реформи во правосудството. Се разбира, ако во меѓувреме не ја доживее судбината на Коцевите палми.