ЉУБОМИР КОСТОВСКИ
Доаѓаат избори. Да, се гледа тоа и во утринската програма на МТВ, особено како што сум забележал во нивните вести. И покрај тоа што вообичаено, секаде во светот (сега со кабловскиве барам имаме прилика да видиме) тие се речиси санитарно исчистени од политичка пропаганда и посветени на она што ни носи новиот ден (каде ќе нема струја, дали се проодни патиштата, временските прилики, какви културни настани ни носи денот) уредникот на вестите одлучил тука да опонира нешто што власта го издвоила претходниот ден.
Најидеален метод се анкетите. Тука на некој начин се користи советската школа на монтажа на атракции – секако во помалку амбициозен потфат – па ќе ги издвоите оние сегменти од изјавите кои ви одговараат.
И самиот бев анкетиран она пладне кога државата ги зголеми стапките на оданочување на производи кои претходни имале минимални давачки. Не знам колку граѓани анкетирала екипата на МТВ но на крајот на екранот излегоа тројца „испрашани“. Една од нив, првата, снимена малку подалеку од маркетот немаше ни торби ни кеси ама беше добро опремена за одговорот – не носи „опрема“ бидејќи не може ништо да купи во продавниците?! Втората анкетирана држеше час по политичка економија против државата. И таа не видов дека нешто купила.
И јас и сопругата дојдовме трети на ред. Имавме торби, сме пазареле очевидно, но ја разочаравме анкетарката со одговорот дека не видовме нови цени кај она што ни го однесовме на касата. По ова се прејде на план Б – прашање е дали сепак продуктите се скапи (генерално). Од она што го одговоривме со сопругата излезе само дел од една реченица, моја, просто извлечена од контекст, дека високите цени на храната се светски тренд! Но не и зошто тоа се случува и каков е нашиот одговор на тој тренд, за што говорев, ама тоа не се вклопи во она што требаше да се најде на вестите. А на нив требаше да се излезе незадоволство од економската политика на власта.
Денес видов, наутро, во вестите во 9 часот слична анкета која требаше да биде пандан на изјавата на министерот за финансии за падот на инфлацијата (што е несомнен успех и во светски рамки а камо ли во однос на соседите). И одново анкети на улица каде што сите говорат дека им е тешко, иако на прашањето дека платите и пензиите сепак се покачени, што не можеа да го оспорат, барем овој пат.
И тука е неизбежниот критичар на економската политика на Владата – ексминистерот Хајредини со една реченица, дека Албанија успеала цела година да ги држи цените под контрола! Ако ова го докаже и образложи, би можел да добие Нобелова награда за економија. Ова би ги интересирало сите владини кабинети на планетата, нели. (Патем, инфлацијата кај храната и безалкохолните пијалаци во Албанија летниве месеци се движи околу бројката 7,9 отсто.)
Онака како што се прават овие емисии и прилози, само покажуваат дека нашите уредници и новинарите не успеале да го победат „робот во себе“, да искористам еден израз на кандидатот за градоначалник на Белград, Владета Јанковиќ, умен човек кој објаснува конкретно зошто секогаш ќе гласаат за СНС и покрај тоа што таму пак има двојно поголема инфлација од кај нас, политичкиот систем е за никаде и слично. Исто како што кај нас гласачите во голем број се за ДПМНЕ, што и да преставува таа партија, и што се нејзините ефекти во владеењето. Да го земеме најсвежото – што донесе промената на градските власти во најголем број наши населени места!
Робот во себе го имаат секако и креаторите во нашите медиуми. Никако да се ослободат од своето слугување на Шампитата, нешто што дури има и патолошки белези.
Текстот е личен став на Авторот.
