ДРАГАН МИШЕВ
Што се случува со старо-новите, бајато-свежи вмровски кадри поставени на функции на сите нивоа во новата владејачка гарнитура? Како да ги фатила епидемија на колективна амнезија.
Не, не зборуваме за колективната амнестија што директорот на Управата за санкции им ја даде на осудените сопартијци, потпишувајќи им отпусници од затвор заради констатираните разно-разни болести поради кои морале да се лекуваат во болнички услови, со „појачана“ терапија истовремено да одат по партиски митинзи. Не, тоа е една друга категорија.
Колективнава амнезија се однесува на целосно отсуство на меморија за акциите и дејствијата кои ги преземале додека биле предходно на власт. Добро, можеби долгото седење во опозија придонело за таа масовна појава, која како да е високо заразна, па секојдневно гледаме појава на нови случаи, кој од кој потежок. Настрана што масовно ги забораваат предизборните ветувањата за промена на Преспанскиот, договорот со Бугарија, враќање на знамето, името, презимето, никогаш Северна…сега забораваат и што барале додека биле во опозиција, па и што (с)работеле додека биле на власт, пред да станат опозиција.
Така, откако министерката за образование и наука Весна Јаневска, заборавајќи дека од позиција на опозиција бараше, сега и веднаш, не 10, не 15, туку цели 18% зголемување на плата за образовната фела, и повикуваше на штрај ако не се исполнат барањата, сега таа истата, но од позиција на власт вели дека покачување оваа година нема да има, и сега се побитни знаењето на учениците, напредокот на државата, почитта од страна на родителите, од учениците, од општеството, бла,бла,бла…ќе има покачување, еден ден, само не оваа година, и на образовните работници, преку омилениот синдикалец, претседателот на СОНК Јаким Неделковски, им порача да седат мирни, да стиснат заби и да не подлегнуваат на повици за штрајкови.
Вчера гледам дака високо заразната колективна амнезија го зафатила и Коце Трајановски, поранешниот градоначалник на Скопје, ако воопшто и се сеќава на тоа, бидејќи очигледно е дека не го служи добро меморијата кога е во прашање тој дел од неговото функционерско искуство.
Како поинаку да се протолкува вчера дадената изјава од Коце Трајановски – директорот на Јавното претпријатие државни патишта, кој напаѓајќи ги неговите предходници, вели дека сега тој ќе тработел посветено и домаќински.
Како што работеше посветено и домаќински Коце Трајановски – поранешниот градоначалник на Град Скопје, познат како соучесник и извршител на мегаломанскиот промашен проект Скопје 2014?
Коце Трајановски – поранешниот градоначалник на Град Скопје, кој заедно со тогашната Влада на ВМРО-ДПМНЕ потроши 500.000 евра за набавка на 1.100 насади наменети за низ цела Македонија, а од засадените 138 палми на неколку локации во Скопје, сега им нема ни трага, ни глас.
Коце Трајановски – поранешниот градоначалник на Град Скопје кој садеше жални врби во Вардар и инсталираше гејзери во истата река, кои требаше да еруптираат со млазеви вода, ама водата од нив нешто многу кафејава излегуваше.
Коце Трајановски – поранешниот градоначалник на Град Скопје кој покрај сите споменици, огради, фонтани, фасади кои сега се во распад, потроши и нешто помалку од 380 000 евра за градски плажи покрај тој ист Вардар, плажи кои никаде ги нема.
Тоа е домаќинското и посветено работење на свежиот функционерски кадар на ВМРО-ДПМНЕ, Коце Трајановски.
Ете, затоа е таа колективна амнезија во редовите на владејачката партија. Со надеж дека истата, како зараза ке се прошири врз сите, и овие „успеси“ од минатото ќе ги покрие заборав.
Текстот е личен став на авторот
