ЏАБИР ДЕРАЛА
Превод од оригиналот објавен на Civil.Today
Сто дена неизмерно страдање на цивилите во брутална и бесмислена војна. Тоа се 2.400 часа систематски воени злосторства, грабежи и лудо уништување. Стотици жени и девојчиња, дури и бебиња – СИЛУВАНИ. Илјадници луѓе измачувани, многумина егзекутирани со истрели одблизу, со рацете врзани на грбот. Стотици илјади луѓе заробени и транспортирани во „филтрациони кампови“ и во Русија, вклучително и 200.000 деца. Над пет милиони бегалци и над десет милиони внатрешно раселени лица. Геноцид.
Ова е резиме на злосторствата нарачани од Путин и извршени од руската армија и паравоени сили за време на 100-те дена од руската „специјална воена операција“ за „ослободување“ и „денацификација“ на Украина. Тоа се 100 дена од кулминацијата на хибридната војна на Путин против демократијата и слободата.
Дали постои такво нешто како „умерен“ тон за да се опише војната на Путин?
Еве сме денес, човештво среде агресија, крајно брутална и луда. Повеќето белешки за оваа статија се напишани со умерен тон, во текот на последните седум дена, од 27 мај, како обид да се даде објективен и неутрален поглед на најсуровата војна од Втората светска војна наваму. Дали постои „умерен“ тон да се опише војната на Путин против Украина и остатокот од светот? Мислам дека е невозможно да задржам умерен тон додека пишувам за суровоста и апсурдноста на руската војна против човештвото. Зошто да се обидувам да им удоволам на измамничките „принципи“ на „објективност и неутралност“ кои се засноваат на лажна рамнотежа? Пишувањето не треба да биде лично, велат некои, за да биде релевантно. Уште една глупост во различно пакување.
Морам да признам – оваа војна ја сфаќам сосема лично и имам многу причини за тоа. Прво и пред сè – огорчен сум поради суровоста на руската држава и армија, па дури и од обичните луѓе кои ја поддржуваат војната или „не сакаат да зборуваат за политика“. Навистина, да се каже такво нешто значи тивко изразување согласност со агресијата.
Оваа војна е против сето она за што се залагам. Украина е само првата и најкрвавата станица од ова крвожедно дивеење. Ордите садистички мачители, убијци и силувачи на Путин се закана за секоја жена, девојче и дете во светот. Се разбира, мојата статија е лична и не е „неутрална“, би била болно ако тоа не е.
Путин ја загуби војната
Едно е јасно: Путин претрпе целосен воен срам и неуспех. Единственото нешто што тој добро го командуваше е спроведување геноцид врз украинскиот народ. И го обедини светот за поддршка на Украина и нејзините херои на бојните фронтови. Ако за ништо друго, политичарите треба да сметаат на разочарувањето на нивните гласачи ако не успеат да дејствуваат против руското зло. Така, Путин ја загуби војната, веќе во првите неколку дена откако ја стави чизмата на украинска територија, веќе во 2014 година.
Сепак, Путин постигна уште едно нешто. Огромното и неописливо страдање што тој го предизвика во Украина стави крај на светот каков што го знаеме. Може ли да биде полошо? Навистина, ова е само почеток. Дали може да биде подобро? Не, многу долго време, ако воопшто некогаш стане подобро. Дали е можна нуклеарна апокалипса? Да.
Приказната е многу постара од тоталната инвазија врз Украина на 24 февруари 2022 година, може некој да се спротивстави. Секако, но тој датум е најверојатно почетокот на крајот на светот каков што го знаеме.
Војна заснована на лаги
Војна заснована на лаги. Само неколку дена пред целосната инвазија, рускиот министер за надворешни работи, Лавров, го уверуваше светот дека Русија не планира да ја нападне соседна Украина. Сепак, нападна. Дотогаш и оттогаш, сѐ што доаѓа од Кремљ е лага. Една голема Л-А-Г-А. Сличноста на нападот со Блицкриг во Втората светска војна беше фрапантна. Па, и покрај обидите, блицкригот во руски стил се претвори во пијано дивеење и систематско колење цивили и силување на жени и деца, дури и бебиња. Планираниот геноцид стана очигледен веќе откако ги видовме ужасните сцени во Буча, Ирпен и други населени места во април. Војната продолжи на ист начин. Така е и сега, додека за ова пишувам. И така живее лагата во главите на оние кои премногу лесно се предаваат на гнасната пропаганда.
Зошто руската војна против Украина е поинаква од инвазијата на Ирак или Авганистан или други војни предводени од САД? Зошто оние кои се обидуваат да стават равенка меѓу Русија и САД или НАТО, не успеваат да обезбедат смисла и кредибилитет за својата „математика“?
Одговорот е едноставен. Целосното непочитување на меѓународното право, за почеток. Се работи за апсолутно неиспровоцирана и неправедна агресија, заснована на крајно лажни наративи – ЛАГИ. Однапред смислена војна против цивилите. Тоа е геноцид. И, тоа е отворена војна против остатокот од светот. Русија во основа вели: „Не ми се приближувајте, или јас не само што ќе ја избришам соседната земја од лицето на светот, туку ќе ги лансирам моите нуклеарни боеви глави и кон вашите земји. По цена да се уништи целиот живот на Земјата“.
Еден век и 100 дена зло
Само за 100 дена Русија се покажа како чисто зло. Путин нареди да се уништат безброј домови, инфраструктура, стотици училишта, градинки и културни институции, домови за стари лица и болници, дури и породилишта. Со сето ова Русија изгуби историска шанса да биде една од водечките нации во светот. Наместо тоа, таа успеа да остане запаметена како најмрачниот непријател на човештвото во историјата на човештвото.
Светот изгледаше подготвен да заборави на дивјаштвото на руската држава и нејзината воена машинерија во изминатите децении, вклучувајќи ги Авганистан, Чеченија и Сирија. Сигурно замижуваше на суровоста на водењето војни против цивилното население, вклучително и против сопствените народи, во времето на Советскиот Сојуз. Во име на војната против нацистичкиот режим во Германија, светот го игнорираше подеднакво нехуманиот режим роден во ерата на Сталин.
Во поголемиот дел од втората половина на 20 век, Русите ги упропастуваат и експлоатираат нациите низ Источна Европа и Азија. Нивната полициска држава зароби повеќе од дузина помали нации во рамките на поранешниот Советски Сојуз. Многу од нив се дел или се во силниот стисок на сегашната Руска Федерација. Сиромаштијата, стравот и пропагандата се оброците кои се служат под руските чизми, ден по ден, со децении.
Дали Украина ќе биде заборавена?
Апсурдното зло и сурово уништување на Украина го промени меѓународниот поредок за многу долго време, ако не и засекогаш. Таа постави преседани кои ќе ги стават нациите во опасност, изложени на волјата на милитантните режими и диктаторите. Човековите права и слободи ќе отстапат пред брановите од параноја. Безбедноста на државите ќе стане приоритет, а новите правила за колективна одбрана ќе ги исклучат индивидуалните права и слободи во голема мера, ако не и целосно.
Дали Украина ќе биде заборавена? Не. Светот е згрозен од бруталноста и манијакалната крвожедност на обичните војници и паравојски под знамето на Путин. И тоа не е само поради љубовта и восхитувањето на светот за херојската борба за слобода на Украина. Путин изврши напад врз светскиот поредок, безбедност и благосостојба, истовремено со бруталниот напад врз суверенитетот и слободата на Украина. Тоа е она што ја прави руската војна против Украина алармантно прашање за остатокот од светот. Овој пат, светот треба да оди до самиот горчлив крај на оваа војна – ако сака да се спаси.
Линк до оригиналот во Civil.Today. Сите права се задржани. Текстот е личен став на Авторот.
