САФИТ ЗЕЌИРИ
Доброто управување со кризи ќе ги покаже вештините на менаџер кој ќе биде на страната на оние кои создаваат кризи за лични цели или ќе ги покаже вештините да докаже зошто му е дадена доверба да ја води земјата.
Кризата кај нас ќе биде првото нешто со кое уште долго ќе се идентификуваме во земјите во светот, бидејќи голем дел од младите продолжуваат да мигрираат во западните земји со надеж дека ќе го регулираат својот финансиски статус. Иако во повеќето случаи кризите, барем оние од кои светот не познава, не беа во наши раце, тие некако создадоа кризен менталитет, менталитет кој заедно со последователните транзиции навлезе во сржта на општеството.
Во политичките науки, концептот на криза обично се дефинира како ситуација од итна природа, со многу неизвесност, во која се загрозени темелните вредности на едно општество. Меѓутоа, во демократските земји, политичките елити заедно со експерти од економијата мора да ги искористат сите можни механизми за да се надмине кризата која веќе подолго време е присутна во нашата земја и регионот, а сега со војната меѓу Русија и Украина кризата се прошири во целиот свет. Поради тоа што за време на криза целото внимание на општеството се префрла на криза, заборавајќи на се друго што има врска со политичкиот живот. Политичарите и владините лидери треба да сметаат дека е императив да се фокусираат да им излезат на пресрет на граѓаните без разлика на нивниот статус, дали се во работен однос или не.
Кризата како поим е пад од одредено ниво или норма, наклон на економска активност, исто како и свлечиштето на земјата што ги носи се со себе.
Ќе ги предизвикам експертите од економија и финансии да направат резиме со субвенциите за да направат и анализа на резултатот што е искористено од субвенциите што ги доделила владата во последните десет години.
Како прво што се субвенциите и како средства што владата ги зема од даночните обврзници и ги дава на одредени групи (на пример земјоделците), за поддршка на нивните бизниси и промовирање на економскиот развој?
Субвенциите ја нарушија распределбата на ресурсите во стопанството. Како се случува ова, или се е во ред?
Покрај економските нарушувања, дали субвенциите ја нарушуваат и подготвеноста за работа?
Има ли резултати од оние кои ги добија субвенциите?
Или тоа се копи-пејст субвенции затоа што така треба да биде, бидејќи тоа го прават дури и големите и развиени земји како САД или земјите од ЕУ. Додека од друга страна, над 80% од економистите анкетирани во Американското економско здружение сакаат укинување на земјоделските субвенции!
На крајот на денот, потрошувачот е тој што ја насочува економската активност и одговара на основните економски прашања што да се произведе, како, колку, каде и за кого.
Сите права се задржани. Текстот е личен став на Авторот.
