ЈАНЕ ЃОРЃИОСКИ
Мицкоски вели размислувал за воведување на данок на немажени и неженети. Ќе ги оданочувале граѓаните кои не се во брак.
Овој опасен предлог беше изнесен за време на настанот „Демографски трендови, предизвици и можни решенија – Развој на стратешки документи за демографска отпорност“, при што Мицкоски, без ни најмало двоумење, соопшти дека Владата разгледува идеја за дополнителни даноци за неженети и немажени.
Од каде му на премиерот на Нашата земја, таква идеја?
Ваквите изјави, кои Мицкоски сака да ги продаде како „стимуланси за наталитет“, во суштина се ехо од авторитарните и патријархални режими кои под превезот на демографска загриженост се обидуваат да го контролираат личниот живот на граѓаните.
Па така, случајно или не, речиси идентичен предлог веќе имаше во руската ДУМА.
Во октомври 2024 година, како што потсетија од Мрежата за заштита од дискриминација, рускиот пратеник и поранешен офицер на армијата, Андреј Гуруљов, јавно повика Русија повторно да го воведе советскиот „данок на бездетност“. Според него, оние што немаат деца би требало да плаќаат придонес во фонд за поддршка на сираци. Слично на советската пракса, ваквата мерка се оправдува како „морална должност“ заради нацијата, традицијата и „машкиот легат“.
Но, не знам зошто сме изненадени. Прво што направија Мицковци кога дојдоа на власт, рекоа дека се напушта родовата политика.
Па сега не е ни чудно што наместо современи и инклузивни политики за родова еднаквост, достапни градинки, стабилна економија и безбедни работни места – македонската Влада, се заканува со казнена политика за оние кои не се вклопуваат во „идеалниот модел на семејство“.
Не е прв пат Мицкоски и ВМРО-ДПМНЕ да ги тестира границите на демократската толеранција со контроверзни предлози кои звучат како „политички сигнал“ кон одредени идеолошки кругови. Но, оваа идеја – за оданочување според брачен статус – претставува директен удар врз уставната гаранција за еднаквост и приватност.
Да се предложи таква мерка од врвот на Владата значи да се внесе идеолошка агенда во фискалната политика – што е една од најопасните зони за злоупотреба. Особено ако се земе предвид дека ваквите предлози доаѓаат во време на растечки национализам, дискриминација и напади врз различноста.
Ова ли е уште едно од низата ‘новото реално’ на кое треба да се навикнуваме, Премиере? Држава што ќе казнува љубов, избор, самостојност и слобода?
Вакви добрички како што сме си и арно ни правиш.
Што е следно?
Текстот е личен став на Авторот/ Фронтлајн
