ДЕХРАН МУРАТОВ
По убедливата победа на претседателските и парламентарните избори на десничарската ВМРО-ДПМНЕ, прогресивците почнаа кампања со хе-хе-нце дека вмровците (или како што ги нарекуваат вемерџаните) ќе треба да коленичат пред Албанците (или како што се изразуваат „пред Шиптарите и ДУИ“), за да може да состават влада.
Па прават хе-хе-нца, гифови, монтираат албански народни танци и ора со македонски патриотски песни (најчесто Заветна, ударната песна на ВМРО-ДПМНЕ во текот на изборната кампања), демек „еве видете ги патриотите од ВМРО како коленичат и им прифакаат сè на албанските партии (ВЛЕН и ДУИ), истото што предходно ним им го правеше ВМРО- ДПМНЕ од позиција на опозиција.
Главните наративи на прогресивците на социјалните мрежи е дека „Мицкоски (ќе) им даде на Албанците претседателот на Собрание, Африм Гаши, кој даде заклетва на албански јазик, а Косово му е татковина, прв вицепремиер, 6 министри, неколку заменици, стотина директори, нова етничка комисија за ДУИ итн“…
По изборите „лавињата станаа мачиња“
Во предизборната трка национализмот беше пуштен на најјако, ВМРО бараа 61 пратеник за да не бидат условувани од „малцинството“ (читај Албанците), ВЛЕН беше „чиста албанска коалиција“, ДУИ настапување како мутикултурна и европска партија.
Но, едно е кога си опозиција, друго е кога седнуваш на маса за да преговараш за формирање влада која ќе биде во служба на сите граѓани на Севррна Македонија или како што милуваат оние чија уста беше полна во предизборието со Македонија и само Македонија, денес да ја нарекуваат „нашата земја“. Речиси еден месец се фаќа сеир и се прават хе-хе-нца за „патриотите на ВМРО“ демек Мицкоски ги изневерил нивните гласови и очекувања. Можеби е и така, но во политиката мора да се прават отстапки, или како што во минатото се прослави еден поранешен претседателот на државата со изјавата „мора да се направи разумен компромис“.
Ако прогресивците разговараат со било кој гласач на ВМРО-ДПМНЕ ќе видат дека тие не гласале за програмата и ветувањата што им беа кажани за време на изборната кампања, туку гласаа против СДСМ. Или народно кажано: „ВМРО-ДПМНЕ и магаре да поставеа на избирачкото ливче пак ќе го гласаа, само да изгуби СДСМ“. Најголемиот дел од гласачите на ВМРО-ДПМНЕ или ЗНАМ беа сфесни дека ќе мора да се формира Влада со некоја албанска партија или коалиција. Мал дел граѓан(к)и или речиси никој не (по)верува дека може да има влада составена само од Македонци.
И за појаснување на прогресивците „разумен компромис е разумен комромис, сфатете го“!
Кога хе-хе-нцето прераснува во национализам
И наместо прогресивните сили во „нашата земја“ да ги охрабруваат (десничарите) вмровците да подадат рака на сите етнички заедници, да ги почитуваат различностите и европските вредности, да настојуваат и да продолжат кон европскиот пат, тие ги с’скаат да продолжат со национализмот, да го поништат Преспанскиот договор, да стават препрека на преговорите со ЕУ…
Она што е интересно е тоа што прогресивните сили неформално се здружиле со “левичарите“ кои отворено се залагаат за други алтернативи (читај Русија), наместо ЕУ и НАТО. Истите „хе-хе-нца“ ги споделиваат и симпатизерите на СДСМ и на Левица.
Со правењето хе-хенца и мемиња за вмровците (вемерџаните), всушност се прави анти-албанска кампања. Оние што до вчера пишуваа позитивно за ДУИ и Албанците, денес пишуваат против нив, колку и да се „правдат“ дека тоа што го пишуваат е иронично и дека они немаат ништо против Албанците (имаат по еден другар Албанец), сепак се добива впечаток дека „од Тиранска (Приштинска) платформа и од Албанците се плашат само тие што се во опозиција“.