Речиси две години по почетокот на војната во Газа, израелскиот кабинет за безбедност гласаше за уште едно воено проширување: предложеното преземање на градот Газа. Планот, кој го иницираше и го промовираше самиот израелски премиер Бенјамин Нетанјаху, веројатно открива повеќе за неговото внатрешно политичко маневрирање отколку докази за каква било добро осмислена воена стратегија.
Планот беше усвоен и покрај жестокото противење на израелското воено раководство и сериозните предупредувања дека може да ја продлабочи хуманитарната криза и да ги загрози преостанатите 50 заложници во Газа. Големото проширување на војната доаѓа и во услови на фундаментална ерозија на поддршката за Израел низ целиот свет и пад на внатрешната јавна поддршка за продолжување на војната.
И сепак, Нетанјаху го продолжи својот план, бидејќи има барем една неискажана придобивка: му дава време да се бори за својот политички опстанок. А со неговите сегашни крајно десничарски коалициски партнери, тоа значи продолжување на војната. Повторно и повторно, сојузниците на Нетанјаху, Итамар Бен Гвир и Безалел Смотрих, го попречија и прекинаа напредокот во преговорите за прекин на огнот, заканувајќи се дека ќе ја соборат неговата влада ако војната заврши, се вели во анализата на Си-ен-ен.
Планот на Нетанјаху за опсада на градот Газа всушност не ги исполнува барањата на неговите коалициски партнери: Бен Гвир и Смотрич се залагаат за целосна окупација на загрозената енклава како прв чекор за обнова на еврејските населби во Газа и на крајот анексија на територијата. Тоа е исто така помалку од она што самиот Нетанјаху го продаваше пред состанокот.
Наместо тоа, израелскиот лидер одлучи да промовира фазен план, фокусирајќи се само на градот Газа засега, без да ги преземе другите кампови во близина, каде што се верува дека се држат во заложништво многу од 20-те преостанати израелски заложници. Нетанјаху, исто така, намерно постави релативно лабав рок за почеток на операцијата – за два месеци – оставајќи ја вратата отворена за повторно појавување на уште еден дипломатски притисок за договор за прекин на огнот и прекин на целата работа.
Сега, неговите десничарски партнери се бесни поради одлуката, обвинувајќи дека планот не е доволен и дека само ескалацијата на војната ќе биде доволна.
ВО анализата се вели дека планот за преземање на Газа, исто така, ги става Нетанјаху и Израел во невидена меѓународна изолација. И покрај непоколебливата слобода што Белата куќа на претседателот Трамп му ја даде во војната во Газа, растечката криза со глад веќе го намали глобалниот легитимитет за војната на Израел, а дополнителните последици од одлуката на најновиот кабинет беа брзи и недвосмислени: Германија – вториот најважен стратешки сојузник на Израел по САД – објави дека го суспендира дел од својот воен извоз во Израел, поставувајќи ја основата за другите земји од ЕУ дополнително да ги деградираат односите.
Нетанјаху напредува со план што никого не задоволува: од една страна, сојузниците на Израел во странство, сопственото воено раководство, јавноста што сака војната да заврши, а од друга страна, неговите тврдокорни партнери кои се незадоволни и мислат дека не оди доволно далеку, пишува Си-ен-ен.
