• Latest
Фатмир Битиќи (фото: А. Мехмети / ЦИВИЛ)

Трибините – огледало на политиката

August 5, 2025
Британски Томахавк во лет. Повеќето Томахавки се поморско оружје, но постојат и опции за копно и за воздух. Фото: Кралска морнарица

Пентагон даде „зелено светло“ за „Томахавк“ за Украина, конечната одлука е кај Трамп

October 31, 2025

Трамп потврди дека САД ќе извршуваат нуклеарни проби

October 31, 2025

Полска пресретна руски разузнавачки авион над Балтичкото Море

October 31, 2025

ДИК: Да се почитува изборниот молк и сите законски процедури, граѓаните да можат слободно да го остварат правото на глас

October 31, 2025
Фотомонтажа: Д. Мишев. ЦИВИЛ Меида. Фото извор: ОЦЦПР

Блиската врска со Путин на коосновачот на Гунвор – купувачот на странските подружниците на Лукоил

October 31, 2025
Фото архива на ЦИВИЛ (Б. Јордановска)

Гласање во вториот круг на Локални избори 2025 – што треба да знаат граѓаните

October 31, 2025
Gaza under attack, September 2025
Source> IMEMC

Газа ризикува да се лизне во смртоносна неизвесност на „нема војна, нема мир“

October 31, 2025

Бруталната граѓанска војна во Судан – што се случи во Ел Фашер?

October 31, 2025

Едно ливче – еден глас: Како се гарантира фер изборен процес

October 31, 2025
Фото: Фејсбук на Данела Арсовска

Условна казна затвор од две години за нападот врз Арсовска во Чаир, обвинетиот Нурадини покажа каење

October 31, 2025
CivilMedia
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • ИЗБОРИ
  • ОПШТЕСТВО
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ВО УКРАИНА
No Result
View All Result
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • ИЗБОРИ
  • ОПШТЕСТВО
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ВО УКРАИНА
No Result
View All Result
CivilMedia
No Result
View All Result
Home СЛОБОДНА ЗОНА

Трибините – огледало на политиката

August 5, 2025 16:00
in МУЛТИКУЛТУРА, ПОЛИТИКА, СЛОБОДНА ЗОНА, ТОП 5
Фатмир Битиќи (фото: А. Мехмети / ЦИВИЛ)

Фатмир Битиќи (фото: А. Мехмети / ЦИВИЛ)

Share on FacebookShare on Twitter

ФАТМИР БИТИЌИ

Џорџ Орвел уште во 1945 година забележа дека во време на националистички занес, спортот лесно може да стане „војна без пукање“. Не затоа што спортот по својата природа е агресивен, туку затоа што страста, ослободена од инклузивни општествени вредносни референци, лесно се претвора во орудие за понижување, исклучување и симболична елиминација на „другиот“, на различниот.

Она што го видовме на Денот на Републиката не беше спорт, тоа беше јавна деградација на соживотот, извици што потсетуваат на мрачни моменти од историјата, изговорени гласно, без срам и воздржување. На 2 август 1903, Илинденските востаници не повикуваа на уништување на „другиот“, туку на ослободување и сплотување на сите против репресивниот систем. Срамно што на овој симболичен ден трибините прераснаа во инструмент за ослободување на системски потиснатите предрасудите што политиката премногу долго ги толерира и репродуцира.

За жал, не може да зборуваме за изолирана навивачка еуфорија, напротив, за симптом на една политичка патологија на ерозија на вредностите во јавниот и политичкиот простор.  Во овој контекст, омразата станува легитимен говор, а трибините огледало на политиката.

Инцидентите со голем ксенофобичен набој, никогаш не остануваат изолирани. Тие произведуваат претпоставки за повторување, за симетричен одговор од „другиот“, за продлабочување на непријателството и нетрпеливоста кон различностите. Денес се случуваат во една сала, утре можат да се случат на улица, на работа, во училиште. Затоа што кога еднаш ќе се нормализира омразата, тешко може да се задржи во било кои нормативни граници, а уште помалку морални.

Овој амбиент не се создаде преку ноќ, тој е резултат на една подолготрајна политичка инерција, во која партиите многу лесно се ослободија од обврската да ја обликуваат јавната етика, односно  дозволија таа да биде разградувана пред нивните очи. Говорот на омраза со години се шири во сенките на политичката удобност, секогаш под изговор дека „има поважни прашања“, дека „не е време“, дека „ќе се реши после избори“. Така трибините станаа простор каде што се изговара она што националистичките политички елити, повеќе или помалку, го посакуваат.

Најголем дел од партиите, без разлика дали се на власт или во опозиција, со својата вредносна воздржаност всушност ја легитимираа трансформацијата на јавниот простор во етничка арена на пресметка. Калкулирањето со ставови, молкот пред очигледни навреди и тактичкото дистанцирање од сè што би можело да ја налути „сопствената база“ претставува пораз на демократската политичка суштина. Онаму каде што моралната вертикала се заменува со анкетна логика, омразата секогаш наоѓа простор да пушти корен.

Во таа смисла, претконтекстот на претстојните локални избори веќе ги надмина прашањата на програмите и кандидатите.

Општеството повторно го постави тестот за вредносниот капацитет на партиите дали ќе продолжат да се движат по инерција или конечно ќе заземат јасен став. Дали ќе зборуваат како арбитри на заедништво меѓу сите различности на Македонија или ќе молчат во име на изборната удобност.

Истовремено, спортот не треба да се откаже од својата општествена улога. Напротив, мора повторно да се разбере како поле на цивилизациско градење, како простор каде што се практикува почит, дисциплина и заедничко искуство помеѓу различностите. Тоа ќе стане полесно ако и федерациите, клубовите, спортските институции и медиумите ја разберат својата одговорност и делуваат превентивно и едукативно.

Џорџ Орвел не нè предупреди за спортот, туку за политиката што молчи тогаш кога страста станува алатка на омразата. Не е опасен самиот спорт, туку начинот на кој е оставен од државата без инклузивно вредносно водство, без јасна етика што го насочува кон заедништво, а не кон пресметка со „другиот“. Трибините, колку и да изгледаат хаотично, секогаш зборуваат со јазикот што политиката го дозволува.

Затоа, пораката од Куманово не смее да се повтори  ниту на трибини, ниту на улици, ниту било кое друго место во татковината.  Омразата што се слушна таму е само ехо на она што премногу долго се премолчува во политиката.

Секој следен натпревар без разлика кој игра, дали национална репрезентација или клуб, каде се одржува и која е публиката, мора да биде простор исполнет со спортски дух, а не симболична арена за навреди и поделби.

Пред нас е избор, или ќе изградиме јасна, недвосмислена брана пред омразата и на спортските терени, или ќе дозволиме таа да не повлече со себе, да ни ги разгради темелите на заедништвото. Македонија има право на различности, во тоа е нејзината сила, но го нема луксузот за нови поделби кои се хранат со политички калкулации. Време е да се каже јасно „не“ на омразата, на национализмот, и пред сè, на индиферентноста што го овозможува нивниот раст.


Текстот е личен став на Авторот

 

Share34Tweet21Send

НАЈЧИТАНИ 5

  • Лукоил ја прифати понудата на Ганвор Груп за купување на меѓународните средства, ќе добие ли македонската подружница нов газда?

    148 shares
    Share 59 Tweet 37
  • Деца и училишни ресурси како алатка за кампања во Пробиштип!

    139 shares
    Share 56 Tweet 35
  • Лукоил ги продава своите филијали во странство по санкциите на САД, македонската подружница сé уште молчи за прашањата на ЦИВИЛ

    112 shares
    Share 45 Tweet 28
  • Изборите и коалицијата: ВЛЕН му го залула чунот на Мицкоски

    110 shares
    Share 44 Tweet 28
  • Косовски пратеник удри граѓанин со бокс оти го нарече „лажго“ – инцидент во центарот на Приштина!

    103 shares
    Share 41 Tweet 26
CivilMedia

СЛОБОДНО.НЕЗАВИСНО.ОТВОРЕНО

  • ЗА НАС
  • ИМПРЕСУМ
  • КОНТАКТ
  • АВТОРСКИ ПРАВА
  • Политика на приватност
  • МАРКЕТИНГ

Следете нè

No Result
View All Result
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ВО УКРАИНА
  • ДЕЗИНФО
  • ФОРУМ
  • ГРАЃАНСКА АКЦИЈА
  • МАРКЕТИНГ
  • ИМПРЕСУМ