Во Слободна зона Агрон Биба за тектонските потреси на енергетскиот пазар и ослободување од монополот на ГАЗПРОМ во Балканот и пошироко, Војо Маневски за македонски патишта за Европа.
„Зошто би била радоста голема во Република Северна Македонија, ако нешто позитивно се случува во Република Албанија? Па нели сме врзани како сијамски близнаци за влез во ЕУ и тоа што е позитивно за едниот близнак, треба да важи и за другиот, така?!? Загрижени сте заради нон пејперот на Јанез Јанша? Искрено и јас сум загрижен, но мислам дека неговиот (и на неговите ментори) нон пејперот има важност и можност да се исполни колку и договорот на Ставрески и Новак од 23 Јули 2013 година. Каква е таа обратно од паметна смелост на Јанез Јанша? Зарем не се прелеаја доволно балканските реки со балканска крв на луѓе кои имаа свои (сега веќе растурени) фамилии?!? Недоволни ли беа балканските страдања без разлика на вера и нација?!? Уште ли ни требаат војни, и сега длабоко зацапани во 21 век, кога веќе и првата интернет генерација станаа татковци и мајки?!? Немаме ли ум, човечки, доблест човечна, паметни, културни, напредни, модерни и либерални политичари на Балканов? Како тогаш, со каков ум ќе одиме и ќе бидеме дел од ЕУ?!?“, пишува Агрон Биба во колумната Тап и Танап
„Нема друго ќе мора да се потпреме на себе. Ние сме познати како добри домаќини и секој гостин ни е добредојден. Е штом е така, да ја повикаме таа Европа да ни дојде на гости. Да ни покаже како да изградиме правна држава. Како да направиме одржлива економија, како да се бориме против себе и корумпираниот карактер на нашите претставници и слични алатки, кои таа Европа ги употребува веќе со векови за да има пристоен живот за своите граѓани. Колку гостите ќе заседнат ќе зависи од нас и нашата способност да научиме тие алатки да ги користиме.“, пишува Војо Маневски во колумната Македонските патишта за Европа
