АБДУЛМЕНАФ БЕЏЕТИ / LAJM
Драги пријатели,
На самиот почеток, да го појаснам овој напис со повод!
Дилемата да зборуваш или да молчиш – кај мене секогаш доминирало убедувањето да не молчам кога треба да зборувам, уверен дека може да предизвикам и непотребни реакции. Во име на слободата на изразувањето, ги оправдувам сите критичари!
Во овој случај морам да реагирам јавно за личните ставови на одредени академици Македонци, за жал, и на ставот на претседателот, Академикот Коцарев, мотивиран од академик Ќулавкова и други колеги.
Немам ништо против лични ставови на кој било академик, дури и се трудам да ги разберам, иако не ги оправдувам. Сè додека не допираат до мојот национален интерес и достоинство. Во нивните умови, што и да се случи, дежурни виновници сме ние, Албанците, кои заедно со Македонците, но и со другите, ја изградивме и ја развиваме државата, а во неколку аспекти и повеќе од нив.
Нема да се занимавам со „повикот“ на академик Коцарев за отпор кон интеграциските процеси на земјата под изговор за зачувување на инаку незагрозениот македонски идентитет, туку ќе се занимавам со предлогот на академик Ќулафкова за создавање трета Албанска академија, како што вели таа во последното интервју на ТВ Канал 5.
Доколку не нè сакаат во својот круг, застапени колку што сме и како што сме, еве, јавно изјавувам, без консултација со другите колеги Албанци, верувајќи дека ќе немаат забелешка, дека ние можеме да го создадеме тоа. Но, повеќе не „илегално, неформално и приватно“, како што сме постапувале во минатото со нашите почетни, основни институции, туку да се разделиме веднаш, и без двоумење со сите финансиски, просторни и технички средства. Веднаш да повлечеме 30 отсто од јавниот буџет на Македонската академија на науки и уметности, и да станеме делничари со сите јавни активи, кои што се создадени од јавните пари на даночните обврзници.
Со сила не се опстојува заедно, и место да имаме научна продуктивност, ние ја губиме творечката енергија, занимавајќи се со дневните политики и верските, културните, етнички и други фрагментации. Ако Катица Ќулафкова, или некој друг, претпоставуваат дека ќе може да се ‘ослободат’, од нас, без да ни се додели делот од нашиот имот, длабоко самите се измамуваат, бидејќи, прифаќаат или не тие, Северна Македонија не е само нивна држава!
На последниот конкурс за избор на нови членови на МАНУ тие покажаа дека не се оттргнале од менталитетот на минатото! Колку за илустрација: на тој последен конкурс во Одделот за општествени науки, со кој јас раководам, од седум членови со пет гласови ЗА, убедливо ја минавме кандидатурата на проф. д-р Мируше Хоџа, но во Собранието таа нејзина кандидатура ја „соборија“, не ја прифатија! Нејзиното научно и академско творештво (три магистериуми и два докторати, од кои повеќето се меѓународни) со биографија на повеќе од 20 страници, го надминува творештвото барем на половина од постојните членови на Академијата. И повторно не помина!
Веќе сме докажале дека не само што знаеме, туку дека и подобро од нив правиме научни и образовни институции. Затоа, ја прифаќаме „фрлената ракавица“!
Преземено од LAJM. Преводот го направи Дијана Тахири. Авторот е член на МАНУ и ректор на Источноевропскиот Универзитет во Тетово.
