Во неодамнешното интервју објавено на 9 јануари на ЦивилМедиа со претседателот на СДА Македонија, Џелал Хоџиќ, одговараше на прашања поврзани со екстремистичките изјави и провокации што доаѓаат од Милорад Додик, првиот човек на Република Српска и верен лојалист на рускиот диктатор и воен злосторник, Путин. Во контекст на најновите изјави на Додик за руската пропагандистичка РТ со седиште во Белград, актуелни се изјавите на Хоџиќ дадени пред само неколку дена.
Според Хоџиќ, Босна и Херцеговина има капацитет да се справи со екстремизмот на Додик и со неговите закани дека ќе ја отцепи Република Српска.
„Денес, за разлика од почеток на 90-тите години, Босна и Херцеговина и нејзините патриоти се многу повеќе организирани. Прво, искуствата од отпорот и одбранбената војна од 90-тите сѐ уште се свежи. Второ, денес на меѓународен план Босна и Херцеговина има многу повеќе пријатели од периодот кога се стекнуваше независноста. Трето, денес БиХ има своја сериозна наменска индустрија која произведува оружје и за извоз низ целиот свет, а тоа не беше случај во почеток на 90-тите. Четврто, вмрежувањето на пријателите на БиХ и босанските патриоти е многу полесно со денешните технологии“, изјави Хоџиќ во интервјуто за ЦивилМедиа.
Прогнозите за тоа што ќе се случува со ваквите аспирации и нивните носители, според Хоџиќ, не одат во полза на Додик. Нашиот соговорник вели дека Додик го знае сето тоа и дека неговата политичка кариера е на самиот крај.
„Тој и неговото семејство се на црните листи на САД и Велика Британија, во Европа има поддршка само од Орбан и останатите ултрадесничари, па нема сила да влезе на крајот од кариерата во авантурите кои од него ги бара Путин. Доколку во некој очајнички потез сепак го направи тоа, неговата политика ќе биде уште поефикасно поразена, отколку своевремено политиката на Слободан Милошевиќ, Радован Караџиќ и Ратко Младиќ.
Џелал во разговорот со ЦивилМедиа потсети дека НАТО сојузот, најголемиот воено-безбедносен сојуз на светот, официјално има три воени интервенции. Првите две воени интервенции се врз целите на великосрпската политика во БиХ и Косово, а третата интервенција е врз целите на политиката на Талибанците.
Џ. Д.
