Неколку дена пред вториот круг на локалните избори, дојдов до информации за трошењето на јавните пари во Државната изборна комисија. Информациите непријатно ме изненадија. Откако ги споделив со тимот, падна решение да побараме одговор според Законот за слободен пристап до информации од јавен карактер.
Прашањата кои ги поставивме се однесуваа на шест области на трошење за 2016 и 2017 година. Така, побаравме документација за повик, одлуки или договори за видот и вредноста на јавните набавки, поврзани со набавка на комуникациска опрема (телефони, мобилни телефони и друго) од буџетот на ДИК. Исто така, побаравме список со имиња и информација за висината на поединечните месечни примања на членовите на Државната изборна комисија, (9-те члена, вклучително и Претседателот и неговиот заменик), но и информација за висината на поединечно исплатените награди, односно хонорари или бонуси за нив.
Секако, сметавме дека е потребно јавноста да знае и за висината на поединечно исплатените надоместоци за трошоци за патување, репрезентација и прекувремено работење.
Не верував дека одговорот ќе дојде толку брзо, особено затоа што прашањата, сепак, бараат малку копање по документација. Но, одговорот пристигна за десетина дена и гласеше: „Побараните информации во барањето не се од јавен карактер и од тие причини истите не можеме да Ви ги доставиме во начин и форма во кои ги побарувате“. Хм.
Јавноста и експертите нека проценат дали побараните информации (не) се од јавен карактер. Дали треба да знаеме по која цена се набавени мобилните телефони? Колкави бонуси се исплатени? И сето тоа пред одржувањето на изборите. Како да било повеќе од извесно дека ДИК ќе ја заврши работата беспрекорно, па однапред заслужува мобилни, бонуси и разни други исплати, како дополнување на платите кои, ете, не биле податоци од јавен карактер.
Секако, Државниот завод за ревизија би требало да биде во состојба да побара одговор на овие прашања. Можеби ДЗР ќе биде доблесно и ќе се придржува до законите и ќе ги сподели тие информации со нас.
Инаку, од тоа што можам да забележам од снимките и фотографиите, мобилните телефони ми изгледаат прилично скапи. Мислам дека на пазарот се околу 900 евра. Десетте општини чии сметки беа блокирани и не можеа да ги спроведат изборите, добија „великодушна“ помош од ДИК во вредност од 9.000 евра. Значи, во просек колку еден мобилен телефон за членовите на ДИК.
објавено во Плусинфо и Слободен печат (10/11/2017)