Во обраќањето пред гласањето за извештајот на Третиот комитет под точката 71 на дневен ред (в) „Ситуации со човековите права и извештаи на специјалните известувачи и претставници“ (17 декември 2024 година), постојаниот претставник на Украина, Сергиј Кислица цитираше жителка на Рубижне, која споделувајќи ги нејзините ужасни искуства од животот под руска окупација кажа:
„Не им е гајле дали си војник или цивил – важно е што си Украинец, што значи, во нивни очи, заслужуваш да умреш“.
Додека таа и нејзиното семејство имаа среќа да избегаат на територијата под контрола на Украина, нејзиното сведочење ја одразува мрачната реалност со која се соочуваат милиони Украинци во областите под руска контрола, истакна Кислица.
Ова не е изолирана приказна. Тоа е дел од добро документираната и намерна политика на Русија за тероризирање и обезличување на Украинците. Дозволете ми да наведам друг пример: брошура со наслов „Практични препораки за учесникот во борбените дејствија“ објавена на 12 декември 2022 година, на официјалната веб-страница на руското Министерство за одбрана под наслов „Кои се Украинците?“ Тоа гласи: „[…] Еден ден, … тие [Украинците] повторно ќе станат Руси. Но, засега тие се непријатели — сурови и предавнички. Тоа значи дека треба да ги победиме додека не ги кренат рацете, без застанување, до нашата победа“.
Ги споделувам овие цитати за да ја истакнам атмосферата на страв, репресија и беззаконие наметната на Украинците под руска окупација. Од 2014 година, привремено окупираните територии станаа зони на неказнивост, каде што грубите кршења на човековите права и воените злосторства се систематски и распространети.
Важно е да се напомене дека, за разлика од претходните конфликти, тековната војна на Русија против Украина е една од најтемелно документираните во историјата. Оваа обемна документација несомнено ќе го поддржи извршувањето на правдата и ќе обезбеди сите сторители да бидат повикани на одговорност. Затоа ги повикувам сите наводни воени злосторници да не полагаат лажна надеж во избегнување на одговорноста, туку активно да соработуваат со истрагите и да ги дадат своите сведоштва.
Бројни веродостојни извештаи од Обединетите нации, вклучително и Меѓународната истражна комисија, и наодите од други меѓународни набљудувачи го документираат раширеното и намерно извршување на воени злосторства, злосторства против човештвото и груби кршења и злоупотреби на човековите права. Тие вклучуваат кратки егзекуции, присилни исчезнувања, тортура, сексуално и родово насилство и нехуман третман на цивилни затвореници и воени затвореници.
Овие ѕверства не се случајни акти на насилство, туку дел од пресметана и систематска политика насочена кон бришење на украинскиот идентитет – бришење на културните и историските обележја додека насилно ги индоктринира оние што остануваат. За таа цел, украинските библиотеки се уништени, независните украински медиуми се забранети и замолчени, руските пасоши се насилно наметнати, а што е највознемирувачко, украинските деца се подложени на руско образование дизајнирано да го избрише нивниот идентитет.
Оние кои се осмелуваат да се спротивстават се соочуваат со произволен притвор, тортура, вонсудски егзекуции и дополнителна закана дека нивните деца ќе бидат одземени или депортирани во Русија.
За да се справи со ова, мојата делегација ја презентираше нацрт-резолуцијата со наслов „Состојбата со човековите права на привремено окупираните територии на Украина, вклучувајќи ги Автономната Република Крим и градот Севастопол“ (содржана во документот L.44). Оваа резолуција има за цел да го задржи фокусираното внимание на Генералното собрание и ОН на лошата ситуација со човековите права и да обезбеди суштинска заштита за погодените, особено илјадниците украински деца насилно депортирани или раселени од Русија. Ја повикува Руската Федерација веднаш и безусловно да ги врати сите украински деца, вклучително и оние незаконски посвоени или сместени во згрижување. Украина и нејзините партнери ќе продолжат да се борат за безбедно враќање на секое дете.
Кислица додава дека Украина ги користи сите достапни средства за да го заштити својот народ и да го обезбеди неговото ослободување од руското заробеништво, а оваа резолуција останува моќна алатка со опипливо влијание: на пример, Нариман Џељал, првиот заменик-претседател на Меџлисот, чија мака беше истакната во претходните резолуции, беше ослободен од руски притвор во јуни годинава.
Политички мотивираното прогонство на кримските Татари – најголемата муслиманска заедница и домородниот народ на Украина – го нагласува очигледното непочитување на Русија кон меѓународното право. Нацрт-резолуцијата бара итно и безусловно ослободување на сите затвореници, вклучително и воени затвореници, цивили, политички затвореници и кримски Татари.
Кислица истакна дека присилното наметнување на рускиот правен систем на привремено окупираните територии е ништовно според меѓународното право.
Резолуцијата служи како практична алатка за ОН за тековно следење и известување за состојбата со човековите права во привремено окупираните територија, обезбедувајќи клучен механизам за одговорност.
Единствениот начин да се гарантира целосно почитување на човековите права и основните слободи за жителите на овие територии е нивната деокупација од Русија. Враќањето на територијалниот интегритет на Украина во нејзините меѓународно признати граници не е само прашање на правдата за Украинците, туку и суштинско за европската и глобалната безбедност.
Во меѓувреме, го повикувам Генералното собрание, како најрепрезентативно главно тело на ОН, да испрати силна и јасна порака до државата-агресор и окупаторската сила дека меѓународната заедница внимателно ја следи ситуацијата и нема да ги толерира нејзините злосторства и ѕверства, повика Кислица изразувајќи благодарност до сите 49 земји-членки кои го ко-спонзорираа нацртот и ги повикувам сите одговорни земји-членки да застанат со Украина со гласање ДА за нацрт-резолуцијата L.44!
М. Д.