Речиси 1 милион руски војници се убиени или повредени во целосната инвазија на Украина од страна на земјата, според нова студија, што е морничава мерка за човечката цена на неиспровоцираниот тригодишен напад на рускиот претседател Владимир Путин врз неговиот сосед, пренесува Си-ен-ен.
Русија веројатно ќе ја достигне границата од 1 милион жртви ова лето, се вели во студијата, објавена во вторник од Центарот за стратешки и меѓународни студии (CSIS), тинк-тенк во Вашингтон. Во неа се вели дека „зачудувачката“ пресвртница е „знак за очигледното непочитување на Путин кон своите војници“.
Од проценетите 950.000 руски жртви досега, дури 250.000 се мртви, според студијата.
„Ниту една советска или руска војна од Втората светска војна не се приближила до Украина во однос на стапката на смртност“, се вели во неа. Украина претрпе речиси 400.000 жртви, додаде таа, со помеѓу 60.000 и 100.000 смртни случаи.
Иако Кијив не ги открива своите сопствени борбени загуби во детали и се верува дека Москва драстично ги потценува сопствените жртви, бројките на CSIS се во согласност со проценките на британските и американските разузнавачки служби.
Во март, британското Министерство за одбрана процени дека Русија претрпела околу 900.000 жртви од 2022 година. Со месеци, процени дека Русија губи околу 1.000 војници секој ден, без разлика дали се убиени или ранети. Врз основа на тој тренд, се очекува Русија да го надмине прагот од 1 милион во наредните недели.
Побивајќи ги тврдењата на некои западни пратеници дека Русија ги држи „сите карти“ во војната во Украина, студијата на CSIS ги користеше бројките за руските жртви – како и проценките за нејзините загуби на тешка опрема и бавните територијални добивки – како доказ дека војската на Москва „се покажала релативно лошо на бојното поле“ и не успеала да ги постигне своите главни воени цели.
Откако Украина го одби почетниот напад на Русија со „блицкриг“ во 2022 година, војната оттогаш стана исцрпувачка. Додека Кијив се закопуваше со ровови и мини, Москва насочуваше сè повеќе војници во она што стана познато како напади на „мелница за месо“, фрлајќи војници во кампањи само за маргинални територијални добивки, се вели во студијата.
Во североисточниот регион Харкив, руските сили напредуваа во просек само 50 метри дневно, според студијата. Тоа е побавно од британското и француското напредување во Битката кај Сома во рововската војна од Првата светска војна.
Бавното темпо на напредување значи дека Русија зазеде само 1% од украинската територија од јануари 2024 година, што авторите го нарекоа „безначајна“ количина. Русија сега окупира околу 20% од територијата на Украина, вклучувајќи го и Кримскиот полуостров што Москва го анектираше во 2014 година.
Но, намалените територијални добивки на Русија не доведоа до промена на стратегијата. За да ја одржи зачудувачката стапка на жртви на Русија, Кремљ регрутираше осуденици од своите затвори и пречека повеќе од 10.000 војници од својот сојузник Северна Кореја, но ги остави децата на елитите од Москва и Санкт Петербург во голема мера недопрени.
Наместо тоа, Москва регрутирала војници на крајниот север и крајниот исток од земјата, каде што мажите биле привлечени од пакети за плати што го менуваат животот кај посиромашните заедници во тие региони. „Путин веројатно смета дека овие типови војници се попотрошни и помалку веројатно ќе ја поткопаат неговата домашна база на поддршка“, се забележува во студијата.
Додека Украина, демократија со население помалку од една четвртина од руското, се соочи со одреден отпор во своите обиди да мобилизира повеќе војници, Русија, каде што критиките за војната се забранети, не се соочи со значително несогласување. Но, со оглед на тоа што војната сега е во својата четврта година, авторите предупредија дека „крвавата цена“ на нејзината долготрајна кампања е потенцијална ранливост за Путин.
Иако Русија ја имаше „иницијативата“ во конфликтот од почетокот на 2024 година, авторите рекоа дека исцрпувачката природа на војната оставила „малку можности за одлучувачки пробиви“.
Наместо тоа, главната надеж на Русија за победа „е САД да ја прекинат помошта за Украина“ – како што претседателот Доналд Трамп накратко направи претходно оваа година – и „да се повлечат од конфликтот“ – како што се заканија дека ќе направат официјалните лица во неговата администрација.
Д. Мишев
