Катастрофално: Со мини, беспилотни летала, артилерија и тенкови, украинските војници уништија 90 руски возила на површина од четири квадратни милји во Курската област во западна Русија која стана гробишта за руските воени возила, и предвесник на претстојната катастрофа за Кремљ додека неговата неколкугодишна офанзива во Украина почнува да попушта.
Кригсфоршер, оператор со беспилотни летала на украинскиот поморски корпус кој поддржува 20.000 украинските сили, кои држат област 20 на 12 милји во Курск од август, изброи околу 90 уништени и напуштени руски воени возила само во неговите две на две милји сектор на северозападниот раб на контролираната област. Тоа се возила во вредност од цела бригада. Украинските загуби во истиот сектор беа многу полесни: само 20 или нешто малку повеќе.
Russian AFV losses during Kursk operation. Left flank. Part I❗️
Today I will show only part of them.
My company operates in Kursk area at this flank and we ask U for help (4 power stations):
BMAC: https://t.co/qvbQutwc1r
— Kriegsforscher (@OSINTua) December 7, 2024
Како што пренесува Форбс, соодносот на загубите четири спрема еден во корист на Украина не е невообичаен. Всушност, тоа е само малку повисоко од вкупниот сооднос на загуби 3:1 за целата 34-месечна поширока војна против Украина: 14.500 уништени руски воени возила наспроти 5.200 уништени украински возила.
Она што е забележливо и застрашувачко за режимот на рускиот претседател Владимир Путин е кога и каде руските вооружени сили ги загубија сите тие возила. Тие се она што Русите го оставија зад себе во двата брана на неуспешни напади врз украинскиот џеб во Курск во период од шест недели, почнувајќи од почетокот на ноември.
Една година по прекинот на контраофанзивата на Украина во летото 2023 година и откако Русија започна своја нова офанзива, Курск веројатно стана место на борби, иако, да биде јасно, жестоките битки продолжуваат да беснеат во и околу Часив Јар, Торецк, Вовчанск, Курахове, Вуледар и други градови и населени места во источна Украина.
Путин им даде рок на своите сили до февруари да го елиминираат испакнатиот украински џеб во Курск, и тоа со добра причина. Рускиот режим очекува инаугурацијата на новоизбраниот американски претседател Доналд Трамп на 20 јануари да означи нова и нестабилна ера во односите на САД со Украина.
Трамп вети дека ќе ја прекине американската помош за Украина, а исто така притиска Кијив да ги прифати мировните услови кои ја фаворизираат Москва. Некои од најблиските советници на Трамп отворено ја омаловажуваат Украина. Кога украинскиот претседател Володимир Зеленски ја потврди независноста на Украина во објава на социјалните мрежи на 16 ноември, милијардерот Илон Маск – кој потроши 250 милиони долари за зајакнување на кампањата на Трамп – му се исмеваше на Зеленски дека има „неверојатна“ „смисла за хумор“.
Што и да се случи по 20 јануари, Путин сака целосно да ја контролира руската територија додека се одвива политиката. Поради таа причина, Кремљ собра 60.000 руски и севернокорејски војници и тешко оружје на руско-севернокорејската алијанса во Курск , и почна да ги фрла на истакнатите уделови под украинска контрола, два дена откако Трамп беше избран на 5 ноември.
Почетниот бран руски напади налета на ѕид од украински мини, беспилотни летала, тенкови и артилерија на и околу патот што се пробива покрај селото Зелењи Шилах, местото на неодамнешното руско воено злосторство. Нападите забавија на преодот на ноември во декември, но само за руските полкови и бригади да можат да добијат заменски трупи и возила. „Тоа е само загревање пред шоуто“, истакна Кригсфоршер на 29 ноември.
Вториот руски бран не беше поуспешен од бранот што му претходеше, се урна на самиот почеток во саботата.. Само тимот за беспилотни летала на Кригфоршер тврдеше дека нокаутирал 10 руски возила.
Човечкиот биланс е подеднакво неверојатен. Русите губат меѓу 1.200 и 2.000 војници убиени и ранети секој ден со недели, што го надминува со голема разлика околу 30.000 нови војници што Кремљ ги мобилизира секој месец. Без тие илјадници севернокорејски засилувања, руската војска би се намалувала за потенцијално илјадници луѓе неделно.
Додека руските сили неодамна напредуваа на кратки растојанија на северниот раб на контролираниот од украинските сили дел од Курск, како и во источна Украина, овие скромни придобивки ја отфрлаат сè понесигурната позиција на Русите.
„Јас лично ги гледам овие напредувања како главно неуспех на руската војска“, напиша аналитичарот Ендрју Перпетуа. „Тие фрлаат цели дивизии директно во борба и напредуваат неколку [километри] додека имаат апсолутно катастрофални жртви“.
„Начинот на кој Русија ги користи нивните сили е неодржлив“, забележа Перпетуа.
Тешко е да се предвиди дали и кога руските сили на теренот во источна Украина и Курск може да пропаднат. Дека тие се на пат за евентуален колапс е очигледно. И кога армиите не успеваат, тие имаат тенденција да пропаднат брзо и целосно, само прашајте го сирискиот претседател Башар Ал Асад, чија сопствена армија целосно колабираше само неколку дена откако опозициските групи започнаа координирана офанзива.
Ако нешто би можело да го промени слабеењето на Русија, тоа би било ненадеен крај на помошта на САД за Украина на почетокот на следната година. Кијив се бори да го зајакне военото регрутирање, да ги зајакне одбранбените теренски работи на своите сили, да ги реформира архаичните командни штабови и да го зголеми производството на украинските фабрики за оружје.
Новата рунда американска помош во вкупна вредност од 61 милијарда долари оваа година им помогна на Украинците да се борат и покрај овие внатрешни кризи. Но, „Украина апсолутно мора да ги поправи тие проблеми пред да истече овој пакет помош“, предупреди Перпетуа. „Затоа што можеби никогаш нема да има друг“.
Сепак, Украинците имаат толку причини да бидат оптимисти колку што Русите имаат причини да бидат песимисти. Внатрешните реформи може да стапат на сила. Помошта на САД би можела да продолжи да тече, иако веројатно под нови и построги услови. Администрацијата на Трамп наскоро може да го научи она што другите западни влади веќе го разбираат: дека режимот на Путин не е вистински заинтересиран за траен мир.
Во меѓувреме, Русите би можеле да продолжат да губат луѓе и возила со стапки што не можат да ги издржат, сé за мали територијални придобивки што не се вредни за цената.
Подготви: Д. Мишев
