Слободан Богоевски една од жртвите на режимот, кој на оваа држава и помогна да биде она што е денеска, а заврши како осуден, зад решетки, на панелот на ЦИВИЛ „Жртви на режимот – сведоштва и слики“ зборуваше за тоа како стигнавме до тука и како ни се случи режимот.
„Кога доаѓав ми беше тешко да дојдам затоа што секое присетување на режимот е навистина мачно. Долго време размислував што е тоа што го овозможи тоа зло во нашата земја?
Покрај ваквите трибини и емисии на кои редовно учествуваме, ние снимивме една документарна серија со 11 епизоди. Јас како човек кој 90% од луѓето ги знам или ги запознав лично, не можев една епизода да изгледам до крај. Не можете да замислите дека во 21 век на Балканот се случуваат такви работи!“, рече Богоевски.
Тој зборуваше за личност осудена на доживотен затвор, која веќе 9 година лежи во затвор и нема начин како да му се помогне.
„Тоа е затоа што нашето судство е извор на мноштво системски злодела“, смета Богоевски.
„Станавме бесчувствителни на злоделата кои се случуваат пред и околу нас. Сметам дека ние од 90та година кога го започнавме процесот на осамостојување длабоко веруваме дека ќе направиме едно пристојно место за живеење. Ни во најцрните соништа не верував дека Македонија ќе дојде на ова дереџе“, вели тој.
Богоевски смета дека клучниот проблем е во политичките елити и скриената држава која ја претставуваат. „Ние чекор по чекор градевме скриена држава паралелно со државата. Таа овозможи луѓето кои се на власт да не одговараат за било какви постапки кои ги прават. Судија или обвинител не може да одговара за одлуките кои ги донесува. Неконтролираната власт ја воздигнавме како врховен принцип. Тоа овозможи таква комоција што целокупниот систем се покажа како пропаднат концепт. Ваков концепт на положба на судството нема никаде во Европа затоа што им овозможува на политичките елити да си креира свои обвинители и свои судии. Тоа ни се случи во времето на Груевски. Таа фамилија прво ја киднапираше партијата ВМРО ДПМНЕ а потоа ја киднапираше и државата“, смета Богоевски.
Тој вели дека реформите во државата и системот се невозможни без отворање на Уставот, но не на етнички теми, туку да се отворат темите за владеењето на правото.
„Ако едно општество нема чувство за правда и така брзо ги забораваме сите дела што ги направиле и жртвите кои ги произвеле не гледам просперитет“, вели Богоевски.
„Главната парола на Шарената револуција беше ‘нема правда нема мир’. Вклучи толку многу луѓе, затоа што чувството за правда не е прашање на свеста туку е составен дел на човековото битие ако го немаме тоа чувство и механизми тогаш се друго е измама. Оние кои масовно произведоа жртви се уште не одговараат за таквите постапки“, истакна тој.
„Општествената рехабилитација на жртвите и нивните семејства, од кои за жал многу и починаа, имаме растурени семејства, малолетни деца без родители, е наша должност. Нам ни е сеедно дали е Груевски избеган или е тука, јас би сакал да е тука и да му се суди“, вели Богоевски.
„Како режимот ги бираше овие жртви? Се почнувало и завршувало во кабинетот на Мијалков и Груевски. Една УБК целосно била ставена надвор од законот, не е само масовното следење на комуникациите тоа е само еден сегмент. Пред секои избори, започнува состанокот во кабинетот на Груевски каде се реферира кого се уапсиле изминатата недела кој подоцна им дава задачи и барања за колку денови може да се притвори некој и за какво дело колкава казна може да се даде. Тие сведоштва изгледаат неверојатно. Сите овие луѓе и сите пресуди се донесени во кабинетот на Мијалков и сите се завршени онака како што било наредено. Не ни требаат теоретски расправи за ова“, дециден е тој.
Богоевски смета дека е важно да знаеме каде одиме, дали имаме некоја цел или само ќе се обидуваме да преживееме во борбата за власт?
„Последната резолуција која ја поднесовме до Собранието во која бараме да се осудат сите злосторства и чинители од 91 до денес, да се изградат системски и законски механизми за да се оневозможи сето ова, ако таа резолуција не ја направиме ние никогаш нема да имаме одговорност. Овие луѓе нема никогаш да им ги заборават злоделата кои им се направени на овие жртви“, заклучи Богоевски.
М. Ивановска