ДРАГАН МИШЕВ
Паралелните разговори помеѓу САД со Русија и САД и Украина во Саудиска Арабија оваа недела постигнаа согласност од украинските и руските лидери за спроведување на прекин на огнот во Црното Море и 30-дневен прекин на нападите врз енергетски цели.
Но, Кремљ го услови прекинот на огнот со помошта на САД во олеснувањето на пристапот до нивниот извоз на храна и ѓубрива и повторното поврзување на државната земјоделска банка Роселхозбанк со системот за плаќања Свифт. САД соопштија дека го проучуваат руското барање. И не побараа од Путин да каже „благодарам“
Украинскиот претседател ја обвини Москва дека е неискрена за постигнување мир бидејќи во тек на мировните разговори, руските сили лансираа напади со 117 беспилотни летала и балистички ракети врз украинската цивилна инфраструктура, што според Зеленски е доказ за вистинските намери на Кремљ, кои во блиското опкружување на Трамп, поврзани во некој групен чат (експонирани во аферта „Сигнал“), никако не можат (или не сакаат) да ги согледаат.
Доналд Трамп притисокот за прекин на борбите во Украина го имаше насочено само кон украинската, нападнатата страна, нарекувајќи го Зеленски „неблагодарен“ и „диктатор“ (потоа се правеше недоветен, наводно не се сеќаваше дека го рекол тоа), додека истовремено, за него Путин беше “добриот дечко“.
Дури неодамна, како малку да се свести, па се запраша дали Путин е навистина посветен на мировниот договор.
„Мислам дека Русија сака да види крај на тоа, но можно е да одолговлекува“, ќе рече Трамп во едно неодамнешно ТВ интервју.
Стратегијата на Украина да се вклучи конструктивно во разговорите, покажувајќи дека е подготвена да се согласи со предлозите на САД за примирје, беша за да ја префрли одговорноста за прекин на огнот врз Русија, и да ја покаже вистинската намера на Кремљ – да одолговлекува, да купува време и да не прифати никакви други услови поинакви од сопствените, а во меѓувреме, преку лажна посветеност на преговорите, да ги затопли односите со САД, и преку Трамп да излезе од изолацијата, да издејствува намалување, па и укинување на санкциите, и враќање на Путин како фактор на глобалната политичка сцена.
Фокусот на Трамп, всушност, цело време беше на економските придобивки кои од прекинот на огнот би ги имал прво тој, како врвен претприемач и трговец со недвижнини, потоа неговите блиски соработници, олигарси-милијардери, па дури потоа САД, на штета на меѓународниот углед на земјата.
Трамп најголем дел од времето за постигнување крај на војната го потроши обидувајќи се да издејствува договор со кој на САД ќе им даде пристап до украинските критични минерали, за потоа, откако под силен притисок и уцена со кратење на воената помош и разузнавачките информации, од украинскиот претседател изнуди ветување дека ќе ги добие природните ресурси на земјата, се сети дека може да ги добие на располагање и украинските енергетски централи.
Да, токму на тоа се однесува постигнатиот договор за 30-дневен прекин на нападите врз енергетски цели!