Како што е веќе добро познато постојат најразлични типови на компјутерски напади кои во повеќето случаи завршуваат фатално за вашиот компјутер, уште пофатално би било доколку се работи за некој голем опслужувач.
Еден тип на овие софтверски напади е наречен DDoS (Distributed Denial of Service). DDOS-от е откриен многу подоцна од другите напади и е еден од најмоќните софтверски напади што досега воопшто е откриен.
Со DDoS напади биле некулку пати дисконектирани и опслужувачите на најголемите светски веб страници, како што се Yahoo, E-bay, Amazon, CNN и многу други.
Овој тип на напад е најнепредвидлив и затоа е многу тешко да се сопре, бидејќи хакерите користат неколку стотици или многу повеќе, претходно инфектирани компјутери, кои ги имаат под своја контрола и ја користат нивната моќ односно ја користат нивната интернет конекција напаѓајќи некој голем веб опслужувач или само обичен компјутер. Тие го прават тоа така што ја пингираат (ping) жртвата од сите компјутери кои ги имаат под своја контрола во исто време. Тоа го прават со посебен софтвер којшто генерира огромни побарувања на податоци од компјутерот/опслужувачот. Пингирањето на некоја жртва со толку голема интернет конекција ќе доведе до преоптоварување на капацитетот на мрежата (buffer overflow) на конкретниот опслужувач или компјутер што е жртва на овој напад, по што се разбира ќе следи и пад на целиот систем.
Во компјутерскиот свет, DDOS напад е обид да се направи некоја машина или мрежен извор недостапен за неговите постоечките корисници. Како и да е, тоа значи дека DDOS нападите може да варираат, но генерално се состои од тоа да се направат напори за некој сервис или домаќин што е поврзан на Интернет привремено да се прекине или суспендира. Злосторниците кои ги изведуваат DDOS нападите најчесто ги напаѓаат сајтовите или сервисите коишто се засновани на високи профили како веб опслужувачи – што се банките, плаќања поврзани со кредитни картички и многу други. Оваа техника исто така се прошири и во неколку игри, користени од сопствениците на опслужувачите, или од незадоволните играчи на таквите игри.
Растејќи, DDOS нападите исто така се користат и како една форма на создаден отпор. Светски познатиот програмер и активист, Ричард Сталман, вели дека е DDOS е форма на Интернет Улично Протесирање. Генерално терминот е поврзан со компјутерските мрежи, но не е ограничено само на ова поле; на пример, исто така се користи и за CPU изворниот менаџмент. Еден заеднички метод за напади вклучува заситување на целната машина со барање од надворешната комуникација, толку многу што тоа не може да даде одговор на сообраќајот или да изреагира така полека за да биде направен есенцијално недостапен. Таквите напади вообичаено доведуваат до преоптоваруње на опслужувачите.
Во општи термини, DDOS нападите се имплементирани или да ги натераат целните компјутери да се ресетираат, или конзумирање на нивните извори до тој степен што тие повеќе нема да можат да овозможат услуги или пак да направат жртвите на нападот да не можат да комуницираат адекватно како што треба. DDOS нападите исто така се наоѓаат како насилство на Интернет Архитектурата, а исто така ги напаѓаат и прифатливите полиси за користење виртуелно сите Интернет сервис доставувачи. Тие исто така изведуваат насилство врз законите на индивидуалните нации.
Една од мерките која ја користат големите компании за да се заштитат од ваков тип на напад е инсталација на специјализиран софтвер што го контролира протокот на податоци.Односно доколку една IP адреса побарува (request) многу повеќе податоци од лимитот кој е зададен, софтверот автоматски го прекинува протокот на податоци кон таа IP адреса сè додека побарувањето не падне под нормалата.
Извор: ВИКИПЕДИЈА