од корнер: ЗОРАН ИВАНОВ
Сигурно ја слушнавте оваа вест: Кривичниот суд донесе решение и ја запре постапката против пребеганиот поранешен премиер Никола Груевски. Судот констатирал застареност на случајот.
Ете тоа е таа Македонија која сака во Европа и на која, не македонскиот правен поредок, туку на која виновникот ѝ е Макрон. А всушност, целото наше судство топтан, онака топтан од портирот на основниот до првиот во врховниот е криминогено. Нема друга дефиниција освен дека целиот правен поредок е криминален. Целиот. Наспроти тоа што политичарите, дури и оние со највисоки и најодговорни државни и партиски функции, знаат да кажат дека судството е генерално добро, но дека тука и таму само поради малку мина несовесни и поткупливи, сликата за целиот правосуден систем е грда.
Не, не. Судството елементарно е корумпирано и генерално е криминално. Нема друг збор, туку дека е криминално од првиот до последниот таму. На било кое ниво и на било која позиција. Тоа приказните со застарување на обвинителните предмети поради вакви или онакви околности, е класична корупција. Еве, нека не е баш така. Ама тоа јавноста недвојбено го доживува така. Впрочем, ваквото наше судство, со ваквите епилози како со веста од почетокот на текстов, со купот скапи рочишта во празно што ги плаќаат граѓаните, тоа е најмалата цена. Најголемата е што ваквиот систем нѐ прави и нѐ направи последни наивни будали.
Граѓаните од оваа власт побараа правда. Со тој мотив и ја донесоа на власт. И ако имаа разбирање за премрежијата низ кои таа минуваше во пост режимскиот период и посебно со преспанскиот, таа приказна е веќе истрошена. Таа приказна заврши и за најмаргиналните поддржувачи на Шарената револуција.
Веста за застареноста на судскиот предмет за експремиерот е крунскиот доказ дека македонското судство е политичко и криминално. Дека македонското судство е неправедно. И дека македонското судство е и политички корумпирано. Секако, никој не тврди дека сите таму се клиентелисти. И дека грдата слика за нашето судство е само поради грст корумпирани типки и типови истражители, обвинители, судии.
И еве, нека е така. Тогаш каде е гласот на останатите? Каде е тоа доминантно правосудно мнозинство. Наместо самите да го изолираат тој „злочест“ тумор од нивните редови, од тоа мнозинство уште само молк. Ниту реакција ниту збор. И, ако за тоа немаат ниту сила ниту доблест, тогаш нека си се соочат со фактот дека и тие чесните за џабе се чесни. И дека во најмала рака не само кај најшироката јавност, туку и во очите на своите дома, кај роднините, соседите, пријателите, се соучесници во еден таков систем и дека се припадници на една цела коруптивно криминална структура.
Па ако тој епитет им годи, еве им, нека продолжат да си молчат. И со својот молк нека ги аминуваат криминалците во своите редови.
Ама, нели, со кого си, таков си.