Пишува: БРАНКО ТРИЧКОВСКИ
Кои се основните фрази што децата во Нордот ги примаат уште во раната фаза на домашното воспитување?
Ќе те фрлам од тераса!
Ќе ти ја скршам главата!
Ќе те убијам!
Ќе те истепам!
Знам дека Македонците мислат дека тоа се невини фрази на кои никој не треба да обрнува внимание, но јас ве уверувам дека не е така.
Тие изрази преведени на француски се јасен сигнал дека семејството во кое детето слуша вакви работи веднаш треба да го посети шефот на социјалните служби со психијатар или јавен обвинител.
Да, да, да!
Децата немаат смисла за раскалашеноста, ограниченоста и одвратноста во изразот на своите родители, немаат инструментариум да ги преработат тие буквалности во нивниот племенско поетски фазон, туку им се таложат во главата како трауми и хендикепи.
Култивирајте се.
Внимавајте како им се обраќате на децата.
На партнерите и на гостите.
Вучиќ, на пример, во најдобри намери го разори српското општество на темата за Косово до нивото на кое сега не може да го следи во остварувањето на договорот со Приштина, откако самиот разбра дека Косово не е најсвет српски збор, туку камен што ја влече целата држава кон дното на Европа и на времето. Како на нацијата што десет години ја кретенизираше, да ѝ го сервира единствениот европски документ за просперитет на Србија? Тоа е најголемото прашање по состанокот во Охрид. Неговата борба не е веќе со Курти, туку со своите луѓе во Белград. Ќе му треба уште малку време и многу работа, среќа и поддршка на Европа и на светот. Во таков контекст може да се каже дека Охридскиот самит претставуваше успешно вадење на туморот од телото на Европа и конечно дефинирање на Србија и на Косово како две држави чие формално признавање можеби ќе почека, но јасно е новото ниво на кое тие односи се поставени во Охрид.
Тоа, меѓу другото, може да биде и треба да биде и знак за афирмацијата на Македонија како средина која со своите искуства, а и со близината на косовско-српската проблематика, може да биде важна во најпозитивна смисла на зборот. Особено ако успееме да разбереме, како критична маса, дека последиците од постоењето и политиките на вмро, ќе мораме да го отстрануваме со децении. Затоа што се културолошки и ментални, повеќе отколку што се политички.
Дубравка покажа дека кога си над, глупоста и злобата можат да се уништат со еден потег на перото, без вера, надеж и останатите домовинско, мајковински и патријархални лаги.
Овие убави зборови на Светлана Слапшак за Дубравка Угрешиќ по повод заминувањето на големата писателка, јас ги сфатив безобразно користољубиво: Како порака дека имаме со што да пливаме во морето на злобата, неписменоста и глупоста, па дури и да го исушиме и да го сведеме на мала бара за полноглавците кои денеска го зобат еко системот на Македонија и бараат предвремени избори час поскоро, сигурни дека ќе им ја препуштиме државата и општите работи, имено, затоа што се глупави.
Глупаци!
Еве една мала илустрација што сѐ треба да исушуваме.
Сонцето пече како небеска рингла што Господ ја заборавил вклучена на илјадарка.
А државниот врв тера мировни преговори во Охрид.
Тоа што некое дете може да добие сончаница додека Вучиќ и Курти да потпишат некаков договор, не ги интересира, тие се однесуваат како уште да е зима.
Крајна негрижа за народот.
Кој ги плаќа.
Од свој џеб.
И освен што му е дозволено со неограничени количества да ги заебава во какви било поводи и пози или без повод, гледајќи ги в лице, е единствениот поврат што го добиваат за платите што им ги плаќа на министрите, премиерите и претседателите.
Кога ќе добиеме владини повереници за граѓаните?
Секој граѓанин да има владин повереник кој ќе се грижи за човекот кој му е доделен.
Како што секој може да има свој банкар, на пример, да има и свој министер.
Да му спушти тенда ако многу пече, како денеска пред Капитол, да му купи лек, да му го фрли ѓубрето, да му нафрли сексуален партнер, а не да се бута во автобусите и да се чеша од задникот на првиот субјект во турканицата.
Ако корисникот умре, да внимава буквите на споменикот да не се искривени итн.
Кога?!
Никогаш!
Сѐ е уништено, сѐ.
Даравелски го ослободија.
Сашо го ослободија.
Орце го ослободија.
Боки го пратија на операција.
Само криминалците ги уживаат благодатите на државата.
Луѓето почнаа да мислат дека никогаш нема да можат да ја почувствуваат љубовта на Македонија ако не се избањаат во криминални пари.
Ако не земат мито, ако не перат пари, ако не учествуваат во собраниски и државни пучеви, ако не му ја скршат главата на некого или макар да му го запалат џипот.
Но, како да ви кажам, странските инвеститори ги боли таквото за кокошкарската симфонија на македонската јавност.
Самоизедена во перцепцијата што вмро ѝ ја сипа во главата како врел зејтин низ увото.
Тие го читаат Тричковски и знаат дека најдобро место за инвестиции е Нордот.
Специјално за ПРВАТА ЛИНИЈА. Сите права се задржани. Текстот е личен став на Авторот. | Извор: FRONTLINE
