fbpx
  • Latest

Денови на бомбардирањето

March 31, 2023
Премиерот на Република Косово, Албин Курти (фото извор: Wikimedia Commons)

Курти: Разговарав со Борел, нагласив дека избраните градоначалници ќе даваат услуги за сите граѓани

May 29, 2023

Протести во северно Косово, КФОР апелира на воздржаност од сите страни

May 29, 2023

Една точка за услуги – промовирани нови е-услуги во Куманово

May 29, 2023

Успешно завршена мултинационалната вежба „Брз одговор“ на Криволак, демонстрирана обединетост на НАТО

May 29, 2023

Бектеши и Кошарац потпишаа договори за економска соработка и соработка во туризмот меѓу Северна Македонија и БиХ

May 29, 2023

Владата во следниве денови ќе ја разгледува Предлог – иницијативата за уставни измени

May 29, 2023
CivilMedia
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • ЕКОНОМИЈА
  • ОПШТЕСТВО
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ПРОТИВ УКРАИНА
No Result
View All Result
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • ЕКОНОМИЈА
  • ОПШТЕСТВО
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ПРОТИВ УКРАИНА
No Result
View All Result
CivilMedia
No Result
View All Result
Home СЛОБОДНА ЗОНА

Денови на бомбардирањето

March 31, 2023 10:04
in РЕГИОН, СЛОБОДНА ЗОНА, ТОП 10
Share on FacebookShare on Twitter

СВЕТИСЛАВ БАСАРА / KURIR.RS

Комеморативните репризи на бомбардирањето на НАТО, кои се случуваат секој 24 март, во извесна смисла се српска историја во минијатура. Главна карактеристика на сите нас кои живееме во српската историја е тоа што никако не дозволуваме да помине ниту еден трауматичен историски настан, што е, да речеме, одење ускурац на историјата, бидејќи таканаречената историја е постојана смена на настани.

Веќе можам да го слушнам пеколната врева од таборот на натприродни патриоти и недавачи на Косово: „А што имаш ти против да се одбележи годишнината од бомбардирањето на НАТО?“ Немам апсолутно ништо против тоа – освен можеби што, од година во година, тие сè повеќе и повеќе изгледаат како прослави, а не како комеморации – исто како што немав ништо ни против бомбардирањето.

„Аха“ – продолжува татнежот од гореспоменатите табори – „тогаш, ти си бил предавник, локатор…“ Далеку од тоа, но во моментот на бомбардирањето веќе бев доволно зрел да сфатам дека против болеста, смртта, земјотресите, поплавите, пожарите и бомбардирањето секако може да се има „нешто против“, но сите горенаведени зла совршено ги заболе qwrz што ти имаш нешто против нив. Тоа се таканаречените виши сили, кај народот познати и како вишни.

Сите овие споменати зла – со исклучок на смртта – може (донекаде) успешно да се спротивстават со лечење, изградба на згради отпорни на земјотреси, мерки за заштита од пожари и градење насипи, но ако некое од овие зла гледате како неправда, злото само ќе ти се насмее в лице и ќе ти го каже истото што и легендарниот графит на поштата: „Будало, не сум јас неправдата, туку поплавата, земјотресот итн“.

Имам уште неколку замерки за деновите на бомбардирање. Главната замерка – на која еден Марсовец ми го привлече вниманието – е силниот впечаток дека најголема жртва бил српскиот народ, т.е. ние што преживеавме, и дека освен „малата“ Милица, неколку пилоти и офицери, сите останати жртви беа безимени. И не само што останаа безимени, дваесет и четири години по бомбардирањето, тие не беа ни избројани.

Во текот на деновите на бомбардирањето постојано се зборуваше (и пишуваше) за „околу (внесете број по ваша дискреција) загинати цивили“ и „за околу (исто така, внесете број) загинати војници“. Како, бре, околу? Има само два можни одговори на тоа прашање: 1. или надлежните воени (и повоени) служби не знаеле да бројат, или 2. поради хроничен мудрарлук, ги мрзело да бројат, да не кажам дека ги болело qwrz.

Следниот приговор е уште понепријатен. Ако неправедното бомбардирање веќе беше вишна сила – нешто на што не можеше да се влијае – дали е виша сила што криминализираните политички структури, кои повикаа на бомбардирање, го искористија хаосот на војната како одлична можност да пукаат во политичките противници и непријатни сведоци.

Така, на пример, Славко Ќурувија беше застрелан (од зад грб) среде бомбардирањето, а Зоран Ѓинѓиќ (кој ќе биде застрелан малку подоцна) исто така ќе беше застрелан – ако навреме не побегнеше во Црна Гора – и така. , ако бомбардирањето се пролонгираше, беа застрелани и беа застрелани уште неколку десетици луѓе од долгиот список за отстрел. Претерав. Продолжува во утрешното издание.


Вториот дел од овој текст прочитајте го во оригинал, на KURIR.RS


Текстот е личен став на Авторот. Преземено од KURIR.RS / Не е дозволено понатамошно преземање.
Print Friendly, PDF & Email
Tags: бомбардирањеНАТОполитички убистваСрбија
Share33Tweet21Share
germanEmb
hbs

CIVIL MEDIA NEWSLETTER

Check your inbox or spam folder to confirm your subscription.

Uslovi
CivilMedia

СЛОБОДНО.НЕЗАВИСНО.ОТВОРЕНО

  • ЗА НАС
  • ИМПРЕСУМ
  • КОНТАКТ
  • АВТОРСКИ ПРАВА
  • МАРКЕТИНГ

Следете нè

No Result
View All Result
  • ДОМА
  • ВЕСТИ
  • ПОЛИТИКА
  • ЕКОНОМИЈА
  • ОПШТЕСТВО
  • СЛОБОДНА ЗОНА
  • ES-PRESS-O
  • ЕДИТОРИЈАЛ
  • АНАЛИЗИ
  • РЕГИОН
  • СВЕТ
  • ВОЈНА ПРОТИВ УКРАИНА
  • ЗА НАС
  • ИМПРЕСУМ
  • КОНТАКТ
  • УСЛОВИ ЗА КОРИСТЕЊЕ, АВТОРСКИ ПРАВА И ЗАШТИТА НА ПРИВАТНОСТА
  • МАРКЕТИНГ