“Денеска општина Аеродром започна со предвидениот план за градење на целосната патна инфраструктура во реонот на населбата Лисиче, како и санирање на дефектите со цел спроведување на водоводната мрежа до сите кои имаат проблеми со водоснабдувањето. Исто така, започна работата за проширување на неколку коловози со цел да се овозможи простор за велосипедистите…” и тука некој залутан комарец ме разбуди. Го оставив да живее, во знак на почит поради преживувањето на опасните, тивки авиони.
Сите ние сме си правеле и ќе си правиме филмови како функционираат нашите градоначалници, кои им биле приоритетни проекти, како доделувале маркици, ДУП-ови, по колку и на чие име земале станови како поткуп, колку високи цени барале за комуналии и на кој начин селективно биле издавани дозволи итн. Всушност поим немаме и ништо не ни е познато, дури ни тоа дека ДА НЕ БИ БИЛЕ НИЕ, градоначалниците не би биле таму каде што се. Факт е дека најголем дел од луѓето излегуваат на гласање поради наредба издадена од страна на партијата (имаме свеж пример), при што најголем дел од нив немаат поим, а богами и не ни ги интересира за што гласаат. Оттаму, не постои ниту еден единствен градоначалник кој вистински го интересираат проблемите со кои се соочува народот. Примарната цел е остварувањето на интересите на бизнисмените (читај оние кои имаат пари), бидејќи нивната поврзаност со политичарите им е основа за реализација на бизнисите. Меѓу приоритетите се веројатно и личните придобивки и таму некаде на последно место – нашите интереси.
Кога ќе си го видам мојот Аеродром, ми текнува на модификација од онаа познатата на Љубчо – “Од Аеродром ќе направам Кисела Вода”. Не е многу време поминато од моментот кога гледавме што се случува во Кисела Вода и се чудевме дека имале проблеми со канализација, водовод, паркинг итн. Голем дел од новите аеродромски згради секојдневно се соочуваат со овие проблеми, да не зборувам за санираните дефекти и зад нив оставените дупки. Само Господ знае на што ќе личи населбава за помалку од 2-3 години. Жална е сликата што со години ни се случува пред нос. Мене секогаш ќе ми остане како пример раскрсницата со бекатон плочки, мини црквички и зимзелени ср**а од 350000 евра на кривината после Скопјанка, тој жабарникот кај МЗТ или оние глупите светла карши градилиштето што го одобрил Марин пред некој ден. Уште кога ќе ми каже некој дека убаво изгледало, ми доаѓа да му повратам у фаца од гадење колку смрди во Лисиче, колку патишта не се реконструирани или воопшто изградени и на колку урбани места нема ни вода,а камоли струја. Ама што знам јас, оптеретен со глупости. Еднаш слушнав и дека паркот карши влезот на Пулевски меѓу трите црвени кули и најдолгата зелена зграда (бр. 35), исто така бил предвиден за градење.
Просто и едноставно е, ако нема ќар за бизнисмените, нема да има ни за политичарите, а со тоа ни за трошки за глупите политички војници. Интересот на граѓаните е исклучиво муабет за кампања. А со народ и менталитет како нашиот, кој и да се стави исклучиво во функција на народот, брзо ќе биде елиминиран од неговите. Од друга страна и ние сме за никаде. Замислете, еден градоначалник да каже “Од денес ќе бидат вклучени сите камери на семафорите” – истиот момент ќе биде осуден на пропаст од најголем дел на населението на кое не му одговара да постои таков закон со кој на пример би се спречиле жртви. Одговорот и за ова е прост – за нафатираните тој нема да важи, па зошто да плаќаме само ние обичните смртници?
Услови за користење, авторски права и заштита на приватноста
Преземање на содржините под различни услови од наведените НЕ Е ДОЗВОЛЕНО, освен со писмена дозвола од ЦИВИЛ. Повредата на авторските права е забранета со закон.