Битола, ден по крвавиот напад на Собранието. Ја промовираме Граѓанската повелба, глобален документ за реафирмација на човековите права и граѓанското учество. На штандот на ЦИВИЛ има дури и поголем интерес, признание и поддршка од вообичаеното.
„Кажете каде да потпишеме! Ви веруваме и секогаш ќе ве поддржуваме!“ – вели еден возрасен битолчанец. Луѓето споделуваат со нас дека се крајно вознемирени и револтирани, но и дека нашето присуство таму им значи, им влева доверба дека работите одат на подобро. Храбро се носат со ситуацијата, но револтот е голем. Заеднички констатираме дека „фашистите го покажаа своето лице и нападнаа за последен пат“. Говорот на луѓето одамна стана јасен, гласен и директен.
Тогаш, едно џбитаче почна да нè фотографира со мобилниот. Откако го направи тоа, почна да пцуе и извика: „Племето ваше шиптарско, ќе видите вие!“ Неговиот гласен извик, сепак, предизвика нешто друго. Уште повеќе граѓанки и граѓани се собраа околу нашиот скромен, картонски штанд. Ни кажаа дека тој човек е „ лудак и фашист“. Дознавме дека му е братучед на функционер од Фамилијата. „Јасно е, фашистите паѓаат, а насилството нема да ги спаси“ – велат.
Фотографирањето беше сосема излишно. Имаме подобри и попрофесионални фотографии и видео записи од сите нас на нашите веб страници и Фејсбук профили, од каде што јасно се гледа што правиме и за што се залагаме. Но, ако сака приватна колекција, тоа е негова работа. Пцостите и заканите само говорат за него, а еден ден и ќе одговара за своите постапки, кога судиите нема да ослободуваат криминалци и нема да затвораат невини луѓе и политички неистомисленици.
Тие денови го ограбија и нашето седиште, но тоа не влијаеше на нашите планови. Продолживме понатаму, со тоа што не можат да ни го украдат – посветеност, храброст и решителност. Гостивар, Велес, Охрид, Струга, Ресен, Штип, Пробиштип… Секаде сме пречекани со истата широка насмевка и поддршка. За само десетина дена, поминавме исто толку, ако не и повеќе општини. Во Охрид, познат тепач и учесник во крвавата собраниска епизода, се појави во близина на штандот. Немаше ефект. Поточно, ефектот беше поголема поддршка од граѓан(к)ките кои сè погласно говорат и ја бараат слободата и правдата. Горд сум со моите сограѓанки и сограѓани!