„Влада, 5 мај 2015, 21 часот. Протест против полициската бруталност што ќе остане запаметен токму по полициска бруталност. Активисти, новинари, студенти, демонстранти беа немилосрдно тепани и апсени. Зошто? Уште еднаш, ако се може, да се избрише убиството на Мартин Нешкоски. Убиство на млад човек, што тогашната власт и министерката за внатрешни работи, очајнички се обидувале да го прикријат во 2011 година, а за кои дознавме од „бомбите“ на тогашната опозиција.
Мирниот протест започна спонтано, кога неколку илјади револтирани демонстранти се собраа пред владата со извиците „Оставка!“ и „Убијци“. Протестот ескалираше кога инфилтрирана група почнаа со провокации кон полициските служби. И кога со безмилосно тепање се растури мирниот протест, полицијата тргна во потера по улиците низ центарот на Скопје, влегувајќи и во градската библиотека „Браќа Миладиновци“, напаѓајќи ги студентите што во тој момент биле во читалните и подготвувале испити.
На тие протести, активисти на ЦИВИЛ беа нападнати и повредени, а тројца беа и приведени. Насилниците уфрлени меѓу демонстрантите фрлаа со тврди предмети кон полицајците. Со еден од тие предмети беше погодена една набљудувачка на ЦИВИЛ. Една активистка на ЦИВИЛ и претседателот на ЦИВИЛ беа бездушно тепани со пендреци. Тепани беа мирни демонстранти, а до денес останаа сомнежите, па и некои фотографии, за тоа дека провокаторите беа, всушност, испратени од тогашниот режим.
Од тој протест до денес, одговорноста на Министерката Јанкулоска, функционерите и полициските службеници што се виновни за претепувањето на активисти, новинари, пензионери, студенти, граѓанки и граѓани на 5 мај 2015, остана да виси во воздух“.
– цитат од колумната „И по четири години, борбата продолжува, да не се повтори 5 мај 2015“, од Биљана Јордановска, објавена во ЦИВИЛ МЕДИА на 6 мај 2019 година.