ЏАБИР ДЕРАЛА
Помина една година од немилите и срамни сцени во кои „антидигиталците“ протестираа со барања да се вратиме во времето на Кременко. Отпорот кон (обидот за) образовните реформи на тогашната министерка за образование, Мила Царовска, ги покажа сите грди страни на политиката. Покажа колку образовните реформи биле неопходни уште во времето кога „антидигиталците“ биле во прво одделение. Ја разоткри до најситни детали злонамерната и подмолна националистичката пропаганда на познатите политички структури во земјата.
Како да им беа малку неволјите со пандемијата, требаше и овие „конзерви“ да им го загорчат животот на децата. Па референдуми, па протести, па маршеви, прес конференции, прогласи, тролање, „пишчење, вришчење“… Апсурдно до болка.
Треба да ги запаметиме овие ликови, но да не заборавиме и кој стои зад нив.
Штрајкови, лоши учебници, градинки…
Во меѓувреме, децата си седеа дома и за време на штрајк во кој социјалната правда беше на последно, а партиските интереси на прво место.
Дигитални, печатени или фотокопирани, сеедно – учебниците од кои учат децата не личат на ништо. Тоа не се учебници што на децата им даваат знаење. За предрасудите по сите основи што зрачат од нив и да не говориме. Лектирите (поголем дел од нив) им се по програма од пред најмалку 30 години. Се немаше доволно време, човечки ресурси или храброст? Сеедно, последиците се тука, вткаени во конституцијата на децата и на целото општество.
И децата во градинките не се поштедени. Тие и нивните родители станаа жртви на самоволието и погрешните политики (најблаго речено) на повеќе градоначалници. Каква и да им е целта, партиски реваншизам или други интереси, непримерно и нечесно е да се скрши тоа од грбот на најмладите.
Кој е одговорен?
За добробитта на децата се одговорни како властите на национално и локално ниво, така и сите партии, родителите, медиумите и граѓанските организации. Без оглед на политичката ориентација и позиција!
Иднината на општеството и државата се крои сега, преку децата. Каква сакаме да бидеме иднината зависи од тоа што ќе направиме сега, денес.
Срамота и гревота е што им се прави на децата. И на иднината.
Личен став на Авторот. Дозволено е преземање на текстот според лиценцата Creative Commons 4.0.