Во „Галерија 7“ во Скопје, од денеска до 11-ти март, ќе биде поставена изложбата „Политички коректни“ на младиот уметник Сали Ертунч. Станува збор за дваесет репетитивни портрети во чиј фокус се ставени младите луѓе кои веруваат дека игноранцијата е вистинскиот избор, забораваат на комуникацијата, навикнувајќи се на таквиот живот и замолчувајќи засекогаш.
ЦИВИЛ Медиа разговараше со младиот Ертунч за идејата и мотивите на овие дваесет портрети, како и за улогата на уметниците во општествениот живот.
ЦИВИЛ Медиа: Од каде потекнува инспирацијата за една ваква изложба?
ЕРТУНЧ: Изложбата „Политички коректни“, почна само како дудл на почеток, но тогаш, прерасна во еден експеримент со линија, а потоа, по направените први цртежи, решив тематски да ги разработам сите цртежи. На почеток сè си беше поинтиутивно, без размислување, само со повлекување на линиите. Но, отпосле забележав за што станува збор на цртежите. Да, и ден-денес си имам тешкотии околу темата. Не можам поточно да зборувам за што станува збор, но знам дека сите цртежи се поврзани со темата – политичка коректност.
Првите зборови кои што ја опишуваат цела ова изложба се: поради нејасната дефиниција и различното толкување на етиката и моралот во едно општество, се појави нова генерација на млади луѓе коишто се одлучија да не комуницираат повеќе, за доброто на целото општество. Тоа се првите и последните зборови за сите цртежи. Почетокот и крајот на целата изложба. 20-тина цртежи и неколку слики ќе бидат доволно за пренесување на приказната за ова фиктивно општество.
ЦИВИЛ Медиа: Зошто „Политичка коректност“?
ЕРТУНЧ: Темата ми е мошне неолиберална. Само неолибералите и сите други квази-неополитички напнати луѓе би биле мои карактери на цртежите… Политички коректни. Кога ќе слушнам такво нешто знам дека тоа е само за документите. Човекот е емпатично суштество. Нашиот мозок е навикнат да повторува некои мимики. Како, на пример, со зевањето. Кога ќе видиме некој да го прави тоа, и ние, „автоматски“ зеавме. Истото важи и за емпатијата. Кога ќе видиме тажен човек, не можеме да бидеме среќни, туку ја споделуваме тагата со него. Тоа е човечки. Додека политичката коректност е само за документи и е создадена за зачувување на взаемни интереси. Како на пример, не – дебела жена, туку – крупна жена. Тоа е како блага пцост. Пцуеш некого, а тој не се навредува.
Затоа отидов до некоја радикална ситуација и го нацртав фиктивното општество што престанува да комуницира и да евоулира. Сè со цел да се зачуваат взаемните интереси.
ЦИВИЛ Медиа: Имаат ли уметниците влијание врз промените општеството?
ЕРТУНЧ: Секако дека уметниците (ликовни уметници, музичари, актери, поети…) играат огромна улога во општествените промени. Тие се првите интелектуалци на едно модерно општество. Низ историјата на уметноста има доста примери на уметници кои што придонеле многу за општествените проблеми. Почнувајки од Малевич и неговата слика „Црн квадрат“, направена на 1915-та година, која придонела многу за да се случи Октомвриската револуција во Русија во 1917 год. Јас не се залагам за некоја општествена револуција, ниту пак давам решение на поставениот проблем. Туку, само сакам да им држам огледало на луѓето за да ги сфатат работите. Можеби не е добро што не нудам некое решение на проблемот, но барем можам да го свртам светлото кон проблемите.
Маја Ивановска